• Buradasın

    1960 sonrasında hangi hikaye anlayışı vardır?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    1960 sonrasında Türk hikayeciliğinde çeşitli anlayışlar ön plana çıkmıştır:
    • Bireysel duyarlılık: Varoluş, kuşak çatışması ve yalnızlık gibi bireysel konular işlenmiştir 12.
    • Toplumsal gerçekçi hikayeler: Gecekondularda yaşayanlar, işçiler, memurlar, işsizlik ve köyden kente göç gibi toplumsal sorunlar ele alınmıştır 124.
    • Dini ve milli duyarlılıkta yazılan hikayeler: Bu anlayışta eser veren yazarlar, önceki dönemlere kıyasla artmıştır 12.
    Ayrıca, modernizm ve postmodernizm akımlarının etkisiyle hikayelerde anlatım ve teknik açıdan gelişmeler görülmüştür 124.
    Bu dönemde öne çıkan bazı yazarlar: Leyla Erbil, Demir Özlü, Demirtaş Ceyhun, Erdal Öz, Bilge Karasu, Dursun Akçam, Orhan Duru, Necati Cumalı, Mehmet Seyda, Talip Apaydın, Sevgi Soysal, Ferit Edgü, Yusuf Atılgan, Bekir Yıldız 24.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

      Yanıtı değerlendir

      5 kaynak

      1. edebiyatfatihi.net
        1
      2. edebiyatciyim.com
        2
      3. eodev.com
        3
      4. cnnturk.com
        4
      5. turkdiliveedebiyati.com
        5

    Konuyla ilgili materyaller

    1970'li yıllarda hikaye nasıldı?

    1970'li yıllarda hikayeler, toplumsal ve bireysel konuları ele alıyordu. Bazı özellikler: Toplumcu gerçekçilik: Bu akım, özellikle 12 Mart Muhtırası sonrası, işçi ve köylü sorunları, ideolojik mücadeleler ve siyasi olayları işliyordu. Bireysel temalar: Küçük burjuva kökenli insanların yaşamları, sınıf atlama özlemi, toplumun edilgenleştirdiği insanlar ve onların iç dünyaları ele alınıyordu. Güncel konular: Trafik, fiyat artışları, halkın temizlik anlayışı gibi güncel meseleler de hikayelerde yer alıyordu. Fantezi ve eğitim: Fantastik hikayeler ve ahlaki, milli-manevi değerleri işleyen hikayeler de yazılıyordu. Öne çıkan yazarlar: Tomris Uyar; Adalet Ağaoğlu; Pınar Kür; Gülten Dayıoğlu.
    5 kaynak

    1940 ve 1960 yılları arasında hangi hikaye anlayışı vardır?

    1940 ve 1960 yılları arasında Türk edebiyatında çeşitli hikaye anlayışları ön plana çıkmıştır: Toplumcu-gerçekçi hikaye: Sadri Ertem, Sabahattin Ali, Kemal Tahir, Yaşar Kemal gibi yazarlar, Anadolu'daki köy ve kasabaların sorunlarını, ağa-köylü, zengin-fakir çatışmalarını işlemiştir. Bireyin iç dünyasını esas alan hikaye: Ahmet Hamdi Tanpınar, Tarık Buğra, Mustafa Kutlu gibi yazarlar, bireylerin bunalımlarını, yalnızlıklarını ve karmaşık ruh hallerini ele almıştır. Modernist hikaye: Bu anlayışta geleneksel anlatım reddedilmiş, şiirsel ve sembolik bir dil kullanılmıştır. Ayrıca, bu dönemde yazarlar, dilde sadeleşme hareketine bağlı kalarak eserlerini herkesin anlayabileceği bir dille kaleme almışlardır.
    5 kaynak

    Hikaye ve olay anlayışı nedir?

    Hikaye, yaşanmış ya da yaşanabilecek şekilde tasarlanmış olayları kişilere bağlı olarak belli bir yer ve zaman içinde anlatan edebi bir türdür. Olay ve durum hikayesi olmak üzere iki ana hikaye anlayışı vardır: 1. Olay Hikayesi (Maupassant Tarzı). Hikayede asıl olan “olay”dır. Okuyucunun hikayeyi yorumlamasına imkan verilmez; çünkü olay mantıklı bir seyir halinde takip eder. Kişilerin portreleri özenle ve ayrıntılı olarak çizilir. Giriş, gelişme ve sonuç bölümleri net bir şekilde bulunur ve olay genellikle bir çatışma ya da beklenmedik bir durum etrafında gelişir. 2. Durum Hikayesi (Çehov Tarzı). Hikayede asıl olan “olay” değildir. Olayın başlangıcı, gelişmesi ve sonucu kesin çizgilerle belirlenmez. Karakterlerin iç dünyası ve duyguları ön plandadır. Hikaye unsurları arasında yer alan olay belirgin bir gelişim göstermez, hikaye bir sonuca bağlanmaz ve okuyucu anlatılan durumu gözlemleyerek kendi yorumunu yapar.
    5 kaynak

    Hikaye anlayışı nedir?

    Hikaye anlayışı, farklı anlatım teknikleri ve içeriklerle çeşitli türlere ayrılır: Olay Hikayesi (Maupassant Tarzı). Durum Hikayesi (Çehov Tarzı). Modern Hikaye. Türk edebiyatında hikaye türü, olay hikayesi merkezli gelişmiştir. Hikayenin temel unsurları: Olay. Kişiler. Yer (mekan). Zaman. Dil ve anlatım.
    5 kaynak

    Cumhuriyet dönemi hikaye özellikleri nelerdir?

    Cumhuriyet dönemi hikaye özellikleri şunlardır: 1. Toplumsal Temalar: Hikayeler, Anadolu insanının yaşamına odaklanarak köy yaşamı, tarım toplumu ve göç gibi temaları işlemiştir. 2. Edebi Akımlar ve Teknik Yenilikler: Realizm ve naturalizm gibi akımların etkisiyle hikayeler, gerçekçi bir dille yazılmış ve gözlemlere dayanmıştır. 3. Psikolojik Derinlik: Karakterler, çok boyutlu ve derinlikli bir şekilde işlenmiş, içsel çatışmalar ve duygusal durumlar ön plana çıkmıştır. 4. Dil ve Anlatım: Hikayeler, sade ve anlaşılır bir dil kullanılarak yazılmış, halkın günlük yaşamına ve deyimlerine yer verilmiştir. 5. Öğretici Nitelik: Hikayelerde eğitici ve öğretici bir yan bulunmuş, etik değerleri öne çıkaran eserler yazılmıştır. 6. Eleştirel Düşünce: Toplumsal ve siyasi olanaklara eleştirel bir bakış sunulmuş, toplumun yanlış ve eksik yanları eleştirilmiştir.
    5 kaynak

    1960 sonrası hikaye örnekleri nelerdir?

    1960 sonrası Türk hikayelerinden bazı örnekler: Bilge Karasu: "Gece", "Uzun Sürmüş Bir Günün Akşamı", "Kısmet Büfesi". Leyla Erbil: "Cüce", "Tuhaf Bir Kadın", "Eski Sevgili", "Karanlığın Günü". Sevim Burak: "Yanık Saraylar", "Sahibinin Sesi". Metin Kaçan: "Fındık Sekiz", "Adalara Vapur", "Harman Kaplan". Yusuf Atılgan: "Aylak Adam", "Anayurt Oteli". Erdal Öz: "Kanayan", "Gülünün Solduğu Akşam", "Sular Ne Güzelse". Orhan Duru: "Dünya Batıyor Mu", "Kısas-ı Enbiya", "Denge Uzmanı", "Bırakılmış Biri", "Bir Büyülü Ortamda". Bu dönemde ayrıca Demir Özlü, Ferit Edgü, Selim İleri gibi yazarlar da önemli eserler vermiştir.
    5 kaynak

    Cumhuriyet dönemi hikaye anlayışı örnekleri nelerdir?

    Cumhuriyet Dönemi hikaye anlayışından bazı örnekler şunlardır: 1. Realizm Akımı: Bu dönemde hikayeler, gözlemci bir bakış açısıyla realizm akımını benimsemiştir. 2. Toplumsal Temalar: Hikayelerde toplumsal adalet, birey-toplum ilişkisi, kadın hakları, modernleşme ve geleneksel değerlerin çatışması gibi konular işlenmiştir. 3. Anlatım Teknikleri: İç monolog, akışkan zaman anlatımı ve kesik kesik bölümler gibi teknikler kullanılmıştır. 4. Çeşitlilik Artışı: 1940-1960 yılları arasında hikayelerde konu çeşitliliği artmış, Anadolu'ya ve Anadolu halkının yaşamına ağırlık verilmiştir.
    5 kaynak