"Kar Musîkîleri" şiirinde Yahya Kemal Beyatlı, çeşitli edebi sanatlara yer vermiştir: 1. Teşbih (Benzetme): Karın sesi, bin yıldan uzun sürecek bir gecenin bestesine ve manastırdaki dualara benzetilmiştir. 2. Mübalağa (Abartma): "Bin yıl sürecek zannedilen kar sesi" dizesinde abartma sanatı kullanılmıştır. 3. Tenasüp (Uygunluk): İkinci beyitte "manastır, dua, koro" gibi kelimelerin bir arada kullanılması tenasüp sanatını örneklemektedir. 4. Telmih (Hatırlatma): "Tanbûri Cemil Bey çalıyor eski plâkta" dizesinde Tanburi Cemil Bey'in hatırlatılması telmih sanatıdır. 5. Ad Aktarması (Mecazımürsel): "Gönlüm dolu İstanbul'un en özlü sesiyle" dizesinde "gönül" ifadesiyle ad aktarması yapılmıştır.