Virüsler

Dede Koswara, Mahmoud Taluli ve Abul Bajandar, papilloma virüsü nedeniyle ağaca dönüşen adam olarak bilinen kişilerdir. Dede Koswara, 1980'lerin başında Endonezya'da yaşayan ve dizlerindeki siğiller zamanla tüm vücuduna yayılarak dev pençeler haline gelen bir çocuktur. Mahmoud Taluli, Gazze'de yaşayan ve altı yıldır bu hastalığın tedavi edilmesini bekleyen bir adamdır. Abul Bajandar, Bangladeş'te yaşayan ve hayatı boyunca hastalıkla mücadele eden bir kişidir.

Virüslerin yapısı kısaca şu şekildedir: Virion. Özyapı (kor). Kapsid. Zarf (envelope). Virüslerin nükleik asitleri ya DNA ya da RNA'dan oluşur, ikisi birden bulunmaz.

Antiviral ilaçlar, vücudun hastalığa neden olan virüslerle savaşmasına yardımcı olur. Başlıca işlevleri: Virüslerin sağlıklı hücrelere bağlanıp içeri girmesini engellemek; Bağışıklık sistemini güçlendirerek viral enfeksiyonlarla savaşmasını sağlamak; Vücudun viral yükünü (aktif virüs miktarını) azaltmak; Virüsün çoğalma yeteneğine müdahale etmek; Virüsün hayatta kalmak için gerekli proteinleri üretmesini önlemek; Virüsün yeni viral parçacıklar oluşturmasını veya enfekte hücreleri terk etmesini engellemek. Antiviral ilaçlar, genellikle reçeteyle satılır ve bakteriyel enfeksiyonlara karşı etkili olan antibiyotiklerden farklıdır.

Kış aylarında daha sık hasta olmanın bazı nedenleri: Kapalı alanlarda daha fazla vakit geçirme: Soğuk havalarda insanlar kapalı alanlara çekilir ve bu ortamlarda virüsler daha hızlı yayılır. Bağışıklık sisteminin zayıflaması: Soğuk hava, vücudun savunma mekanizmasını zayıflatabilir. Düşük nem: Kış aylarında hava neminin düşmesi, virüslerin daha uzun süre canlı kalmasını ve yayılmasını kolaylaştırır. D vitamini eksikliği: Güneş ışığının az olması, D vitamini üretimini olumsuz etkiler ve bağışıklık sistemini zayıflatabilir. Solunum yollarının kuruması: Soğuk hava, burun mukozasını kurutarak virüslerin vücuda girmesini kolaylaştırır.

Virüslerde bulunmayan canlılık özellikleri şunlardır: Hücre yapısı: Virüslerin çekirdek, organel ve sitoplazmaları yoktur. Metabolizma: Kendi başlarına metabolik faaliyetleri sürdürebilecek enzimleri bulunmaz. Enerji üretimi: Enerji üretip kullanamazlar. Büyüme: Büyüyemezler. Aktif hareket: Aktif olarak hareket edemezler.

9. sınıf düzeyinde virüsler ve canlıların ortak özellikleri şunlardır: Nükleik asit: Hem virüsler hem de canlılar nükleik asit (DNA veya RNA) içerir. Üreme: Virüsler ve canlılar, uygun koşullar altında üreme yeteneğine sahiptir. Mutasyon: Virüsler ve canlılar mutasyon geçirebilir. Adaptasyon: Virüsler ve canlılar çevreye uyum sağlayabilir. Virüslerin hücresel yapıya sahip olmaması ve metabolizma gerçekleştirememesi gibi farklılıklar nedeniyle, virüsler canlı olarak kabul edilmez.

Herpes virüsünün yol açtığı bazı hastalıklar: Uçuk (oral herpes). Genital herpes. Herpes zoster (zona). Neonatal herpes. Herpes ensefaliti. Göz enfeksiyonları. Diğer organ enfeksiyonları. Herpes virüsü, zayıf bağışıklık sistemine sahip kişilerde daha ciddi sağlık sorunlarına yol açabilir.

ELISA testi ile çıkabilen bazı virüsler: HIV (AIDS). Hepatit B ve C. Kızamık, kızamıkçık, kabakulak. CMV (Sitomegalovirüs). Epstein-Barr virüsü (EBV). Ayrıca, ELISA testleri Lyme hastalığı, sifiliz, toksoplazma gibi bazı diğer enfeksiyonların tanısında da kullanılır.

Virüslerin bazı özellikleri: Zorunlu hücre içi parazitlerdir. Tek tip nükleik asit içerirler. Çok küçük yapıdadırlar. Hücresel organelleri yoktur. Antibiyotiklere duyarlı değillerdir. Genetik çeşitliliği artıran yatay gen transferinde önemli bir araçtır. Bazı virüsler zarflıdır, bazıları ise zarfsızdır. Çeşitli hastalıklara neden olabilirler.

Mikroplar (mikroorganizmalar) beş ana grupta sınıflandırılır: 1. Bakteriler. 2. Arkealar (arkea bakterileri). 3. Protistler. 4. Mantarlar. 5. Virüsler. Ayrıca, bazı kaynaklar plazmidleri de mikrop çeşitleri arasında sayar.

DNA virüsleri, genetik madde olarak DNA bulunduran ve replikasyon için DNA'ya bağımlı DNA polimeraz enzimine gereksinim duyan virüslerdir. Bazı DNA virüsü aileleri: Parvoviridae. Adenoviridae. Papovaviridae. Herpesviridae. Poxviridae. Hepadnaviridae.

Nöraminidaz inhibitörleri, influenza A ve B virüslerinin konak hücrelerden salınmasını engelleyerek virüsün yayılmasını durduran antiviral ilaçlardır. Bazı nöraminidaz inhibitörleri: Oseltamivir (Tamiflu); Zanamivir (Relenza); Laninamivir (Inavir); Peramivir (Rapivab). Bu ilaçlar, hastalığın süresini ve şiddetini azaltmada etkilidir ve hem tedavi hem de korunma amacıyla kullanılır.

Faj, Eski Yunancada "bakteri yiyen" anlamına gelen, bakterileri enfekte eden bir virüstür. Fajlar, proteinden oluşan bir kabuk ve içinde yer alan genetik malzemeden oluşur. Fajlar her yerde mevcutturlar ve bakterilerin yaşadığı ortamlarda, örneğin toprakta veya hayvan bağırsaklarında bulunabilirler. Fajların kullanım alanlarından bazıları şunlardır: Tıp ve diş hekimliği. Ziraat ve gıda endüstrisi. Veterinerlik ve hayvancılık. Su ve çevre güvenliği. Biyosavunma. Biyoteknoloji ve moleküler biyoloji.

Hayır, virüslerde homeostazi yoktur. Homeostazi, bir organizmanın içsel dengesini koruma kabiliyetidir.

Viral kanamalı ateşler, zarflı RNA virüslerinin neden olduğu zoonotik hastalıklardır. Bazı viral kanamalı ateş türleri: Flaviviridae ailesi: Sarıhumma virüsü, Dengue virus (tip 1-4), Omsk hemorajik ateş virüsü, Kyasanur Orman hastalığı virüsü, Alkhurma virüsü. Filoviridae ailesi: Marburg, Ebola virüsleri. Arenaviridae ailesi: Lassa, Junin, Machupo, Guanarito, Sabia, Lujo, Chapare virüsleri. Bunyaviridae ailesi: Kırım Kongo hemorajik ateşi, Hantavirüs, Rift Vadisi ateşi, Garissa virüsü. Tüm viral kanamalı ateş türleri, ateş ve kanama bozuklukları ile karakterizedir ve çoğu durumda yüksek ateş, şok ve ölüme kadar ilerleyebilir.

Lökoensefalopati, beynin beyaz cevherindeki hasar nedeniyle oluşan bir durumdur ve çeşitli nedenlerle ortaya çıkabilir. İşte bazı nedenler: Binswanger hastalığı. Progresif multifokal lökoensefalopati (PML). Van der Knaap lökoensefalopatisi. Ayrıca, enfeksiyon, kafa travması, beyin tümörü, inme, vitamin eksikliği ve düzensiz beslenme gibi faktörler de lökoensefalopati neden olabilir. Lökoensefalopati belirtileri fark edildiğinde bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Evet, tek sarmallı DNA (ssDNA) virüsleri vardır. Bazı tek sarmallı DNA virüsü örnekleri: Parvovirüsler. Bocavirüsler. Bitkisel tek sarmallı DNA virüsleri.

Tıpta enterferans, "etkileşim" anlamında kullanılan bir terimdir. Enterferansın tıp alanındaki bazı kullanım örnekleri şunlardır: Kalpte iki uyarı dalgasının birbiriyle çatışması, dalgaların üst üste binişi nedeniyle bir uyarı dalgasının diğerinin etkisini ortadan kaldırmasıyla belirgin iletim bozukluğu. Ölçülen analitin gerçek değerini değiştiren, numunede bulunan bir maddenin etkisi.

Hemaglütinasyon deneyi (HA) veya hemaglütinasyon inhibisyon deneyi (HI), 1941-42 yıllarında Amerikalı virolog George Hirst tarafından virüslerin, bakterilerin (ve antijenlerin) veya antikorların nispi konsantrasyonunu ölçmek için geliştirilen bir testtir. Hemaglütinasyon deneyinin temel prensibi, bazı virüslerin sahip oldukları protein yapısındaki antijenlerin (hemaglütinin) eritrositlere yapışma ve onları çöktürme özelliğidir. Hemaglütinasyon deneyi şu amaçlarla uygulanır: Çabuk HA. Yavaş HA. Hemaglütinasyon deneyi, şu alanlarda kullanılır: Kist hidatik indirek hemaglütinasyon testi. Pasif hemaglütinasyon. Hemaglütinasyon deneyi, basit, ekonomik, hızlı sonuç verebilen ve saha şartlarında kullanılabilen bir testtir.

Tütün mozaik virüsü (TMV) için bilinen kimyasal bir mücadele yöntemi yoktur. Mücadele yöntemleri: Kültürel önlemler: Sağlıklı bitkilerin hastalıklı bitkilerle teması engellenmeli ve tarladan uzaklaştırılmalıdır. Dayanıklı çeşitler: ToMV'ye dirençli çeşitlerin ekilmesi hastalığın yayılmasını önleyebilir. Hijyen: Aletlerin, ellerin ve sera ekipmanlarının düzenli dezenfekte edilmesi virüsün yayılmasını önlemeye yardımcı olur.