Ad aktarması (mecaz-ı mürsel), bir kelimenin benzetme amacı olmadan, onunla ilişkili başka bir varlığı ifade etmek için kullanıldığı söz sanatıdır. Ad aktarmasının bazı türleri: Parça-bütün ilişkisi: "Sobayı yaktım" cümlesinde sobanın içindeki odunlar kastedilir. İç-dış ilişkisi: "Son dakikalara doğru bütün tribün hep bir ağızdan bağırdı" cümlesinde tribün içindeki insanlar kastedilir. Eser-yazar ilişkisi: "Nuri Bilge Ceylan izlemeyi sever misin?" cümlesinde yönetmenin filmleri kastedilir. Yer/bölge-insan ilişkisi: "Ankara kararını verdi" cümlesinde devlet yetkilileri kastedilir. Neden-sonuç ilişkisi: "Bereket yağıyor" cümlesinde yağmur kastedilir. Soyut-somut ilişkisi: "Beynini kullansaydı bu yaptıkları başına gelmezdi" cümlesinde akıl kastedilir.