AnatomikBölümler

Kolun bölümleri şunlardır: Üst kol (humerus). Ön kol. El. Genel kullanımda kol denilince her iki bölüm birden anlaşılır.

Processus styloideus (stiloid çıkıntı) şu kemiklerde bulunur: Os temporale (temporal kemik). Ulna. Radius. Os metacarpale III.

Böbrek anatomisi iki ana bölgeye ayrılır: 1. Korteks (dış kısım). 2. Medulla (iç kısım). Ayrıca, böbreğin uzunlamasına kesiti alındığında şu bölgeler de ayırt edilebilir: Renal piramitler (malpighi piramitleri). Renal hilus (böbrek hilusu). Renal pelvis (pelvis renalis). Böbrek kaliksleri (kalices renales). Renal sinüs (sinus renalis). Renal papilla (papilla renalis). Renal column (columna renalis, Bertin sütunları).

Göze şekil veren ve onu dolduran organlar şunlardır: Sklera (göz akı). Vitreus humör (vitreus). Ayrıca, kornea gözün ön bölgesinde yer alır ve kubbe şekliyle göze odaklanma sağlar.

Ayak sıralaması hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, ayak şeklini belirlemek için şu yöntemler kullanılabilir: Ayak izinin alınması. Ölçüm yapma. Ayak şekline göre bazı sınıflandırmalar şu şekildedir: Yunan ayağı. Çiftçi ayağı. Mısır ayağı. Roma ayağı. Geniş dizilimli ayak parmakları. Gergin ayak parmakları.

Ön kol ve pazı kemikleri uzun kemiklerdir. Uzun kemiklerin özellikleri: Kemiğin uzunluğu, genişlik ve kalınlığından fazladır. Özellikle iskeletin üst ve alt yanlarında bulunurlar. Kemik gövdenin içinde "cavitas medullaris" denen kemik iliği boşluğu vardır ve bu boşlukta sarı kemik iliği bulunur. Kısa kemikler, yaklaşık olarak kübik veya yuvarlak şekildedirler. Yassı kemikler, düz ve ince bir yapıya sahiptir.

Vücut boşlukları, çok hücreli canlıların sahip olduğu, sıvıyla dolu boşluklardır. İnsan vücudundaki bazı büyük vücut boşlukları: Cavum pectoris (göğüs boşluğu). Cavitas abdominis (karın boşluğu). Cavitas pelvis (leğen boşluğu). Vücut boşlukları, ince bir endotel tabakası veya seröz membran ile örtülmüştür.

Yassı kemiklere örnek olarak şunlar verilebilir: kafatası kemikleri; kürek kemikleri; kaburga kemikleri; göğüs kemiği; kalça kemiği. Uzun kemiklere örnek olarak şunlar verilebilir: kol kemikleri (humerus); ön kol kemikleri (radius, ulna); uyluk kemiği (femur); bacak kemikleri (kaval, baldır, ayak parmak kemikleri); parmak kemikleri. Ayrıca, yassı kemiklerin ve uzun kemiklerin dışında kısa kemikler, düzensiz şekilli kemikler ve havalı kemikler gibi kemik çeşitleri de bulunmaktadır.

Mediasten, anatomik olarak dört bölüme ayrılır: 1. Üst (Superior) Mediasten: Sternal açı ve T4 vertebra çizgisinin üstünde kalan kısımdır. 2. Ön Mediasten: Sternum ile perikard arasında yer alır. 3. Orta Mediasten: Ön ve arka mediasten arasında kalan kısımdır. 4. Arka (Posterior) Mediasten: Perikard ile vertebralar arasında bulunur. Ayrıca, Shields'ın üç kompartman modeline göre mediasten; anterior, visseral (veya orta) ve paravertebral sulkus (veya posterior) olarak da ayrılabilir.

Köprücük altı ve köprücük üstü uzuvlara sırasıyla üst ekstremite ve alt ekstremite denir. Üst ekstremite, omuz kuşağı (kürek kemiği ve köprücük kemiği) ile kol, önkol, bilek ve el kemiklerini içerir. Alt ekstremite ise pelvik kuşak, uyluk, diz, bacak ve ayak kemiklerinden oluşur.

Midenin en dış tabakası serozadır. Seroza, mideyi çevreleyen koruyucu bir katman görevi gören bağ dokusundan oluşur ve onu çevreleyen periton (karın zarı) ile kaplıdır.

Gözde iris ile göz merceği arasında kalan bölüm, arka odadır. Saydam tabaka ile mercek arasındaki boşluğa ise ön oda denir.

Radius, ön kolda bulunan uzun bir kemiktir ve üç ana bölümden oluşur: 1. Proksimal uç (üst uç). Baş. Boyun. Radial tüberositas. 2. Şaft (gövde). 3. Distal uç (alt uç). El bileği eklem yüzeyi. Stiloid çıkıntı. Ulnar çentik. Radius, el bileğinin dönme hareketlerini ve ön kolun esnekliğini sağlar.

Pupil (göz bebeği) ve iris arasındaki temel farklar şunlardır: Konum: İris, gözün renkli kısmını oluşturan halka şeklindeki yapıdır ve gözün içinde yer alır. İşlev: İris, göz rengini belirler ve göz bebeğini düzenleyen kasları içerir. Özetle, iris gözün renkli kısmı, pupil ise iris içinde bulunan ve ışığın kontrol edildiği açıklıktır.

Diz kapağı kemiği (patella), kısa ve yassı kemik türü olarak öne çıkar. Aynı zamanda, vücuttaki en büyük susamsı kemiktir.

Kalbin üst odacıkları kulakçıklardır (atrium). Kalbin sağ tarafında bulunan kulakçığa sağ kulakçık (sağ atrium), sol tarafında bulunan kulakçığa ise sol kulakçık (sol atrium) denir. Kulakçıklar, kalbin alt odacıkları olan karıncıklarla (ventrikül) atriyoventriküler kapaklar aracılığıyla ayrılır.

Karaciğerde kaudat ve kuadrat loblar, karaciğerin arka kısmında bulunan ve daha küçük loblar olarak adlandırılan yapılardır. - Kaudat lob, karaciğerin arka yüzeyinde, sağ lobun bir parçası olarak kabul edilir. - Kuadrat lob, karaciğerin alt kısmında, sol lobun altında yer alır.

Zigomatik proçes, üç farklı kemikte bulunan ve elmacık kemiği (zigomatik kemik) ile eklemlenen çıkıntılardır: 1. Frontal kemiğin zigomatik proçesi: Frontal kemiğin alt ve yan kısmında yer alır ve elmacık kemiği ile eklemlenir. 2. Maksillanın zigomatik proçesi: Maksilla kemiğinin ön, elmacık ve orbital yüzeylerinin birleşim yerinde bulunur. 3. Temporal kemiğin zigomatik proçesi: Temporal kemiğin skuamöz kısmının alt kısmından çıkıntı yapar ve elmacık kemiği ile eklemlenir.

Sert kemik dokusu, uzun kemiklerin gövdesinde ve kısa kemiklerin dış yüzeyinde bulunur.

Ventriculus anatomide kalp karıncığı anlamına gelir.