Felsefede hayatın anlamı, farklı düşünürler tarafından çeşitli şekillerde tanımlanmıştır: 1. Platon: Bilginin insanı erdeme ulaştıran en önemli araç olduğuna inanırdı, bu yüzden hayatın anlamının "daha çok öğrenmek" olduğunu söylerdi. 2. Aristo: İnsanı diğer varlıklardan ayıran bir etik yaklaşım olması gerektiğini düşünürdü, dolayısıyla hayatın nihai amacının "iyi olmak" olduğunu savunurdu. 3. Kinizm (Cynicism): İnsanın nihai amacının, toplumdaki çoğu insanın peşinden koştuğu zenginlik, ün, güç ve cinsellik gibi arzuları bir kenara bırakıp, basit bir yaşam sürmek olduğunu öne sürerdi. 4. Hedonizm: Hayatın amacının, zevki olabildiğince yüksek tutup, acıyı azaltmak olduğunu savunur, bu yüzden "hemen, şimdi, zevk" derdi. 5. Stoacılık: İnsanın mutsuzluğa düşmesinin nedeni, hayata dair yanlış çıkarımlar yapmasıdır, bu yüzden hayatın anlamını "mantığı kavramak" olarak görürdü. 6. Kantçılık (Kantianizm): Toplumu bir arada tutan ve optimal düzeyde geçinmeyi sağlayan bir ahlaki anlayışa bağlı olarak, "başkalarına, sana davranılmasını istediğin gibi davran" ilkesini öne sürerdi. 7. Nihilizm: Hayatın içten içe bir anlamı olmadığına dair bir doktrin olup, "hayatın anlamı yoktur, dolayısıyla her şey serbesttir" görüşünü savunurdu.