YahyaKemalBeyatlı

Mehlika Sultan'ın hikayesi, Yahya Kemal Beyatlı'nın bir şiirinde anlatılan masalsı bir öyküdür. Şiirde, Kaf dağlarının ardında yaşayan, dünya güzeli bir peri olan Mehlika Sultan'a aşık yedi gencin hikayesi anlatılır. Sonunda, Mehlika Sultan'ın yaşadığı sanılan, "çıkrığı olmayan bir kuyu"ya ulaşırlar. Yedi genç, bu hayal aleminde kaybolup gider ve bir daha geri dönmezler. Şiir, insanların hayallerine olan sonsuz çabasını ve bu uğurda hayatlarını nasıl tüketebildiklerini anlatır.

Yahya Kemal Beyatlı, "Mehlika Sultan" şiirini kendi muhayyilesinin ürünü olan bir masal olarak yazmıştır. Yahya Kemal, Sermet Sami Uysal'a şiiri yazarken "esrarengiz bir şiir" yaratmayı amaçladığını ve "Mehlika Sultan"ın bazı motiflerini ilk kez 1908'de Paris'te bulduğunu ifade etmiştir. Şiirde tasavvufi tema veya imgeler bulunduğu yönünde yorumlar yapılmışsa da, Yahya Kemal bu tür yorumları reddetmiş ve "Mehlika Sultan"ın Türk kültüründen çok, Batı kültüründe oluşmuş algı ve duyarlılıkları yansıtan bir metin olduğunu belirtmiştir.

Yahya Kemal Beyatlı'nın 20'den fazla şiiri olduğu bilinmektedir.

"Akıncılar" şiiri, Yahya Kemal Beyatlı tarafından yazılmıştır. Şiir, Osmanlı İmparatorluğu tarafından görevlendirilen akıncı atlı birliklerini konu alır.

"Akıncılar" şiiri, Yahya Kemal Beyatlı'ya aittir.

Saf şiir anlayışının öncüleri Ahmet Haşim ve Yahya Kemal Beyatlı'dır. Bu anlayış, Fransız edebiyatında ortaya çıkan sembolizm akımından etkilenmiştir. Saf şiir, 20. yüzyılın ikinci çeyreğinde, bir akımdan çok ortak bir şiir anlayışını tanımlamak için kullanılmaya başlanmıştır.

Yahya Kemal Beyatlı'nın "Kar Musikileri" şiirinde yer verilen bazı sanatlar: Mübalağa: "Bin yıldan uzun bir gecenin bestesidir bu" dizesinde. Teşbih: Karın sesi besteye benzetilmiş, kar sesleri dualara benzetilmiş. Tenasüp: "Manastır, dua, koro" sözcükleri birbiriyle ilişkili olduğu için bu sözcükler bir arada kullanılmış. Telmih: "Tanbûri Cemil Bey çalıyor eski plâkta" dizesinde Tanburi Cemil Bey'den bahsedilmiş. Ad aktarması (Mecazımürsel): "Tanbûri Cemil Bey çalıyor" ifadesinde, Tanburi Cemil Bey'in parçaları kastedilmiş. Teşhis: "Gönlüm dolu İstanbul’un en özlü sesiyle" dizesinde İstanbul kişileştirilmiş.

Sessiz Gemi şiiri, Türk edebiyatının önemli şairlerinden Yahya Kemal Beyatlı tarafından yazılmıştır. Şiirin yazılış nedeni olarak, Yahya Kemal'in hayatındaki kayıplar ve özellikle büyük aşkı Celile Hanım ile yaşadığı hüzünlü aşk ve ayrılık süreci gösterilmektedir. Ancak "Sessiz Gemi" sadece kişisel bir hikaye değil, aynı zamanda herkesin yaşadığı ortak bir duyguyu, ölüm ve ayrılığı evrensel bir dille ifade eder. Şiirin yazılış tarihi hakkında bir bilgi bulunamamıştır. Sessiz Gemi şiirinin ilk kıtası şu şekildedir: > Artık demir almak günü gelmişse zamandan Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol; Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol. Şiirin tamamına aşağıdaki kaynaklardan ulaşılabilir: fikriyat.com; tr.wikipedia.org; tgrthaber.com; sabah.com.tr.

Yahya Kemal Beyatlı'nın en önemli eserleri olarak genellikle "Kendi Gök Kubbemiz" ve "Eski Şiirin Rüzgârıyla" kabul edilir. "Kendi Gök Kubbemiz", modern Türk şiirinin seçkin örneklerini içerir ve tarih, kültür ile İstanbul sevgisiyle harmanlanmıştır. "Eski Şiirin Rüzgârıyla" ise klasik divan şiiri geleneğine modern dokunuşlar katan, neo-klasik yaklaşımla kaleme alınmış şiirlerin toplandığı bir eserdir.

Yahya Kemal Beyatlı'nın "Sessiz Gemi" şiirinde çeşitli edebi sanatlar bulunmaktadır: İstiare: "Meçhule giden gemi" ve "liman" sözleriyle ölüm ve ahiret yolculuğu betimlenmiştir. Nida: "Biçare gönüller" ifadesiyle seslenme sanatı yapılmıştır. Tezat (Karşıtlık): "Hicranlı hayatın son matemi" ifadesinde zıtlık yaratılmıştır. Ayrıca, şiirde aruz ölçüsü kullanılmış ve mesnevî nazım şekli tercih edilmiştir.

Yahya Kemal Beyatlı'nın en güzel şiiri olarak değerlendirilebilecek bir şiir yoktur, çünkü bu, kişisel tercihlere bağlıdır. Ancak, en bilinen ve sevilen şiirlerinden bazıları şunlardır: "Sessiz Gemi". "Akıncılar". "Hazan Bahçeleri". Yahya Kemal Beyatlı'nın diğer bilinen şiirleri arasında "Eylül Sonu", "Rindlerin Akşamı", "Bir Başka Tepeden" ve "Kar Musikileri" de bulunur.

"Bu limandan bir gemi kalkınca" dizesinin yer aldığı "Sessiz Gemi" şiiri, Yahya Kemal Beyatlı tarafından yazılmıştır.

Yahya Kemal Beyatlı, "Kar Musikileri" adlı şiiri Varşova'da elçilik yaptığı dönemde, orada yaşadığı kar havasını anlatmak için yazmıştır. Şiirde, karın yarattığı hüzünlü ve devamlı ses, bir kuytu manastırda koro halinde söylenen dualara benzetilerek, yurt özlemi ve maziye özlem temaları işlenmiştir.

Rubailer ve Hayyam Rubailerini Türkçe Söyleyiş, Yahya Kemal Beyatlı tarafından yazılmış bir eserdir.

İstanbul'a en çok aşık olan şair olarak kesin bir isim vermek zordur, çünkü birçok şair İstanbul'a olan sevgisini çeşitli şiirlerinde dile getirmiştir. Ancak, İstanbul'a olan sevgisini en içten şekilde yansıtan şairlerden bazıları şunlardır: Yahya Kemal Beyatlı: "Sana Dün Bir Tepeden Baktım Aziz İstanbul" şiirinde İstanbul'a olan derin sevgisini anlatmıştır. Necip Fazıl Kısakürek: "Canım İstanbul" şiirinde İstanbul'a olan sevgisini ve çocukluk ile gençlik yıllarında şehre olan hayranlığını ifade etmiştir. Attila İlhan: "Sisler Bulvarı" ve "İstanbul Ağrısı" gibi şiirlerinde İstanbul'u melankoli ve aşkın iç içe geçtiği bir şehir olarak betimlemiştir. Bu şairler, İstanbul'a olan aşklarını farklı bakış açılarıyla ve duygusal tonlarla yansıtmışlardır.

Mehmet Akif Ersoy'un "Bir Gece" şiiri, Hz. Muhammed'in doğumunu ve dönemin toplumsal yapısını anlatmak amacıyla yazılmıştır. Şiirde, Hz. Muhammed'in doğduğu gecenin önemi, o dönemde insanların içinde bulunduğu zorluklar ve tefrika gibi sorunlar vurgulanmaktadır. "Bir Gece" şiiri, Safahat'ın yedinci bölümü olan "Gölgeler" kitabında yer almaktadır.

"Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden" dizesi, Yahya Kemal Beyatlı'nın "Sessiz Gemi" şiirinde geçen ve ölüm temasını işleyen bir ifadedir. Bu dize, ölüm karşısında çaresiz kalan insanlara bir avuntu olması bakımından, ölenlerin daha güzel bir âleme gittiklerini ve gittikleri yerden memnun olduklarını varsayarak, kalanların içini biraz olsun ferahlatmayı amaçlar. Aslında şair, gidilen yerin kötü bir yer de olsa dönülemeyeceğini bilmektedir.

"Vakit geldiyse bu limandan bir gemi kalkar" sözü, Yahya Kemal Beyatlı'nın "Sessiz Gemi" adlı şiirinden bir dizedir. Şiirin ilgili kısmı şu şekildedir: "Artık demir almak günü gelmişse zamandan Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan."

Yahya Kemal'in, Varşova'nın ufuksuzluğundan bunalmış bir şair olduğu düşünülmektedir. Beşir Ayvazoğlu'nun aktardığına göre, 1927 yılında Varşova'da elçilik görevinde bulunan Yahya Kemal, o dönemde yazdığı "Kar Musikileri" şiirinde, şehrin ufuksuzluğunun İslav kederinin kaynağı olduğunu hissetmiştir.

Mehlika Sultan'a âşık yedi gencin hikâyesi, ulaşmak istenilen hayalleri ve bu hayallerin peşinde koşan insanları temsil eder. Yahya Kemal Beyatlı'nın "Mehlika Sultan" adlı şiirinde anlatılan bu hikâyede, gençler hayallerine kavuşmak üzere yola çıkarlar, çeşitli engelleri aşarlar ve gerçeklerle karşılaşırlar. Şiirde anlatılan bazı semboller ve anlamları: Mehlika Sultan: Ulaşılmak istenen hayalleri simgeler. Yedi genç: Hayallerin peşinde koşan insanları temsil eder. Kaf Dağı: Hayallere ulaşmada karşılaşılan engelleri ifade eder. Çıkrığı olmayan kuyu: Hayallerin son bulmasını ve gerçeklerle yüzleşmeyi simgeler. Şiirin sonunda gençler, hayallerinin sonsuzluğunda o dünya güzelini yaşatmaya devam ederler.