• Buradasın

    1475 ve 4857 arasındaki fark nedir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    1475 ve 4857 sayılı iş kanunları arasındaki bazı temel farklar şunlardır:
    1. Çalışma Süresi Ölçütü: 4857 sayılı kanunda fazla çalışma, haftalık çalışma süresi olan 45 saat esas alınarak belirlenmiştir 1. 1475 sayılı kanunda ise günlük çalışma süresi ölçütü geçerliydi 1.
    2. İdari Düzenlemeler: 4857 sayılı kanunda, iş sağlığı ve güvenliği ile ilgili idari düzenlemelerin tüzük yerine yönetmelik şeklinde yapılması öngörülmüştür 2.
    3. Serbest Zaman Uygulaması: 4857 sayılı kanunda, fazla çalışma veya fazla sürelerle çalışma yapan işçilere, zamlı ücret yerine serbest zaman kullanma hakkı tanınmıştır 4. Bu düzenleme 1475 sayılı kanunda yer almamaktadır.
    4. Toplu İş Sözleşmeleri: 4857 sayılı kanun yürürlüğe girdiğinde, 1475 sayılı kanun döneminde yapılan toplu iş sözleşmesi hükümlerinin geçerliliği kalmamış, yeni kanunun emredici hükümlerine aykırı düzenlemeler yürürlükten kaldırılmıştır 1.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    1475 sayılı kanun nedir?

    1475 sayılı İş Kanunu, Türkiye'de çalışma yaşamını düzenleyen temel yasalardan biridir. Kanunun temel hükümleri şunlardır: - İş sözleşmeleri: Sözleşmelerin kurulması, sona erdirilmesi ve şekil şartlarına dair hükümler içerir. - Çalışma koşulları: İşçi sağlığı, dinlenme süreleri, kadın ve çocuk işçilerin korunması gibi sosyal yönleri kapsar. - Kıdem tazminatı: Çalışanın belirli şartlarla işten ayrılması durumunda kıdem tazminatına hak kazanmasını düzenler. - Sosyal güvence: İşçilerin sosyal güvenliğe erişimi ile ilgili yükümlülükler getirir. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 2003 yılında yürürlüğe girmesiyle birlikte büyük ölçüde yürürlükten kaldırılmıştır, ancak 14. maddesi hâlen yürürlüktedir ve kıdem tazminatı uygulamaları bu maddeye dayanmaktadır.

    4/857 iş kanununa tabi olanlar kimler?

    4857 sayılı İş Kanunu'na tabi olanlar, 4. maddedeki istisnalar dışında kalan bütün işyerleri ve bu işyerlerinde çalışan işçilerdir. Bu kanun ayrıca aşağıdaki kişileri de kapsar: - İşverenler: İşçi çalıştıran gerçek veya tüzel kişiler. - İşveren vekilleri: İşveren adına hareket eden ve işin yönetiminde görev alan kişiler. İstisnalar arasında ise kıyı işleri, tarım işleri, ev hizmetleri, sporcular ve çıraklar gibi belirli alanlar yer alır.

    4857 sayılı kanun nedir?

    4857 sayılı İş Kanunu, işverenler ile bir iş sözleşmesine dayanarak çalıştırılan işçilerin çalışma şartları ve çalışma ortamına ilişkin hak ve sorumluluklarını düzenler. Kanunun bazı önemli maddeleri: - Amaç ve kapsam: Bu kanun, istisnalar dışında kalan bütün işyerlerine ve çalışanlarına uygulanır. - Tanımlar: İşçi, işveren, iş ilişkisi ve işyeri gibi terimleri tanımlar. - İş sözleşmesi türleri: İş sözleşmeleri belirli veya belirsiz süreli, tam süreli veya kısmî süreli olabilir. - Ücret ve çalışma koşulları: İşverenin, işçilere belirli çalışma koşullarını ve ücreti yazılı olarak bildirme yükümlülüğü vardır. - Fesih: İş sözleşmesinin feshi durumunda, işverenin geçerli bir sebebe dayanması gereklidir. Bu kanun, 10 Haziran 2003 tarihinde yayımlanmıştır.

    4A ve 4B 4857 kapsamına girer mi?

    Evet, 4A ve 4B sigorta statüsündeki çalışanlar 4857 sayılı İş Kanunu kapsamına girer. 4857 sayılı İş Kanunu, işveren ile çalışan arasında yapılan iş sözleşmesini düzenler ve bu sözleşme kapsamında çalışanlar 4A sigorta statüsünde yer alır.

    4857 sayılı iş kanunu 25-1 ve 17 arasındaki fark nedir?

    4857 sayılı İş Kanunu'nun 25. maddesi ve 17. maddesi arasındaki temel farklar şunlardır: 1. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 25. maddesi, işverenin belirli durumlarda iş sözleşmesini derhal feshetme hakkını düzenler. 2. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 17. maddesi ise iş sözleşmesinin feshedilmesi için bildirim sürelerini belirler.

    4857 m.17 nedir?

    4857 sayılı İş Kanunu'nun 17. maddesi, ihbarlı feshi düzenler. Bu maddeye göre, belirsiz süreli iş sözleşmelerinin feshi için önceden karşı tarafa bildirim yapılması gerekmektedir. Bildirim süreleri işçinin kıdemine göre şu şekildedir: İşi altı aydan az sürmüş olan işçi için, bildirimin yapılmasından başlayarak iki hafta sonra; İşi altı aydan bir buçuk yıla kadar sürmüş olan işçi için, bildirimin yapılmasından başlayarak dört hafta sonra; İşi bir buçuk yıldan üç yıla kadar sürmüş olan işçi için, bildirimin yapılmasından başlayarak altı hafta sonra; İşi üç yıldan fazla sürmüş işçi için, bildirimin yapılmasından başlayarak sekiz hafta sonra. Bu süreler asgari olup, sözleşmelerle artırılabilir.