Anatomi

"Sotwe kalça" ifadesinin ne anlama geldiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, kalçanın genel olarak vücut için bazı işlevleri şunlardır: Ağırlık taşıma ve hareket: Kalça, vücut ağırlığını dengeleyerek yürüme, koşma, oturma ve kalkma gibi aktivitelerde önemli rol oynar. Kasların çalıştırılması: Squat gibi egzersizlerle kalça kasları güçlendirilerek şekillendirilir ve yağ yakımı sağlanır. İç organların korunması: Pelvis, alt karın organlarını korur ve dış etkenlerden izole eder. Doğum süreci: Kadınlarda pelvis, doğum sırasında fetüsün geçişi için geniş bir alan sunar.

Üriner sistem, vücutta bulunan sıvı ve elektrolit dengesinin korunmasında etkili olan ve atık maddelerin vücuttan uzaklaştırılmasını sağlayan boşaltım sistemine dahil olan bölümdür. Üriner sistemi oluşturan organlar: Böbrekler. Üreterler. Mesane (idrar kesesi). Üretra. Üriner sistemin diğer görevleri arasında kan basıncını düzenlemek, kırmızı kan hücrelerinin üretimini desteklemek ve vücuttaki asit-baz dengesini korumak yer alır.

Üriner sistem, vücutta bulunan sıvı ve elektrolit dengesinin korunmasında etkili olan ve atık maddelerin vücuttan uzaklaştırılmasını sağlayan boşaltım sistemine dahil olan bölümdür. Üriner sistemi oluşturan organlar: Böbrekler. Üreterler. Mesane (idrar kesesi). Üretra. Üriner sistemin diğer görevleri arasında kan basıncını düzenlemek, kırmızı kan hücrelerinin üretimini desteklemek ve vücuttaki asit-baz dengesini korumak yer alır.

Tıpta "tie etmek" ifadesinin ne anlama geldiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, "tie" kelimesinin İngilizce'de "bağlamak" anlamına geldiği bilinmektedir. "İnterne etmek" ise tıp biliminde hastanın hastaneye yatırılması manasında kullanılan tıbbi bir terimdir.

İnsan yüzünde en çok bulunan kas, mimik kasları olarak adlandırılan kas grubudur. Yüz kasları ayrıca şu şekilde sınıflandırılabilir: Kafa derisi kasları. Kulak kasları. Göz çevresi kasları. Burun çevresi kasları. Ağız çevresi kasları. Yüz kaslarının tamamı, yüz siniri olan N.facialis tarafından uyarılır.

Cesedin çürümemesinin birkaç nedeni olabilir: Sabunlaşma: Nemli toprağa gömülen cesetlerde, vücut dokuları amonyaklı bir sabuna dönüşebilir. Koruyucu maddeler: Gıdalarla alınan ve vücutta biriken koruyucu maddeler, bir çeşit mumyalama etkisi yaratabilir. Ruhun etkisi: Bazı inanışlara göre, ruhun bedeni terk etmemesi çürümeyi engelleyebilir. Çevresel koşullar: Sanayi atıkları ve egzoz gazları gibi kirleticiler, toprakta ayrıştırıcı canlıların sayısını azaltarak çürümeyi yavaşlatabilir. Bu durumların bilimsel olarak tam anlamıyla kanıtlandığını söylemek zordur.

İnsanlarda iki çeşit iskelet bulunur: 1. Eksenel iskelet: Baş ve gövde iskeletinden oluşur. 2. Apendiküler iskelet: Kollar ve bacaklar ile bunları gövdeye bağlayan omuz ve pelvik kuşaklardan oluşur. Ayrıca, iskelet sistemini oluşturan kemikler şekillerine göre dört ana gruba ayrılır: uzun kemikler, yassı kemikler, kısa kemikler ve düzensiz şekilli kemikler.

Destek ve hareket sistemi, iskelet ve kaslardan oluşur ve bu bileşenler de kendi içinde şu şekilde ayrılır: İskelet: Kemikler: Uzun, kısa ve yassı kemikler olarak üçe ayrılır. Eklemler: Oynar, yarı oynar ve oynamaz eklemler olarak üçe ayrılır. Kıkırdak: Kemik uçlarında, kaburga, burun, kulak ve soluk borusunda bulunur. Kaslar: Çizgili Kas: Kemiklere tendonla bağlı olup isteğe bağlı çalışır. Düz Kas: İç organlarda bulunur, istemsiz çalışır. Kalp Kası: Kalpte bulunur, yapısı çizgili kas, çalışması ise düz kasa benzer.

Köstebeklerin gözleri, ışığa karşı duyarlılık sağlar, ancak görme işlevi için gelişmiş değildir. Gözlerinin temel işlevleri: Çevresel ışık değişimlerini algılama: Bu sayede köstebekler, tünellerinin yeraltında olduğu karanlık ortamda, ışık miktarındaki değişikliklere göre hareket edebilirler. Hayatta kalma: Gözleri, kapalı iken parlak ışığı algılama yeteneğine sahiptir. Köstebekler, görme yerine dokunma, titreşim ve koku alma duyularını kullanarak çevrelerini algılarlar.

Ovaryumun (yumurtalık) bazı işlevleri: Hormon üretimi: Östrojen ve progesteron gibi hormonları salgılayarak dişi genital sisteminin diğer organları üzerinde etkili olur ve genital siklusu düzenler. Yumurta hücresi üretimi: Ovogenezis ile ovumu üretir ve geliştirir. Fertilizasyon için uygun ortam sağlama: Haploid erkek gametleri (spermatozoon) kabul eder ve ovumun döllenmesi için uygun ortam sunar. Embriyonun gelişimi: Embriyonun implantasyonu için gerekli hormonları salgılar ve doğumuna kadar gelişimini sağlar.

Femur kemiği, vücut için birçok önemli işlevin yerine getirilmesine yardımcı olur: Vücut ağırlığını taşıma. Hareket ve koordinasyon. Alt bacak bölgesinde denge sağlama. Kas desteği. Koruma. Kan üretimi. Sinir iletimi.

İki kaş arası, alın bölgesinde ve iki kaş arasında bulunan dik çizgilere verilen Latince tıbbi bir terim olan Glabella (kaş ortası) çizgisi anlamına gelir. Ayrıca, "iki kaş arası" ifadesi, "belce" olarak da adlandırılır.

Okul öncesi dönemde iç organlar şu şekilde tanıtılabilir: Kalp: Vücuda kan pompalar. Akciğerler: Nefes almayı sağlar. Mide: Yediğimiz yiyecekleri sindirir. Karaciğer: Vücudu temizler. Bağırsaklar: Besinlerin emilimini sağlar. Böbrekler: Vücuttaki atık maddeleri temizler. Bu organların işlevleri basit ve anlaşılır bir dille anlatılabilir. Ayrıca, iç organları tanıtan eğitici videolar ve görseller kullanılabilir. İç organlarla ilgili daha fazla bilgi ve etkinlik için şu kaynaklar incelenebilir: YouTube: "İç Organlarımız | Okul Öncesi Eğitici Animasyon | Anne Bu Ne?". Pinterest: "İç Organlarımız Okul Öncesi Etkinlik" panosu. EBA (Eğitim Bilişim Ağı): "İç Organlarımız" videosu. Annenin Okulu: "İç Organlarımız - Okul Öncesi Eğitici Film".

Karaciğer ağrısı, genellikle karın boşluğunun sağ üst kısmında hissedilir. Bu ağrı zamanla sırta, sağ omuza, karın bölgesine veya böbreğe yayılabilir. Karaciğer ağrısı, hepatit, siroz, karaciğer yağlanması, safra sorunları, karaciğerde kist veya apse gibi çeşitli sağlık sorunlarının belirtisi olabilir. Karaciğer ağrısı şüphesi durumunda, doğru teşhis ve tedavi için bir doktora başvurulması önerilir.

Sol böbrek ağrısı genellikle sol tarafta, kaburgaların altında, belin yanlarında hissedilir. Ancak ağrı, karın veya kasıklara da yayılabilir. Böbrek ağrısı ciddi sağlık sorunlarının belirtisi olabileceğinden, doğru teşhis ve tedavi için bir uzmana başvurulması önerilir.

Büyük dolaşımda bulunan bazı damarlar: Aort: Kalbin sol karıncığından çıkan ana atardamardır. Atardamarlar (arterler): Aorttan çıkan ve kanı baş, kollar, iç organlar ve bacaklar gibi farklı bölgelere yönlendiren damarlardır. Arteriyoller: Atardamarların giderek incelip dokuların içinde kılcal damar ağlarına dönüşen dallarıdır. Venüller: Kılcal damarlardan gelen kanı toplardamarlara taşıyan küçük damarlardır. Toplardamarlar (venler): Oksijensiz kanı dokulardan kalbe geri taşıyan damarlardır. Üst ve alt ana toplardamarlar (vena kava): Kanın kalbe geri döndüğü büyük damarlardır. Ayrıca, büyük dolaşımda kılcal damarlar da bulunur; bu damarlar atardamarlar ile toplardamarları birbirine bağlar ve oksijen ile besin maddelerinin hücrelere ulaşmasını, hücrelerden de atık maddelerin alınmasını sağlar.

Tıpta "SAK" kısaltması, "subaraknoid kanama" anlamına gelir. Subaraknoid kanama, araknoid membran ile beyni çevreleyen pia mater arasındaki alan olan subaraknoid boşlukta meydana gelen kanamalardır.

Göğüs bölgesinde bulunan bazı organlar: Kalp; Akciğerler; Timüs bezi; Özofagus; Trakea; Aort ve diğer büyük damarlar. Göğüs kafesi, bu organları sternum ve kaburgaların oluşturduğu bir yapı olan göğüs kafesi ile korur.

Larenksin üç ana bölümü şunlardır: 1. Supraglottik Bölge: Vokal kordların üstünde kalan kısımdır. 2. Glottik Bölge: Vokal kordların bulunduğu kısımdır. 3. Subglottik Bölge: Vokal kordların altında kalan ve 1. trakea halkasına kadar olan kısımdır.

Lezyon, vücut dokularında meydana gelen her türlü anormal değişiklik veya doku bozukluğudur. Lezyonlar, ciltte veya iç organlarda ortaya çıkabilir ve çeşitli sağlık sorunlarına işaret edebilir. Bazı lezyon türleri: İyi huylu lezyonlar: Genellikle kanserle ilişkili olmayan, sınırlı büyüyen ve çevre dokulara zarar vermeyen yapılardır. Kötü huylu lezyonlar (kanser): Kanserli hücrelerin geliştiği veya gelişme riski taşıyan anormal yapılardır. Lezyonların oluşma nedenleri arasında enfeksiyonlar, travmalar, otoimmün hastalıklar, alerjik reaksiyonlar ve genetik faktörler yer alır.