Genel olarak yargılamanın yenilenmesi sanık lehine bir kanun yoludur. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (CMK) 311. maddesi kapsamında hükümlü lehine yargılamanın yenilenmesi nedenleri şunlardır: Duruşmada kullanılan ve hükmü etkileyen bir belgenin sahteliğinin anlaşılması; Yemin verilerek dinlenmiş olan bir tanık veya bilirkişinin hükmü etkileyecek biçimde hükümlü aleyhine kasıt veya ihmal ile gerçek dışı tanıklıkta bulunması veya oy vermesi; Hükme katılmış olan hâkimlerden birinin, hükümlünün neden olduğu kusur dışında, aleyhine ceza kovuşturmasını veya bir ceza ile mahkûmiyetini gerektirecek biçimde görevlerini yapmada kusur etmesi. Ancak, adaletin sağlanması ve haksız beraat ya da eksik ceza verilmesini önlemek amacıyla, bazı durumlarda sanığın aleyhine de başvurulabilmektedir. CMK’nın 314. maddesi kapsamında sanık veya hükümlünün aleyhine yargılamanın yenilenmesi nedenleri şunlardır: Duruşmada sanığın veya hükümlünün lehine ileri sürülen ve hükme etkili olan bir belgenin sahteliğinin anlaşılması; Hükme katılmış olan hâkimlerden birinin, aleyhine ceza kovuşturmasını veya bir ceza ile mahkûmiyetini gerektirecek nitelikte olarak görevlerini yapmada sanık veya hükümlü lehine kusur etmesi; Sanık beraat ettikten sonra suçla ilgili olarak hâkim önünde güvenilebilir nitelikte ikrarda bulunması. Fransa, Belçika, İspanya, ABD ve Japonya gibi bazı ülkelerin hukuk sistemlerinde aleyhe yargılamanın yenilenmesi kabul edilmemektedir.