YoğunBakım

Yoğun bakım protokolleri, hasta takip ve tedavisinde standartizasyon sağlamak amacıyla güncel kılavuzlar doğrultusunda klinik şartlarına göre düzenlenir. Bazı yoğun bakım protokolleri: Postoperatif pediatrik kardiyak yoğun bakım protokolü. Kritik hastalarda sürekli renal destek tedavi (CRRT) protokolü. Çocuklarda sepsis ve septik şok protokolü. Diyabetik ketoasidoz tedavi protokolü. Status epileptikus tedavi protokolü. Depremde çocuk hastaya yaklaşım protokolü. Yoğun bakım ünitelerinde ayrıca genel protokoller olarak yapay solunum ve ventilatör tedavisi, ağrı kontrolü ve sedasyon, ilaç ve beslenme desteği, acil müdahaleler ve yaşam desteği gibi uygulamalar da bulunmaktadır.

PiCCO (Pulse index Continuous Cardiac Output) monitörü, transpulmoner termodilüsyon ve nabız kontur analizi kombinasyonuyla hemodinamik parametreleri ölçen bir cihazdır. PiCCO monitörünün bazı özellikleri: Ölçüm yöntemi: Femoral, brakiyel, aksiller veya radyal artere yerleştirilen bir kateter aracılığıyla ölçüm yapar. Kullanım alanları: Özellikle mekanik ventilasyon desteğindeki hastaların sıvı dengesinin takibi, septik şok, kardiyojenik şok gibi durumlarda hemodinamik izleme. Sağladığı veriler: Kardiyak debi, intratorasik kan hacmi, ekstravasküler akciğer suyu gibi değerler sunar. PiCCO monitörünün kullanımı, invaziv yöntemler gerektirdiği için her hasta için uygun olmayabilir.

Yoğun bakım ünitesinde FTR (fizik tedavi ve rehabilitasyon) uygulamasında dikkat edilmesi gereken bazı hususlar: Hasta durumu: Hastanın bilinç, oryantasyon ve sedasyon durumu göz önünde bulundurulmalıdır. Komplikasyonlar: Solunumsal, kardiyovasküler ve nöromüskuloskeletal komplikasyonların önlenmesi hedeflenmelidir. Tedavi planı: Program, hastanın ihtiyaçlarına göre çeşitlendirilmeli ve her seansta yeniden düzenlenmelidir. Güvenlik: Mobilizasyon ve egzersiz uygulamaları sırasında güvenlik önlemleri alınmalıdır. Cihaz kullanımı: TENS gibi cihazların kullanımında cilt tahrişi gibi durumlara karşı dikkatli olunmalıdır. Enfeksiyon kontrolü: Covid-19 gibi durumlara karşı Sağlık Bakanlığı'nın önerdiği hijyen ve korunma kurallarına uyulmalıdır. FTR uygulamalarının detayları, hastanenin koşulları ve uzman görüşüne göre değişebilir.

Özel Adatıp Hastanesi'nin kardiyoloji bölümü, toplam 127 yatak kapasitesine sahiptir.

Extübe olan hastanın iyileşme süresi, genel sağlık durumuna ve hastalığın seyrine bağlı olarak değişir. Birkaç gün içinde iyileşme: Bazı hastalarda entübasyon süresi sadece birkaç gün gerekebilir. Haftalarca iyileşme: Ağır hastalarda entübasyon haftalarca devam edebilir. Uzun süreli iyileşme: Uzun süre entübasyon altında kalan hastaların, yoğun bakım sonrası da bir süre daha oksijen desteği alması gerekebilir. İyileşme sürecinde, hastanın fizyoterapi, konuşma terapisi ve psikolojik destek gibi geniş bir sağlık ekibi tarafından desteklenmesi gerekebilir. Her durumda, hastanın iyileşme süreci hakkında en doğru bilgiyi, tedaviyi yürüten hekim verebilir.

Üçüncü basamak yoğun bakım ünitelerinde bulunan bazı cihazlar: Solunum cihazları (ventilatörler). Kan sulandırıcı ilaçlar için kullanılan cihazlar. Kalp pili. Diyaliz cihazları. İnvaziv hemodinamik monitörler. Defibrilatör. Beslenme pompaları. Laringoskoplar, infüzyon pompaları, kan gazı cihazları, kan, serum ve hasta ısıtma sistemleri. Ayrıca, orotrakeal entübasyon, torasentez, arteriyel kateterizasyon ve beslenme tüpü takılması gibi tedavi prosedürlerinin gerçekleştirilmesi için gerekli ekipmanlar da bulunur.

Türk Yoğun Bakım Derneği, yoğun bakım biliminin ve bu alanda çalışanların her yönden geliştirilmesi, desteklenmesi ve mesleki haklarının korunması amacıyla çeşitli faaliyetler yürütür. Bu faaliyetler arasında: Bilimsel toplantılar düzenleme ve katılma. Eğitim programları hazırlama. Uluslararası kuruluşlarla iş birliği yapma. Üyelerin mesleki haklarını koruma ve temsil etme. Yoğun bakım alanında çalışanların arasında işbirliği kurma. Yoğun bakım konusunda tanı ve tedavideki yenilik ve gelişmeleri izleme. gibi konular yer alır.

Yoğun bakımların dolmasının birkaç nedeni vardır: Çoklu viral enfeksiyonlar: İnfluenza, COVID-19 ve diğer virüslerin bir arada görülmesi, özellikle 65 yaş üstü ve kronik hastalığı olan kişilerde organ yetersizliğine yol açarak yoğun bakım ihtiyacı doğurmaktadır. Yoğun bakım yataklarının akılcı kullanılmaması: Palyatif bakım üniteleri gibi kronik hastaların izlenebileceği kurumların eksikliği, yatak kapasitesinin yetersiz kalmasına neden olmaktadır. Kapasite sorunları: Yoğun bakım yatak sayısının yeterli olmasına rağmen, bu yatakların dağılımı ve kullanımı konusunda sorunlar yaşanmaktadır. Türk Yoğun Bakım Derneği, yoğun bakım doluluk oranlarının %100'ü bulduğunu ve bu nedenle planlı ameliyatların ertelendiğini veya iptal edilmek zorunda kalındığını belirtmiştir.

Hayır, DNR ve entübe aynı şey değildir. Entübe, hastanın solunumunu desteklemek için nefes borusuna tüp yerleştirilmiş olması durumunu tanımlayan bir tıbbi terimdir. DNR, "resuscitate" kelimesinin kısaltması olup, "diriltme" anlamına gelir ve genellikle tıbbi bir talimat olarak kullanılır. DNR talimatı, hastanın kalp durması veya solunum durması durumunda resüsitasyon (canlandırma) yapılmamasını ifade eder. Dolayısıyla, entübe olmak DNR talimatına sahip olmayı gerektirmez ve DNR talimatı entübe olmayı belirlemez.

Yoğun bakım ünitelerinde kaç hastanın kalabileceği, ünitenin seviyesine ve hasta yoğunluğuna bağlı olarak değişir. Erişkin yoğun bakım ünitelerinde: Birinci seviye için her 5 yatak için bir hemşire/sağlık memuru bulunur. İkinci seviye için her 3 yatak için bir hemşire/sağlık memuru bulunur. Üçüncü seviye için her 2 yatak için bir hemşire/sağlık memuru bulunur. Çocuk yoğun bakım ünitelerinde: İkinci seviye için her 3 yatak için en az bir hemşire/sağlık memuru bulunur. Üçüncü seviye için her 2 yatak için en az bir hemşire/sağlık memuru bulunur. Yenidoğan yoğun bakım ünitelerinde: Birinci seviye için her 6 hasta için en az bir hemşire/ebe/sağlık memuru bulunur. İkinci seviye için her 5 hasta için en az bir hemşire/ebe/sağlık memuru bulunur. Üçüncü seviye için her 4 hasta için en az bir hemşire/ebe veya eşdeğer sağlık memuru bulunur. Yoğun bakım ünitelerinde bir hastanın ne kadar süre kalabileceği ise hastalığın şiddetine, tedaviye verilen yanıta ve komplikasyon olup olmadığına bağlı olarak değişir.

Yoğun bakımdaki bir bebeğin annesinin yapması gerekenler: Doğru bilgilendirilmek ve bebeğin bakımı ile tedavi kararlarına dahil edilmek. Bebeğe yakın olma ve dokunma ihtiyacı karşılanmak. Bebeğin ortamını izleme, denetleme ve koruma isteği göz önünde bulundurulmak. Sütünün sağılması ve bebeğe verilmesi sağlanmak. Yenidoğan ekibi tarafından olumlu algılanmak ve motive edilmek. Kanguru bakımı gibi yöntemlerle bebekle fiziksel temas kurmak. Sabır ve anlayış göstermek, sürecin sağlıklı ilerlemesi için gerekli olmak. Ayrıca, belirli hijyen önlemlerini alarak bebeği ziyaret etmek de mümkündür, ancak bu süre ve kurallar ünitenin politikalarına göre değişiklik gösterebilir.

Yoğun bakımdaki hastaların konuşamamasının birkaç nedeni olabilir: Bilinç durumu: Hastaların bilinci kapalı olabilir veya entübe edilmiş olabilirler. İletişim engelleri: Sağlık personelinin iletişimi başlatmada isteksiz olması, sözel olmayan iletişim yöntemlerinin kullanılmaması ve hastanın yeterince tanınmaması gibi faktörler iletişimi zorlaştırabilir. Fiziksel kısıtlamalar: Hareket kısıtlılığı ve uzun süreli hareketsizlik, hastaların iletişim kurma yeteneğini etkileyebilir. Duyusal yoksunluk: Yalnız kalma, izolasyon ve dış dünyayla ilişkinin kısıtlanması, hastaların duyusal uyaran almasını engeller. Bu nedenlerle, yoğun bakım hemşirelerinin hastalarla etkili iletişim kurması büyük önem taşır.

Extübasyon sonrası hastanın yoğun bakımda kalma süresi, genel olarak birkaç günden birkaç haftaya kadar değişebilir. Bu süre, hastanın sağlık durumuna, altta yatan hastalığın ciddiyetine ve tedaviye verdiği yanıta bağlı olarak farklılık gösterir. Ayrıca, uzun süreli solunum desteği gerektiren durumlarda, trakeostomi gibi alternatif yöntemlere başvurulabilir.

Yoğun bakımda hastanın ne zaman döndürülmesi gerektiği, hastanın durumuna ve tedavi planına bağlı olarak değişir. Genel olarak, mekanik olarak ventile edilen kritik hastalarda saat başı veya iki saatte bir döndürülmesi önerilir. Döndürme işlemi, hastanın tolere edebilmesi durumunda yatağın başının yükseltilmesiyle de desteklenebilir. Yoğun bakım sürecinde hastanın döndürülmesi veya herhangi bir tedavi uygulanması için mutlaka bir sağlık profesyoneline danışılmalıdır.

Evet, yoğun bakım hastaları özel hastanelerde tedavi edilebilir. Ancak, özel hastanelerin yoğun bakım hizmetleri için ilave ücret talep etmesi hukuka aykırıdır. Özel bir hastanede hukuka aykırı olarak ilave ücret talep edilmesi durumunda, bu durumun Sosyal Güvenlik Kurumuna bildirilmesi ve gerekli şikayetlerin yapılması mümkündür.

Ambulans uçaklar, acil tıbbi müdahale gerektiren durumlarda kullanılır. Ambulans uçakların kullanıldığı durumlardan bazıları şunlardır: Tıbbi geri dönüş. Tıbbi tahliye. Tıbbi nakil. Medikal turizm. Çocukların veya kuvözlerin taşınması. Cesetlerin ülkelerine geri gönderilmesi. Organ nakilleri. Yanık vakaları. Doğal afetler. Diğer acil durumlar.

Yoğun bakımdan çıkan bir hastanın uyuyamamasının birkaç nedeni olabilir: Uyku düzeninin bozulması. Çevresel faktörler. İlaç kullanımı. Psikolojik nedenler. Fiziksel rahatsızlıklar. Uyku sorunlarının giderilmesi için gürültü düzeyinin azaltılması, gece yapılan işlemlerin en aza indirilmesi ve hastanın uykusunu bozabilecek işlemlerden kaçınılması önerilir.

Entübasyon, hastanın hava yolunu koruyamadığı veya yardımsız nefes alamadığı durumlarda yapılır. Entübasyonun yapıldığı bazı durumlar: Genel anestezi altındaki ameliyatlar. Akut solunum yetmezliği. Yoğun bakım gerektiren kritik hastalıklar. Kalp durması ve acil müdahaleler. Entübasyon, hastanın durumuna göre birkaç gün veya haftalar sürebilir.

3. basamak ve 4. basamak yoğun bakım arasındaki farka dair bir bilgi bulunamamıştır. Ancak, yoğun bakım üniteleri hastaların sağlık durumlarına göre birinci, ikinci ve üçüncü basamak yoğun bakım olmak üzere farklı sınıflara ayrılır. Birinci basamak yoğun bakım. İkinci basamak yoğun bakım. Üçüncü basamak yoğun bakım. Yoğun bakım ünitelerinde, hastaların hayati fonksiyonları sürekli olarak izlenir ve ihtiyaç halinde gerekli müdahaleler yapılır.

Yoğun bakım ünitesi hasta bakımı, uzman sağlık ekipleri tarafından gerçekleştirilir ve aşağıdaki adımları içerir: Solunum desteği: Solunum yetersizliği olan hastalar solunum cihazına bağlanır. Beslenme: Ağız yoluyla beslenemeyen hastalara damar yolu veya nazogastrik yoldan besin desteği sağlanır. Monitörizasyon: Kalp ritmi, kan basıncı, solunum hızı gibi hayati fonksiyonlar sürekli izlenir. Ağrı kontrolü: Cerrahi operasyonlar veya ağır hastalıklar nedeniyle oluşan ağrıların kontrolü sağlanır. Hijyen: Hastaların genel beden temizliği özenle yapılır. Acil müdahaleler: Kalp masajı, elektro şok tedavisi gibi acil müdahaleler yapılabilir. Enfeksiyon kontrolü: Enfeksiyon riskini minimum seviyede tutmak için önlemler alınır. Yoğun bakım sürecinde hasta yakınları, düzenli olarak bilgilendirilir ve belirli hijyen kurallarına uyarak ziyaret edebilir.