HikayeTürleri

Fantastik hikaye türleri arasında şunlar bulunur: Yüksek Fantezi (High Fantasy). Düşük Fantezi (Low Fantasy). Karanlık Fantezi (Dark Fantasy). Bilimsel Fantezi (Science Fantasy). Çağdaş Fantezi. Kahramanlık Fantezisi (Heroic Fantasy). Bu türlerin yanı sıra, peri masalı fantezisi, romantik fantezi, tarihsel fantezi gibi alt türler de bulunmaktadır.

Hikaye çeşitleri üç ana gruba ayrılır: 1. Olay Hikayesi: Maupassant tarzı hikaye olarak da bilinir. Serim, düğüm ve çözüm planı ile yazılır. Olaylar ve aksiyon ön plandadır, karakterlerin duygu ve düşüncelerine az yer verilir. Örnek yazarlar: Ömer Seyfettin, Refik Halit Karay, Hüseyin Rahmi Gürpınar, Reşat Nuri Güntekin. 2. Durum Hikayesi: Çehov tarzı hikaye olarak da bilinir. Olaydan çok, günlük hayatın bir kesiti ele alınır. Serim, düğüm ve çözüm planı bulunmaz. Örnek yazarlar: Sait Faik Abasıyanık, Memduh Şevket Esendal, Tarık Buğra. 3. Modern Hikaye: Diğer iki çeşitten farklı olarak, insanların her gün karşılaştıkları ve gördükleri fakat düşünemedikleri durumları farklı ve olağanüstü yollarla anlatır. Örnek yazar: Franz Kafka (dünya edebiyatı), Haldun Taner (Türk edebiyatı).

Hikaye, yaşanmış ya da yaşanabilecek şekilde tasarlanmış olayları kişilere bağlı olarak belli bir yer ve zaman içinde anlatan edebi bir türdür. Olay ve durum hikayesi olmak üzere iki ana hikaye anlayışı vardır: 1. Olay Hikayesi (Maupassant Tarzı). Hikayede asıl olan “olay”dır. Okuyucunun hikayeyi yorumlamasına imkan verilmez; çünkü olay mantıklı bir seyir halinde takip eder. Kişilerin portreleri özenle ve ayrıntılı olarak çizilir. Giriş, gelişme ve sonuç bölümleri net bir şekilde bulunur ve olay genellikle bir çatışma ya da beklenmedik bir durum etrafında gelişir. 2. Durum Hikayesi (Çehov Tarzı). Hikayede asıl olan “olay” değildir. Olayın başlangıcı, gelişmesi ve sonucu kesin çizgilerle belirlenmez. Karakterlerin iç dünyası ve duyguları ön plandadır. Hikaye unsurları arasında yer alan olay belirgin bir gelişim göstermez, hikaye bir sonuca bağlanmaz ve okuyucu anlatılan durumu gözlemleyerek kendi yorumunu yapar.

Erkeklerin en sevdiği hikaye türü genellikle olay hikayesi olarak kabul edilir. Erkeklerin ilgisini çekebilecek diğer hikaye türleri arasında masal ve efsane de bulunmaktadır. Ancak, hikaye tercihleri kişisel zevklere göre değişiklik gösterebilir.

Masallar ve destanlar şu şekilde incelenebilir: Masallar: Halk Masalları: Binbir Gece Masalları, Simbad, Kırmızı Başlıklı Kız. Hayvan Masalları: Ezop Masalları, La Fontaine fablları, Şeyhi’nin Harname’si. Edebi (Yapma) Masallar: Andersen Masalları, Kibritçi Kız, Çirkin Ördek Yavrusu. Destanlar: İslamiyet Öncesi Türk Destanları: Altay-Yakut Yaratılış Destanı, Alp Er Tunga Destanı, Şu Destanı, Oğuz Kağan Destanı, Ergenekon Destanı. İslamiyet Sonrası Türk Destanları: Satuk Buğra Han Destanı, Manas Destanı, Cengiz-name. Dünya Destanları: İlyada ve Odysseia (Yunan), Şehname (İran), Kalevala (Fin), Mahabharata ve Ramayana (Hint), Nibelungen (Alman), İgor (Rus). Benzerlikler: Olağanüstü kahramanlar ve olaylar. Anonimlik. Kahramanların gücü ve doğruluğu temsil etmesi. Farklılıklar: Masalların konusu daha çeşitlidir, destanların konusu sınırlıdır. Masal kahramanları hayalidir, destan kahramanları tarihte var olan kişilerdir. Masallar nesir, destanlar manzumdur.

Destan ve masal arasındaki bazı farklar şunlardır: Konu: Masalların konuları çeşitliyken, destanların konuları sınırlıdır. Kahramanlar: Masal kahramanları hayaliyken, destan kahramanları tarihte var olan kişilerdir. Amaç: Masallarda amaç bir ders vermektir, destanda ise bir ulusun geçmişi anlatılır. Biçim: Destanlar genellikle manzum (şiirsel) bir yapıya sahipken, masallar nesir (düz yazı) şeklinde yazılabilir. Gerçeklik: Masallar hayal ürünüyken, destanlarda olağanüstü olaylarla gerçek olaylar birleştirilir. Zaman ve mekân: Masallarda zaman ve mekân belirsizdir, destanlarda ise belirli bir zaman ve mekân kavramı vardır. Saz eşliğinde söyleniş: Destanlar saz eşliğinde söylenir, masallar ise saz eşliğinde söylenmez.

Durum ve olay arasındaki fark, edebiyattaki hikaye türleriyle ilişkilidir: Olay Hikayesi: Belirli bir olayın, çatışmanın ve gelişimin anlatılmasıdır. Serim, düğüm ve çözüm bölümleri bulunur. Merak unsuru ön plandadır. Mekanların kişi üzerindeki etkileri üzerinde durulur. Durum Hikayesi: Belirli bir zamanda ve mekânda yaşanan bir durumun, karakterlerin duygu ve düşüncelerinin anlatılmasıdır. Olay örgüsüne pek rastlanmaz. Merak unsuru ön planda değildir. Zaman ve mekân detayları genellikle ön plana çıkmaz.

X hikaye, X (eski adıyla Twitter) uygulamasında, Keşfet bölümündeki kişiselleştirilmiş trend gönderileri özetlemek için kullanılan bir özelliktir. Hikaye genel olarak, yaşanmış ya da yaşanması muhtemel olayların, okuyucuda estetik zevk uyandıracak şekilde anlatıldığı kısa edebi metinler olarak tanımlanır. Ayrıca, "X-Story" adında, güce duyulan açlığı eğlenceli bir macera eşliğinde anlatan kısa bir bilimkurgu animesi de bulunmaktadır.

Olay hikayesi ve durum hikayesi arasındaki temel farklar şunlardır: Merkezde Olan Unsur: Olay hikayesinde merkezde bir olay varken, durum hikayesinde hayatın herhangi bir bölümünden alınmış bir durum veya kesit aktarılır. Amaç: Olay hikayesinde okuyucuda merak ve heyecan uyandırmak hedeflenirken, durum hikayesinde daha çok bir duygu oluşturulmak amaçlanır. Bölümler: Olay hikayelerinde "serim, düğüm ve çözüm" bölümleri bulunurken, durum hikayelerinde bu bölümler yoktur. Son: Olay hikayeleri belirli bir sonla biterken, durum hikayelerinde son okuyucunun hayal gücüne bırakılır. Mekan ve Anlatım: Olay hikayelerinde mekanların kişi üzerindeki etkileri üzerinde durulurken, durum hikayelerinde mekan önemsenmez ve kişisel duygular ile yorumlar ön plana çıkarılır. Olay hikayesi, merkezine bir veya birden fazla olayı koyar ve genellikle serim, düğüm, çözüm yapısıyla ilerler. Önemli temsilciler: Olay hikayesi: Ömer Seyfettin, Guy De Mauppassant. Durum hikayesi: Anton Çehov, Sait Faik Abasıyanık.

Gizli hikaye, genellikle sır, gizem, dram veya gerilim unsurları içeren anlatımlardır. Bazı gizli hikaye türleri: Klasik gizem hikayeleri. Doğaüstü hikayeler. Kişisel anlatılar. Tarihi gizemler. Ayrıca, "Gizli Hikaye" adıyla bilinen bir Fransız reality TV programı da bulunmaktadır.

Kraliyet romantizmi, genellikle kraliyet veya aristokrat geçmişlere sahip karakterlerin aşk hikayesini anlatır. Bazı unsurlar: Aşk: İki karakter arasındaki güçlü sevgi ve çekim duygusu. Masal: Esrarengiz öğeler barındıran ve mutlu sonla biten bir hikaye. Şövalyelik: Onur, cesaret ve nezaketin ön planda tutulduğu bir kurallar bütünü. Örnekler: "William & Catherine: A Royal Romance", Cambridge'li William ve Catherine Middleton'ın romantizmi ve kraliyet düğünü hakkında bir televizyon filmidir. "A Royal Affair", 18. yüzyılda Danimarka kralı VII. Christian ve reformcu Caroline Matilda'nın ilişkisini konu alan bir filmdir.

1987 yapımı Tüyler (Feathers) filmi, yönetmen John Ruane tarafından çekilmiş bir Avustralya dram filmidir. Filmin konusu veya hikayesi hakkında bilgi bulunmamaktadır.

Dört çeşit hikaye türü: 1. Olay Hikayesi (Maupassant Tarzı). 2. Durum Hikayesi (Çehov Tarzı). 3. Modern Hikaye. 4. Toplumsal - Gerçekçi Hikaye.

Küçürek öykü, 750 kelimeden az olan ve genellikle tek cümleden oluşan öykülerdir. Küçürek öykü örnekleri: Ernest Hemingway: "Satılık: bebek ayakkabıları, hiç giyilmemiş". Ferit Edgü: "Yolcu". Mehmet Harmancı: "İz". Necati Tosuner: "Öç". Haydar Ergülen: "Kıssadan Hikâye". Küçürek öykü yazarları arasında Julio Cortázar, Dino Buzzati, Franz Kafka, Eduardo Galeano, Max Jacob, Ferit Edgü, Sevim Burak, Necati Tosuner, Refik Algan, Hulki Aktunç, Hürriyet Yaşar, Taner Karakoç, Cemal Şakar, Tarık Günersel, Mehmet Harmancı ve Murat Yalçın bulunur.

Heyecanlı olaylar anlatan hikaye türü, "olay hikayesi" veya "maupassant tarzı hikaye" olarak adlandırılır. Bu hikaye türünde bir olay ele alınır ve serim, düğüm, çözüm planı ile anlatılır. Olay hikayesi türünün bazı temsilcileri şunlardır: Ömer Seyfettin; Refik Halit Karay; Hüseyin Rahmi Gürpınar; Reşat Nuri Güntekin; Guy de Maupassant.

José Mauro de Vasconcelos'un "Güneşi Uyandıralım" adlı eseri, çocuk romanı ve yabancı romanlar (özellikle çocuk kitapları) türündedir.

Ben merkezli hikaye, hikayecinin gözlemlerinden ve dış dünyada yaşanan olaylardan yola çıkarak bireysel bunalım ve çıkmazlarına yöneldiği hikaye çeşididir. Bu hikaye türünde: Hikaye kahramanı dış dünyayı içinde bulunduğu ruh haline göre algılar ve anlatır. Kahraman, genellikle düş dünyasına sığınır. Yaşanan ve hayal edilen (olan ile olması gereken) birlikte verilir. Ben merkezli hikayenin ilk temsilcisi Franz Kafka'dır.

Milli Edebiyat döneminde en çok kullanılan hikaye türü, realist ve natüralist hikayelerdir. Dönemin önemli hikaye yazarları arasında Ömer Seyfettin, Refik Halit Karay, Halide Edip Adıvar ve Yakup Kadri Karaosmanoğlu bulunur. Bu dönemde yazılan hikayelerde öne çıkan bazı özellikler şunlardır: Toplumsal konular: Bireysel konulardan çok, savaş, yoksulluk ve düşman işgali gibi toplumsal meseleler işlenmiştir. Anadolu'nun işlenmesi: Hikayeler genellikle Anadolu'daki köyler ve insanların yaşadığı sorunları ele almıştır. Dil: Sade bir dil kullanılmış, Arapça ve Farsça tamlamalardan kaçınılmıştır. Temalar: Türkçülük, ilerleme, gerilik, batıl inançlar, cehalet ve yoksulluk gibi temalar işlenmiştir.

Anime renklendirme, animelerin çizimlerinde kullanılan renklendirme tekniklerini ifade eder. Anime çizimleri genellikle manga çizim sanatıyla yapılır ve bu çizimlerde belirli renklendirme stilleri kullanılır. Örneğin, screentone yöntemi, anime çizimlerinde sıkça kullanılan bir renklendirme tekniğidir. Anime renklendirme ayrıca, animelerdeki renklerin ifade ettiği anlamları da kapsar. Örneğin, belirli renkler belirli duygusal durumları veya temaları temsil edebilir. Özetle, anime renklendirme, anime çizimlerinde kullanılan renklendirme teknikleri ve bu renklerin ifade ettiği anlamlar bütünüdür.

Anonim hikayeler, yazarı bilinmeyen veya sonradan ortaya çıkan hikayelerdir. Bazı anonim hikaye örnekleri: Halk hikayeleri. Kör Ressamın Umudu. Kayıp Zamanın Güncesi. Çirkin Padişah ve Akıllı Vezir. Ayrıca, İlyada, Odysseia, Robinson Crusoe gibi eserler de anonim olarak kabul edilir.