Akciğer

İKK akciğer ifadesinin ne anlama geldiğine dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, akciğerle ilgili bazı hastalıklar şunlardır: İnterstisyel akciğer hastalığı. Kronik obstrüktif akciğer hastalığı (KOAH). Zatürre (pnömoni). Akciğer kanseri. Tüberküloz (verem). Nefes almada zorluk veya akciğer hastalığıyla ilgili herhangi bir semptom varsa, uzman bir doktora muayene olunması önerilir.

Frotman, tıpta sürtünme sesi anlamında kullanılan bir terimdir. Özellikle, kalbi veya akciğerleri saran zarların iltihaplanması sonucu bu zarların birbirine sürtünmesiyle ortaya çıkan ve oskültasyonla duyulan ses olarak tanımlanır. Örnek olarak, akut romatizmal ateş'in kardit tutulumuna bağlı olarak (perikarditte) çıkan ses verilebilir.

Akciğer hacmi ölçümü için yapılan bazı testler: Spirometri. Pletismografi. Difüzyon Kapasitesi Testi (DLCO). Bu testler genellikle göğüs hastalıkları bölümünde yapılır. Test öncesi, doğru sonuçlar için sigara içmemek, ağır yemek yememek ve rahat giysiler giymek önerilir.

Hampton hörgücü, göğüs röntgeninde (PA ACG) kama şeklinde bir opasite (beyazlık) alanı olarak görülür. Bu görünüm, pulmoner emboli nedeniyle kan akışı eksikliğinden etkilenen lokalize bir akciğer dokusu alanından kaynaklanır. Hampton hörgücüne ek olarak, pulmoner embolinin diğer belirti ve semptomları arasında göğüs ağrısı, öksürük, hızlı nefes alma, hızlı kalp atış hızı ve düşük kan oksijen seviyeleri yer alabilir.

Ampiyemin başlıca nedenleri şunlardır: Bakteriyel enfeksiyonlar. Akciğer apsesi. Göğüs travması. Verem (tüberküloz). Diğer faktörler: diyabet, KOAH, bronşektazi, yakın zamanda göğüs ameliyatı olunması. Ampiyem, zamanında tedavi edilmezse hayati risk taşıyabilir.

Silikoziste solunum kapasitesi ve akciğer hacmi azalır. Hastalık, silika tozlarının uzun süre solunması sonucu akciğer dokusunda geri dönüşü olmayan hasarlara yol açar. Silikoziste özellikle akciğer fonksiyonlarında azalma görülebilir. Silikozis hastalığının tedavisi için bir uzmana danışılması önerilir.

Evet, akciğerdeki kanser olmayan (iyi huylu) nodüller büyüyebilir. İyi huylu nodüller genellikle yavaş büyür veya hiç büyümez. Nodülün büyüme durumu, malignite riskini değerlendirmede önemli bir kriterdir. Nodülün büyüme durumunu ve malignite riskini değerlendirmek için doktor, röntgen veya BT taraması gibi görüntüleme yöntemleri ve gerekirse biyopsi isteyebilir.

Ciğer geliştirici iğne, erken doğum riski bulunan hamilelerde bebeğin akciğer gelişimini hızlandırmak ve solunum problemlerini önlemek için uygulanır. Faydaları: Solunum sıkıntılarının azalması. Sürfaktan üretiminin artması. Beyin kanamasının önlenmesi. Yoğun bakım ihtiyacının azalması. Bu iğne, anne adayına yapılır ve plasenta yoluyla bebeğe ulaşır. Uygulamanın, gerekli koşullar ve doğru zamanlama ile yapılması önemlidir.

Normal akciğer filmi ile zatürre anlaşılabilir, ancak kesin tanı için doktorun diğer yöntemleri de uygulaması gerekebilir. Zatürre teşhisinde kullanılan yöntemler şunlardır: Fizik muayene: Doktor, akciğerleri dinleyerek anormal solunum seslerini değerlendirir. Akciğer grafisi (röntgen): Akciğerlerde iltihap olup olmadığını görmek için çekilir. Kan testleri: Enfeksiyonun türünü ve vücudun bağışıklık tepkisini değerlendirmek için yapılır. Balgam testi: Bakteri veya virüs varlığını tespit etmek için yapılır. Erken teşhis, zatürre tedavisinin daha etkili olmasını sağlar ve hastalığın ağırlaşmasını önler.

Akciğer grafisi testi şu şekilde yapılır: 1. Hazırlık: Çekim öncesi özel bir hazırlık gerekmez. 2. Pozisyon: Hasta, özel bir röntgen cihazının önüne geçer ve teknisyenin yönlendirmesiyle uygun pozisyonu alır. 3. Nefes Tutma: X-ışınları çekilirken kısa süre nefes tutulur. 4. Görüntüleme: İşlem genellikle birkaç dakika sürer ve ağrısızdır. En yaygın kullanılan çekim teknikleri: PA (Posteroanterior) Akciğer Grafisi: Hasta göğsünü röntgen filmine yaslar ve X-ışınları arkadan öne doğru verilir. AP (Anteroposterior) Akciğer Grafisi: X-ışınları önden alınır ve arkaya doğru verilir. Lateral Akciğer Grafisi: Ayakta çekilen bu grafide, hastanın kolları yukarı kaldırılır ve X-ışınları 100 cm mesafeden, çekilecek bölgeye göre sağdan ya da soldan verilir. Akciğer grafisi, hastanelerin radyoloji bölümünde ve radyolog hekimlerin gözetiminde çekilir.

Miliyer patern, akciğerde her iki akciğerde yaygın, uniform görünümde ve çapı 2 milimetre ve daha küçük olan pulmoner opasitelerin (gölgelerin) bulunması durumudur. Miliyer patern, genellikle şu durumlarda görülür: tüberküloz; hematojen metastazlar; fungal enfeksiyonlar; nadiren sarkoidoz. Miliyer patern, akciğerin primer adenokarsinomlarında ise sıradışı bir görünümdür.

Lateral akciğer grafisi, akciğerin ve göğüs boşluğunun yan profilini görüntülemek için kullanılan bir çekim tekniğidir. Özellikleri: Ayakta çekilen bu yöntemde, hastanın kolları yukarı kaldırılır ve görüntülenmek istenen bölge röntgen tablasına yerleştirilir. X-ışınları, çekilecek bölgeye göre sağdan ya da soldan ve 100 cm mesafeden verilir. Lateral grafinin, PA (posteroanterior) ya da AP (anterior-posterior) grafisiyle beraber çekilmesi genellikle daha kapsamlı bir sonuç verir. Kullanım amacı: Akciğer zarları arasında biriken az miktardaki sıvının (plevral efüzyon) saptanması. PA grafide görülen bir anormalliğin göğüs kafesinin neresinde olduğunun belirlenmesi.

Plevral efüzyon, akciğerlerin etrafında bulunan plevra boşluğunda meydana gelir. Plevra, akciğerleri ve göğüs boşluğunu kaplayan iki ince zar tabakasından oluşur.

Akciğerler, kandaki oksijen oranını artıran organdır. Solunum sistemi, alyuvarlar ve özellikle hemoglobin kullanarak akciğerlerde oksijen toplar ve vücudun geri kalanına dağıtır. Kan, akciğerlerde oksijen moleküllerinin havadan kana geçmesi ile oksijenlenir.

Sol akciğer ve sağ akciğer arasındaki temel farklar şunlardır: Lob sayısı: Sağ akciğerde üç lob (üst, orta ve alt), sol akciğerde ise iki lob (üst ve alt) bulunur. Boyut: Sol akciğer, kalbin bulunduğu konum nedeniyle sağ akciğerden daha küçüktür. Pulmoner arterin konumu: Sağ akciğerde pulmoner arter bronştan öndeyken, sol akciğerde pulmoner arter bronşun arkasındadır. Ayrıca, sağ akciğer yaklaşık 700 gram, sol akciğer ise yaklaşık 600 gram ağırlığındadır.

Kostodiyafragmatik girintinin neden kapandığına dair bilgi bulunamadı. Ancak, kostodiyafragmatik girinti ile ilgili bazı bilgiler şu şekildedir: Kostodiyafragmatik girinti, alt kaburgaların diyaframa bastırılmasıyla oluşturulan, göğüs boşluğunun alt kısmında yer alan bir anatomik yapıdır. Klinik önemi vardır; doktorlar ve radyologlar bu anatomik özelliği, göğüs ve karın boşluklarındaki pnömotoraks, plevral efüzyonlar, tümörler gibi çeşitli patolojik süreçleri teşhis etmek için kullanabilirler. Normalde bu girinti, akciğerler zorla inspirasyon sırasında genişler, ancak girinti asla tamamen dolmaz.

Akciğer kanserinde tehlikeli görüntüler, genellikle göğüs röntgeni, bilgisayarlı tomografi (BT) veya pozitron emisyon tomografi (PET-CT) gibi görüntüleme testlerinde ortaya çıkan anormal bulgulardır. Tehlikeli görüntüler arasında şunlar yer alabilir: Göğüs röntgeninde beyaz-gri kitle: Bu, çoğu akciğer tümöründe görülen bir işarettir. BT taramasında tümörün boyutu ve yeri: Tümörün boyutları ve bulunduğu yer hakkında bilgi verir. PET-CT'de aktif kanser hücreleri: Bu tarama, kanserin diğer organlara yayılımını gösterebilir. Bu tür görüntüler, mutlaka akciğer kanseri anlamına gelmez, ancak şüpheli durumlarda kesin tanı için biyopsi gibi ileri testler gerekebilir. Akciğer kanseri belirtileri veya risk faktörleri varsa, bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Akciğer kanseri BT raporunda aşağıdaki bilgiler yer alabilir: Tümör boyutu ve anatomik lokalizasyonu. Nodal tutulum. Uzak metastaz. Uygun biyopsi seçeneği. Pulmoner patolojiler. BT raporunda ayrıca, göğüs duvarı veya mediasten gibi yapıların istilası, atelektazi veya post-obstrüktif pnömoni gibi bulgular da yer alabilir. BT raporu, bir radyolog tarafından hazırlanır ve doktorlara sunulur.

Temiz bir akciğer röntgeni, herhangi bir patolojik durumun gözlemlenmediği, akciğer dokusunun normal sınırlar içinde bulunduğu anlamına gelir. Temiz bir röntgenin anlaşılabilmesi için şu özelliklere dikkat edilir: Akciğer alanları: Her iki akciğer lobunda da simetrik bir yapı gözlemlenmelidir. Kalp ve mediastinal yapılar: Kalp gölgesi ve mediastinal yapılar normal boyutlarda olmalı, herhangi bir genişleme veya anormallik patolojik durumların belirtisi olabilir. Diyafram ve plöre: Diyaframın pozisyonu düz veya hafif eğimli olmalıdır. Kemik yapılar: Göğüs kafesi ve omurga üzerindeki kemik yapılar sağlam ve hizalanmış görünmelidir, kırık veya anormal yapı gözlemlenmemelidir. Röntgen sonuçlarının yorumlanması, deneyimli bir radyolog veya hekim tarafından gerçekleştirilmelidir.

Akciğer grafisi, radyoloji birimi tarafından çıkarılır. Ayrıca, akciğer grafisi çekimi için devlet hastanelerinde aile hekimi veya uzman hekim tarafından sevk verilmesi gerekebilir.