Zamir

Zamir ve adıl aynı şeyi ifade eder. Zamir (adıl), cümlede varlıkların adları yerine kullanılabilen ve adların yerine getirdiği bütün işlevleri yerine getirebilen ad soylu bir sözcüktür.

Zamir (adıl) çeşitleri: Sözcük durumundaki zamirler: Şahıs (kişi) zamirleri: Ben, sen, o, biz, siz, onlar. İşaret zamirleri: Bu, şu, o, bunlar, şunlar, onlar. Belgisiz zamirler: Biri, hepsi, kimse, tümü, herkes, kimisi, kimi, biri, birisi, birkaçı, bazısı, çoğu, birçokları, başkası, birazı, fazlası, bir kısmı, şey. Soru zamirleri: Ne, kim, kimi, hangisi, kaçı, nereye, nerede, nereden. Ek durumundaki zamirler: İyelik (aitlik) zamirleri: -ım, -in, -ı, -i, -u, -ü, -ları, -leri. Ayrıca, dönüşlülük zamiri ve ilgi zamiri gibi diğer türler de bulunmaktadır.

İyelik zamiri ve iyelik eki arasındaki fark şu şekildedir: 1. İyelik Zamiri: Eklenmiş olduğu nesnenin kime ait olduğunu belirten zamirlerdir. 2. İyelik Eki: İsimlere eklenerek onların kime veya neye ait olduğunu gösteren eklerdir. Özetle, iyelik zamirleri cümle içinde doğrudan kullanılırken, iyelik ekleri isimlere eklenir ve sahiplik ilişkisini belirtir.

Dönüşlü fiil ve dönüşlülük zamiri arasındaki ayrım şu şekilde yapılır: 1. Dönüşlü Fiil: Öznenin hem işi yaptığı hem de işten etkilendiği fiillerdir. 2. Dönüşlülük Zamiri: Cümledeki eylemin özne tarafından bizzat yapıldığını vurgulayan zamirdir.

İlgi zamiri ve ilgi eki aynı şeyler değildir. İlgi zamiri, Türkçede "-ki" ekiyle temsil edilir ve bir ismin ya da isim tamlamasında tamlananın yerine geçer. İlgi eki ise, tamlayan halindeki isimlerle birlikte kullanılan ve onlarla ilgili bir ismin yerini tutan ektir.

"O" kelimesi farklı bağlamlarda farklı şekillerde kullanılır: 1. Zamir Olarak: Üçüncü tekil şahıs zamiri olarak kullanılır ve bir kişiyi veya şeyi belirtir. 2. Zaman Zarfı Olarak: Belirli bir zamanı ifade etmek için kullanılır. 3. Bağlaç Olarak: İki cümleyi birbirine bağlamak için kullanılır. 4. Kimya ve Fizikte: Oksijenin sembolü ve derece işareti olarak kullanılır.

İyelik zamiri, isimlere eklenerek onların kime veya neye ait olduğunu belirten eklerdir. Türkçe'de iyelik zamirleri şunlardır: - 1. tekil şahıs: benim. - 2. tekil şahıs: senin. - 3. tekil şahıs: onun. - 1. çoğul şahıs: bizim. - 2. çoğul şahıs veya resmi hitap: sizin. - 3. çoğul şahıs: onların. Örnek cümleler: - "Bu kalem benim.". - "Arabası çok hızlı, onun arabası.". - "Evimiz çok büyük, bizim evimiz.".

İyelik ekleri ve iyelik zamirleri aynı şeyi ifade eder. İyelik zamirleri, isimlere eklenerek onların kime ait olduğunu belirten zamirlerdir.

İşte 10 tane zamir cümlesi: 1. O, çok çalışkan bir öğrencidir. 2. Onlar sinemaya gitmek istiyorlar. 3. Bu, benim kitabım. 4. Sen çok iyi bir arkadaşsın. 5. Onu aradım ama ulaşamadım. 6. Biz yarın pikniğe gideceğiz. 7. Şu, benim telefonum. 8. Siz bu konuda çok tecrübelisiniz. 9. Herkes bu durumu biliyor. 10. Hiçbirimiz bu konuda karar veremedik.

"She" İngilizce'de kadın veya kız cinsiyetini belirtmek için kullanılan bir zamirdir. Ayrıca, "she" şu durumlarda da kullanılabilir: - Hayvanlar ve cansız varlıklar için adıl olarak. - Taşıtlar için hitap şekli olarak.

Ünlü değişimi, Türkçe'de "ben" ve "sen" zamirlerinin yönelme hâl eki (-e/-a) aldıklarında köklerindeki ünlülerin değişmesi olayıdır. Kural: - ben-e → bana - sen-e → sana Örnek cümleler: - Bunu bana ver. - Sana söylemiştim.

İşte 15 tane zamir örneği: 1. Kişi Zamiri: Bugün evi ben temizleyeceğim. 2. İşaret Zamiri: Şunları da arabanın bagajına koy. 3. Belgisiz Zamir: Vidaların birkaçı paslanmış. 4. Soru Zamiri: Kapıyı ne ile açmışlar?. 5. Dönüşlülük Zamiri: Sen kendin gitmek istedin. 6. İyelik Zamiri: Paranı dikkatli bir şekilde harcamalısın. 7. İlgi Zamiri: Benim sınavım iyi geçti, onunki kötü gibiydi. 8. Tekil Birinci Şahıs: O, beni dün çok aramış. 9. Çoğul İkinci Şahıs: Yarın siz bize gelmeyi düşünüyor. 10. Ötekini: Bana ver, berikini sen al. 11. Böylesini: Hiç duymamıştım. 12. Hangisi: Önce geldi?. 13. Azı: Gitti, çoğu kaldı. 14. Bazısı: Bu yemeği sevmez. 15. Biri: Kapıya çiçek bırakmış.

"Biri" kelimesi şu anlamlara gelebilir: 1. Zamir: "Bir tanesi" anlamında kullanılır. 2. Bilinmeyen kimse: "Bilinmeyen bir kişi" anlamında kullanılır. 3. Küçük çocuğu çok olan kimseler için söylenen bir söz: "Her birimiz" anlamında kullanılır. 4. Atasözü ve deyimlerde: "Her şeyin yararlanılabileceği bir durumdan bazılarının yararlanması" anlamında kullanılır.

İlgi ve iyelik zamirleri arasındaki temel farklar şunlardır: 1. İlgi Zamiri: "ki" ekiyle oluşturulur ve bir nesne ile onu niteleyen bir özne arasında bağ kurar. 2. İyelik Zamiri: Sahiplik bildiren zamirlerdir ve isimlerin önünde kullanılarak o ismin kime ait olduğunu gösterir.

Belgisiz zamir ve belgisiz sıfat arasındaki temel fark, kullanım şekilleridir: - Belgisiz zamir, isimlerin yerini belirsiz bir şekilde tutan kelimelerdir. - Belgisiz sıfat ise varlıkların özelliklerini belirsiz bir şekilde anlatan sıfatlardır. Özetle, belgisiz zamirler isimlerin yerine kullanılırken, belgisiz sıfatlar isimleri niteler veya belirtirler.

Zamir ve sıfat arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Zamir, bir isim ya da isim grubunun yerini tutan kelimedir. 2. Sıfat, bir ismi nitelendiren veya belirten kelimedir.

Zamirler özelliklerine ve yerini aldıkları varlıklara göre iki farklı grupta incelenir: 1. Sözcük durumundaki zamirler: şahıs, işaret, belgisiz ve soru zamirleri olarak sıralanır. 2. Ek durumundaki zamirler: iyelik ve ilgi zamirleri olarak isimlendirilir. Zamir çeşitlerine ve örneklerine aşağıda yer verilmiştir: Şahıs zamirleri: İnsan isimlerinin yerine kullanılabilen zamir türleridir. İşaret zamirleri: "Bu, bunlar, şu, şunlar, o, onlar, beriki, öteki, diğeri" gibi sözcüklerdir. Belgisiz zamirler: Birden fazla ismin yerini alabilen sözcüklerdir. Soru zamirleri: İsimlerin yerini soru yoluyla alan sözcüklerdir. İyelik zamirleri: İsimlere eklenen ve eklendiği ismin kime ya da neye ait olduğunu bildiren zamirlerdir. İlgi zamiri: İsim ya da zamirlere gelen "-ın/-in" ekinin ardından kullanılan "-ki" ekidir.

Zamirler, isim olmadıkları hâlde isim gibi kullanılan, isimlerin yerini tutan kelimelerdir. Sözcük hâlindeki zamirler dörde ayrılır: 1. Kişi (şahıs) zamirleri: "ben, sen, o, biz, siz, onlar" gibi insan isimlerinin yerini tutan zamirlerdir. 2. İşaret zamirleri: "bu, şu, o, bunlar, şunlar, onlar" gibi isimleri işaret ederek yerine kullanan zamirlerdir. 3. Belgisiz zamirler: "bazısı, kimi, çoğu, hepsi, birkaçı, birçoğu" gibi belirsiz varlıkları ifade eden zamirlerdir. 4. Soru zamirleri: "kim" ve "ne" gibi soru yoluyla isimlerin yerini tutan zamirlerdir. Ek hâlindeki zamirler ise iki tanedir: 1. İyelik zamirleri: İsimlere eklenerek onların ait olduğu kişiyi belirten zamirlerdir (benim, senin, onun, bizim gibi). 2. İlgi zamiri: Cümlede daha önce geçmiş bir ismin yerini tutan "-ki" ekidir.

Almanca'da "alle" (hepsi, tümü) kelimesi çeşitli durumlarda kullanılabilir: Tanımlık yerine kullanılabilir ve isimlerin önünde "dieser, diese, diesen" takılarıyla çekimlenir. Şahısları temsil edebilir. Çağrılarda kullanılabilir, örneğin "Alles hören!" (Herkes beni dinlesin!). Belirsiz zamir olarak kullanılabilir ve "her, bütün" anlamlarında gelir. Örnekler: "Alle Kinder sind im Garten" (Bütün çocuklar bahçededir). "Alle gehen nach Hause" (Hepsi eve gidiyor). "Alle sein Vermögen gehört jetzt mir" (Bütün serveti şimdi bana ait).

İlgi zamiri, genellikle belirtili isim tamlamalarında düşen tamlananın yerine kullanılan "-ki" ekiyle oluşturulan zamirdir. Örnekler: 1. "Benim kitabım burada, seninki nerede?" (kitabın). 2. "Bakırköy'ün sahili, Kadıköy'ünkinden güzel." (sahili). 3. "Bizimki yine sokakta top oynuyor." (çocuk). 4. "Bu şehir, sizinkinden daha temiz." (şehriniz). İlgi zamiri, sıfat yapan "-ki" ve bağlaç olan "-ki" ile karıştırılmamalıdır.