Yazeka
Arama sonuçlarına göre oluşturuldu
Uyum kuramı, bireylerin çevreleriyle denge kurma çabalarını ve bu süreçte ortaya çıkan psikolojik mekanizmaları inceleyen bir psikolojik perspektiftir 2.
Temel ilkeleri:
- Birey ve çevre arasındaki ilişki: Birey, çevresiyle etkileşim içinde aktif bir şekilde şekillenir 2.
- Uyumun dinamik olması: Uyum, sabit bir durum değil, sürekli değişen bir süreçtir 2.
- Uyumun çok boyutlu olması: Uyum, sadece psikolojik değil, aynı zamanda sosyal, duygusal ve fiziksel boyutları da içerir 2.
- Uyumun kişilik özelliklerine bağlılığı: Bireylerin kişilik özellikleri, uyum sağlama şeklini etkiler 2.
Farklı uyum kuramı yaklaşımları:
- Psikoanalitik yaklaşım: Uyumu, id, ego ve superego arasındaki denge olarak görür 2.
- Bilişsel yaklaşım: Uyumu, bireyin çevreyi algılama ve yorumlama şekliyle ilişkilendirir 2.
- Sosyal öğrenme kuramı: Bireyler, gözlem yoluyla ve taklit ederek uyum becerilerini öğrenirler 2.
- Humanistik yaklaşım: Uyumu, bireyin potansiyelini gerçekleştirme ve kendini anlamadaki ilerleme olarak görür 2.
Uygulama alanları: Eğitim, sağlık ve sosyal hizmetler gibi alanlarda, bireylerin sosyal uyumunu sağlamak ve iş stresini yönetmek için kullanılır 2.
5 kaynaktan alınan bilgiyle göre: