Eski Türkçede ödünçleme, bir dilin başka bir dilden sözcük almasıdır. Eski Türkçe döneminde, özellikle Uygurca döneminde, Sanskrit, Çince, Soğdca, Farsça, Grekçe ve Toharca gibi dillerden pek çok sözcük Türkçeye girmiştir. Ödünçlenen sözcükler, geldikleri dildeki anlamlarıyla aynen kullanılabildikleri gibi, geldikleri dilden farklı anlamlar da yüklenebilirler. Ayrıca, Eski Türkçe'de "ödünç" kelimesi, "dilek, niyaz" veya "borç" anlamlarına gelen "ötünç" sözcüğünden türemiştir.