Ağaçlar

Kav mantarı (Fomes fomentarius), genellikle meşe, kestane, kayın, gürgen ve karaçam gibi geniş yapraklı ağaçlarda yetişir. Türkiye'de ise kav mantarı, kayın ve huş ağaçlarına ek olarak gürgen, meşe, söğüt, kavak ve ıhlamur gibi yaprak döken ağaçlarda da sıkça görülür. Ayrıca, kav mantarı hem canlı hem de ölü ağaç gövdelerinde yaşayabilir.

Cedar kelimesi Türkçede "sedir" anlamına gelir. Ayrıca, "cedar" kelimesinin diğer anlamları arasında "sedir ağacı" ve "sedir ağacı kerestesi" yer alır.

Orman suyu, yani ağaçlara taşınan su, kökler aracılığıyla topraktan alınır ve ksilem boruları ile yukarıya, yani gövdeden yapraklara doğru iletilir. Ağaçlar, günde 200 litreye kadar su ihtiyacı duyabilir.

1 ağaçtan ortalama olarak 40-50 kilo kamkat çıkar.

Mantar meşesi (Quercus suber), genellikle 200 yıldan uzun süre hayatta kalabilir. Bazı türler çok daha uzun yaşayabilir.

Balkonda saksıda yetiştirilebilecek bazı ağaç türleri şunlardır: Meyve ağaçları: Limon, mandalina, portakal, incir, kiraz, armut, elma, erik, şeftali, kayısı, zeytin, yaban mersini. Diğer ağaçlar: Çam, avokado, Benjamin (Ficus benjamina), Yucca (Sarısabır ağacı), Areka Palmiyesi, Kauçuk Ağacı, Şeflera. Saksıda yetiştirilecek ağaçlar için bodur türler tercih edilmelidir, çünkü bu ağaçlar daha az alanda daha verimli olur ve daha sık meyve verir.

Kayın ağacının diğer adı akhuştur.

Dünyanın en büyük ikinci ağacı, Kuzey Kaliforniya'da bulunan Lost Monarch adlı bir sekoya ağacıdır (Sequoiadendron giganteum). Dünyanın en büyük ağacı ise Kaliforniya'nın Sekoya Milli Parkı'nda bulunan General Sherman adlı dev sekoya ağacıdır (Sequoiadendron giganteum). Ayrıca, Artvin'in Şavşat ilçesinde 700-800 yıllık, 1,5 metre çapında ve 4,7 metre çevresindeki bir armut ağacı da dünyanın en büyük ikinci armut ağacı olarak kaydedilmiştir.

Killi kireçli toprakta yetişebilecek bazı ağaç türleri şunlardır: Ahududu; Manolya; Ayva; Soya fasulyesi; Taze fasulye; Badem; Nar; Karpuz; Köknar; Çilek. Ayrıca, salkım söğüt de killi topraklarda yetişmeye uygun bir ağaçtır. Killi toprakların drenaj sorunlarının çözülmesi ve organik malzemelerle zenginleştirilmesi, bitki yetiştiriciliği için daha uygun hale gelmesini sağlar.

Bilimsel olarak ağaçların duyguları olduğuna dair bir kanıt bulunmamaktadır. Ağaçların "ağlaması" olarak adlandırılan durum, duygusal bir tepki değil, fiziksel veya kimyasal tepkilerle ilişkili bir savunma reaksiyonudur. Bazı araştırmacılar, ağaçların diğer canlılarla etkileşimleri ve karmaşık ekosistem davranışları nedeniyle "hissetme" kapasitesine sahip olabileceğini savunmaktadır. Ağaçların iletişim kurduğu, tehlikelere karşı savunma yaptığı ve hatta "yardımlaşma" gibi davranışlar sergilediği bilimsel olarak kanıtlanmıştır.

Yunanistan'ın Kallithea bölgesinde bulunan ve 2000 yılı aşkın bir süredir varlığını sürdüren en yaşlı incir ağacı, yaklaşık 25 metre yüksekliğinde ve 10 metre çevresindedir. Ancak, en uzun yaşayan incir ağacı hakkında kesin bir yaş bilgisi bulunmamaktadır. Bazı kaynaklar, frenk inciri ağaçlarının 200 yıldan fazla yaşayabileceğini belirtmektedir.

Rüzgar perdeleri genellikle iğne yapraklı ağaçlardan yapılır. Rüzgar perdesi olarak kullanılabilecek bazı iğne yapraklı ağaçlar: Abies alba (Orta Avrupa göknarı); Abies cilicica (Toros göknarı); Abies nordmanniana (Doğu Karadeniz göknarı); X Cupressocyparis leylandii (Melez servi); Cupressus arizonica (Arizona servisi); Cupressus macrocarpa (Limoni servi); Cupressus sempervirens (Adi servi); Picea abies (Avrupa ladini); Pinus nigra (Kara çam); Thuja plicata (Boylu mazı). Ayrıca, okaliptüs, baldıran ve tütsü sedir gibi türler de rüzgar perdesi olarak kullanılabilir.

Cinler, incir ağaçlarında yaşayabilirler. Anadolu'da yaygın olan bir inanca göre, cinler incir ağacı altında toplanır, düğünlerini bu ağacın altında yaparlar. Cinlerin yaşayabileceği diğer ağaçlar arasında harabeler ve ıssız yerler de bulunur. Bu inançlar, İslam öncesi Türk inançlarının kısmen devam etmesiyle ilişkilidir. Cinlerin varlığı bilimsel olarak kanıtlanmamıştır.

Sonbaharda renk değiştiren ağaçlardan bazıları şunlardır: Meşe. Ihlamur. Akçaağaç. Huş. Titrek kavak. Kızılcık. Ortanca. Cadı fındığı. Yanar taflan. Japon sarmaşığı. Sonbaharda ağaçların renk değiştirmesinin nedeni, havaların soğuması ve gün uzunluğunun azalmasıyla birlikte yapraklardaki klorofil seviyesinin azalması ve diğer renk pigmentlerinin açığa çıkmasıdır.

Limon çamı, genellikle 3 ila 6 metre arasında bir yüksekliğe ulaşabilir. Limon çamının dallarının yayılımı ile birlikte genişliği 2-4 metre arasında değişebilir. Büyüme hızı, yıllık olarak 25 cm civarındadır ve 2-5 yaşları arasındaki en hızlı gelişim döneminde yılda ortalama 50 cm büyüyebilir.

Alev ağacı (Photinia), ekimden itibaren 3-4 yıl içinde meyve vermeye başlar. Ancak, ağacın meyve vermesi için ilk birkaç yıl boyunca gövdesi kalınlaşıncaya kadar budama yapılmamalıdır. Alev ağacı, tohumla veya çelikle çoğaltılabilir.

Ankara'da en çok yetişen ağaç türü hakkında kesin bir bilgi bulunmamakla birlikte, Ankara'da yaygın olarak yetişen bazı ağaç türleri şunlardır: Çam ağaçları (Pinus spp.). Meşe ağaçları (Quercus spp.). Karaçam (Pinus nigra). Ankara'nın iklimi, kara iklimi özelliklerine sahip olduğu için bazı ağaç türlerinin yetişmesi için uygun değildir.

Hem iğne yapraklı hem de geniş yapraklı ağaçların kendine özgü faydaları vardır, bu nedenle hangisinin daha faydalı olduğu duruma bağlıdır. İğne yapraklı ağaçlar, özellikle çam, ladin, sedir ve servi gibi türler, peyzaj düzenlemelerinde yaygın olarak kullanılır. Geniş yapraklı ağaçlar ise genellikle mobilyacılıkta ve inşaat sektöründe tercih edilir. Sonuç olarak, ağaçların faydalılığı kullanım amacına ve çevresel koşullara göre değişiklik gösterebilir.

Türklerde kutsal kabul edilen ağaçlardan bazıları şunlardır: Kayın. Çam. Dağ servisi-sedir. Selvi. Meşe. Dut, söğüt ve elma ağaçları. Türklerde kutsal sayılan ağaçlar, farklı Türk boylarında farklı anlamlar taşıyabilir.

En iyi kemençenin yapıldığı ağaçlar arasında erik ve ardıç öne çıkmaktadır. Ayrıca, dut ve ladin de kemençe yapımında kullanılan ağaçlar arasındadır. Kemençe yapımında kullanılan ağacın yanı sıra, ustanın işçiliği ve kullanılan malzemelerin kalitesi de kemençenin ses kalitesini etkiler.