TürkDili

AÖF Türk Dili dersi, 8 üniteden oluşmaktadır.

TRD dersi, yani "Türk Dili" dersi, zorunlu bir derstir.

Türk Dili ve Edebiyatı dersinde 10. sınıf 5. ünite "Roman" olarak belirlenmiştir. Bu ünitede işlenen konular şunlardır: - Roman Türü: Dünya edebiyatında ve Türk edebiyatında romanın gelişimi. - Roman Unsurları: Yapı unsurları, anlatım teknikleri ve bakış açıları. - Zamir: Dil bilgisi konusu olarak zamirlerin kullanımı.

Türk Dili ve Edebiyatı dersinin kazanımları üç ana başlık altında toplanmıştır: Okuma, Yazma ve Sözlü İletişim.

543 Türk Dili ve Edebiyatı dersi, Açık Öğretim Lisesi (AÖL) kapsamında yer alan bir derstir.

Türkçeci ve Türkolog arasındaki fark, mesleklerin kapsam ve odak noktalarında yatmaktadır. - Türkolog, Türk dili, tarihi, edebiyatı ve halk bilimi ile uğraşan, Türk dilinin sorunlarını belirleyen ve çözümler üreten bilim insanıdır. - Türkçeci terimi, daha genel bir terim olup, Türkçe ile ilgili çalışmalar yapan herkesi kapsayabilir. Bu, dil öğretmenleri, araştırmacılar veya edebiyatçılar gibi çeşitli meslek gruplarını içerebilir.

Evet, Dîvânu Lugâti’t-Türk (DLT) Türk Dil Kurumu yayınıdır. DLT'nin modern Türkçe çevirisi, Besim Atalay tarafından yapılmış ve 1940 yılında Türk Dil Kurumu tarafından yayımlanmıştır.

3. Uluslararası Türk Dili Kurultayı, 24-31 Ağustos 1936 tarihleri arasında Dolmabahçe Sarayı'nda gerçekleştirilmiştir. Bu kurultayda, Atatürk'ün geliştirdiği Güneş-Dil Teorisi ele alınmış ve uluslararası katılımlı bir toplantı yapılmıştır. Kurultaya on beş yabancı bilim adamı katılmış ve çeşitli bildiriler sunulmuştur.

VII. Uluslararası Türk Dili Kurultayı'nda ele alınan konular şunlardır: 1. Türk dil bilgisi araştırmaları. 2. Karşılaştırmalı Türk dili araştırmaları (tarihî ve çağdaş Türk dili alanı). 3. Türk dilinin köken bilgisi araştırmaları. 4. Türk dili ağız araştırmaları. 5. Türk sözlükçülüğü araştırmaları. 6. Terim araştırmaları. 7. Türk dil bilimi araştırmaları. 8. Türk işaret dili araştırmaları. 9. Bilgisayarlı dil bilimi araştırmaları. 10. Altayistik araştırmaları. 11. Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi araştırmaları. 12. Farklı disiplinler açısından Türk dili. 13. Dil ilişkileri. 14. Edebî metinlerin dili. 15. Sözlü dil araştırmaları. 16. TDK ve Türkoloji tarihçesiyle ilgili araştırmalar (bilim tarihi, biyografiler vb.). 17. Yazım ve anlatım sorunları. 18. Türk dili araştırmalarında yöntem sorunları.

Türk Dili ve Edebiyatı ile "Türkçeci" kavramları farklı anlamlara sahiptir: - Türk Dili ve Edebiyatı: Türk dilinin tarihini, yapısını ve gelişimini inceleyen, Türk edebiyatının evrimini araştıran bir akademik bölümdür. - Türkçeci: Okullarda Türkçe dersi veren öğretmeni veya Türkçecilik ilkesini benimseyen kişiyi ifade eder. Dolayısıyla, Türk Dili ve Edebiyatı ve "Türkçeci" kavramları aynı şeyi ifade etmez.

Dil ve edebiyat, aşağıdaki dil alanlarını kapsar: 1. Türk Dili ve Edebiyatı: Türk dilinin yapısı, gelişmesi ve diğer dillerle olan bağlantısı ile Türk edebiyatının tarihini ve türlerini inceler. 2. Batı Dilleri ve Edebiyatları: Almanca, Fransızca, İspanyolca, İtalyanca gibi dillerin edebiyatı ve bu dillerin kültürel yansımalarını ele alır. 3. Doğu Dilleri ve Edebiyatları: Arapça, Farsça, Çince gibi dillerin edebiyatı ve bu dillerin tarihsel ve toplumsal bağlamdaki evrimini inceler. 4. Eskiçağ Dilleri: Hititoloji, Latin dili ve Sümeroloji gibi antik dönem dillerinin edebiyatı ve gramer özelliklerini araştırır. 5. Kafkas Dilleri: Ermeni dili gibi Kafkas dillerinin edebiyatı ve dilbilimsel analizlerini içerir.

Xionğnu Türkçede "Hiung-nu" olarak adlandırılır.

Agop Dilaçar'ın bazı kitapları şunlardır: 1. Azeri Türkçesi (1950). 2. Batı Türkçesi (1953). 3. Lehçelerin Yazılma Tarzı. 4. Türk Dil ve Lehçelerinin Tasnifi Meselesi (1954). 5. Devlet Dili Olarak Türkçe (1962). 6. Wilhelm Thomsen ve Orhon Yazıtlarının Çözülüşü (1963). 7. Türk Diline Genel Bir Bakış (1964). 8. Türkiye'de Dil Özleşmesi (1965). 9. Dil, Diller ve Dilcilik (1968). 10. Kutadgu Bilig İncelemesi (1972). 11. Anadili İlkeleri ve Türkiye Dışındaki Uygulamalar (1978).

Nizami Xudiyev'in "Qedim Türk Dili" adlı eseri 1986 yılında yayımlanmıştır.

Eski Uygurca üzerine yapılan bazı önemli çalışmalar şunlardır: 1. Ferruh Ağca, "Eski Uygur Türkçesiyle Yazılmış Eserlerin Ses ve Şekil Özelliklerine Göre Tarihlendirilmesi" (2006), Hacettepe Üniversitesi, Doktora Tezi. 2. Reşit Rahmeti Arat, "Uygurca Yazılar Arasında II" (1979), İstanbul, Arat Yayınları. 3. Ahmet Caferoğlu, Eski Uygur Türkçesi Sözlüğü (1993), İstanbul, Enderun Kitabevi. 4. Ümit Özgür Demirci, "Eski Uygurca Dört Çatik" (2014), İstanbul, Kesit Yayınları. 5. Akartürk Karahan, "Altun Yaruk ile İlgili Türkiye’deki Çalışmalara Bir Bakış" (2013), Dil Araştırmaları Dergisi. 6. Erdem Uçar, "Altun Yaruk Sudur Üzerine Yapılan Çalışmalar Hakkında Açıklamalı Bir Kaynakça Denemesi" (2013), Türük Dil, Edebiyat ve Halkbilimi Araştırmaları Dergisi. 7. Nobuo Yamada, "Sammlung uigurischer Kontrakte" (1993), Osaka University Press, 3 cilt. 8. James Russell Hamilton, "Budacı İyi ve Kötü Kalpli Prens Masalı’nın Uygurcası: Kalyanamkara ve Papamkara" (1998), Ankara, Simurg Yayınları.

Delikanlı ve ağır abi terimleri farklı anlamlara sahiptir: 1. Delikanlı: Bu terim, söz ve davranışlarında göze batmayan, nerede ve nasıl davranılması gerektiğini bilen, ağırbaşlı kişileri tanımlamak için kullanılır. 2. Ağır abi: Bu terim ise, her şeyde kolayca öne atılmayan, ancak gerektiğinde sert ve keskin olan, insanların saygı duyduğu ve çekindiği kişileri ifade eder.

OGM Materyal'de Türk Dili ve Edebiyatı dersine ait 14.130 soru bulunmaktadır.

Dilimizin Zenginlikleri Projesi kapsamında hazırlanan aylık faaliyet raporları, her ay Türkçe ve Türk Dili ve Edebiyatı öğretmenleri tarafından okul yönetimine teslim edilir.

Sevan Nişanyan'ın okunması önerilen bazı kitapları şunlardır: 1. "Elifin Öküzü ya da Sürprizler Kitabı". 2. "Türkiye Yer Adları Sözlüğü" (Index Anatolicus). 3. "Türkiye Kişi Adları Sözlüğü". 4. "Kelimebaz". 5. "Yanlış Cumhuriyet: Atatürk ve Kemalizm Üzerine 51 Soru".

İsmail Gaspıralı'ya göre dil, toplumun varlığını, birliğini ve devamını sağlayacak en önemli unsurdur. Gaspıralı, Türk milletinin bekası için dilde birliğin sağlanmasının elzem olduğunu savunmuştur.