Edebiyatta hicviye, bir kişiyi, bir grubu, herhangi bir durumu ya da düşünceyi eleştirmek, mizahi bir üslupla alay etmek esasına dayanan manzumelerdir. Özellikleri: Alay etme, dalga geçme, birini küçük duruma düşürme ve olumsuz anlamda eleştirme amacı taşır. Genellikle gazel, murabba, muhammes ve kaside gibi nazım türleri ile yazılır. Divan şiirinde “hezl, tehzil, müzah, latife, mutayebe, mülatafa, tariz” gibi kavramlarla adlandırılır. Önemli temsilciler ve örnekler: Nef’i (Siham-ı Kaza); Şeyhi (Harname); Kani (Hirre-name); Ali Vasi (Hümayun-name); Şair Eşref. Halk edebiyatında hicviyenin karşılığı "taşlama"dır.