Temel

Evet, temelden su çıkması tehlikeli olabilir ve aşağıdaki zararlara yol açabilir: Ekonomik kayıplar. Sağlık sorunları. Yapısal sorunlar. Temelden su çıkması durumunda, sorunun kaynağını tespit etmek ve gerekli önlemleri almak için uzman bir tesisatçıdan yardım alınmalıdır.

Ev temelinin kaç metre derinlikte olması gerektiği, yapının ağırlığına, kat sayısına, zemin özelliklerine ve iklim koşullarına bağlı olarak değişir. Sığ temeller, 3 metreye kadar küçük derinliklerde yapılabilir ve genellikle küçük, hafif binalar için kullanılır. Derin temeller, 20 ila 65 metre derinlikte olabilir ve büyük, ağır binalar için uygundur. Yüksek binalarda, temel derinliği kat sayısı ile 10 cm, 3-9 katlı binalarda ise kat sayısı ile 14-15 cm alınarak hesaplanabilir. Temel derinliğinin doğru hesaplanması için zemin etüdü yapılması ve bir uzmana danışılması önerilir.

Sürekli temellerde etriye sayısı, temel genişliğine göre değişir: Temel genişliği 40 cm'den küçükse: Tek etriye kullanılır. 40 cm ≤ B < 80 cm ise: Çift etriye kullanılır. B ≥ 80 cm ise: Üç etriye kullanılır. Bu uygulamada, etriye kol uzunlukları dikkate alınmaz, sadece temel genişliği dikkate alınır.

İncir ağacı, ocağa dikilmez çünkü kökleri aşırı sık ve yayılmacı bir politika izler, aynı zamanda çok güçlüdür. Bu nedenle, incir ağaçlarının evlerden uzak dikilmesi tavsiye edilir; aksi takdirde, su borularını, kanalizasyon kanallarını ve temelleri tahrip edebilir.

Tek katlı müstakil evler için kullanılabilecek temel tipleri şunlardır: Radye Temel: Zayıf zeminlerde yükü eşit şekilde dağıtır. Münferit (Ayak) Temel: Sadece kolon altlarına yerleştirilen temel plakaları olup, sert ve kaya zeminlerde kullanılır. Mütemadi (Sürekli) Temel: Duvarların altında sürekli uzanan temel şeritleri, orta sertlikteki zeminlerde tercih edilir. Temel tipi, zemin etüdü, yapının statik projesi, yük miktarı, iklim ve su seviyesi gibi faktörlere bağlı olarak belirlenir.

Temelin sağlam olması için yapılması gerekenler: Zemin etüdü: Temel sağlamlığının ilk adımı, zeminin doğru analiz edilmesidir. Doğru temel türü seçimi: Zemin özellikleri, yapı büyüklüğü ve kullanım amacına göre uygun temel türü seçilmelidir. Kaliteli malzeme kullanımı: Beton, çelik donatılar ve izolasyon malzemeleri gibi yüksek kaliteli malzemeler tercih edilmelidir. Su yalıtımı: Temel, su geçirmez malzemelerle donatılmalıdır. Teknik inceleme ve denetim: İnşaat sürecinde sıkı denetimler yapılmalıdır. Sismik dayanıklılık: Deprem gibi doğal afetlere karşı dirençli temeller oluşturulmalıdır. Bu süreçte, inşaat mühendisleri, jeoloji uzmanları ve mimarların birlikte çalışması önerilir.

Dut ağacı, uygun önlemler alınmadığında evin temeline zarar verebilir. Dut ağaçlarının temellere zarar verme potansiyeli şu nedenlerden kaynaklanır: Köklerin genişlemesi. Toprakta su tüketimi. Yayılma süreci. Dut ağacının köklerinden kaynaklı potansiyel zararları en aza indirmek için alınabilecek önlemler şunlardır: Mesafe bırakma. Kök bariyerleri kullanma. Düzenli bakım.

Silo temeli için bazı önemli özellikler şunlardır: Sağlamlık: Silo temeli, silonun ağırlığına dayanabilecek kadar sağlam olmalıdır. Düzgünlük: Beton temelin yüzeyi düz olmalıdır. Drenaj: Silo yerinin en az %1-2 eğime sahip olması veya düz arazilerde silo tabanında eğim oluşturulması, suyun drenajını sağlar. Malzeme: Temel, beton, taş veya çakıl gibi malzemelerle döşenebilir. Genişleme Alanı: İşletmenin genişleme durumu göz önünde bulundurularak yeterli alan ayrılmalıdır. Ayrıca, temel kazısından önce gaz/su boruları ve yer altı kablolarının olup olmadığı kontrol edilmelidir.

Temel yüksekliğinin en az kaç olması gerektiği, temel türüne ve zemin koşullarına göre değişiklik gösterebilir. Tekil temeller için: Temel yüksekliği en az 0.25 metre olmalıdır. Sürekli temeller için: Minimum kiriş yüksekliği 50 cm, temel pabucu genişliği 60 cm ve pabuç kalınlığı 25 cm olmalıdır. Genel olarak: Temel, zemin yüzeyinden en az 60 cm aşağıda yer almalı ve don etkisi olan bölgelerde bu mesafe donma derinliğinin altına kadar uzatılmalıdır. Temel derinliği belirlenirken toprak türü, tabakalaşma durumu, yeraltı su seviyesi, iklim bölgesi ve toprak don derinliği gibi faktörler dikkate alınmalıdır.

1 m² temel için ortalama 35-45 kg demir gider. Ancak bu miktar, binanın taşıyıcı sistemi, beton sınıfı gibi faktörlere bağlı olarak değişebilir. Kesin miktar için bir inşaat mühendisine danışılması önerilir.

Duvarda çökme, çeşitli nedenlerden kaynaklanabilir: Yanlış mühendislik uygulamaları ve ihmaller. Su basıncı, depremler, titreşimler ve don tesiri. Bina oturması. Yangın etkileri. Aşırı yüklenme. Çökme riski taşıyan durumlarda bir inşaat mühendisine danışılması önerilir.

Tekil temellerde, her iki doğrultuda ve temel tabanında bir ızgara oluşturacak şekilde donatı çubukları eşit aralıklı olarak yerleştirilir. Donatı aralığı, 250 mm'den fazla olamaz. Daha ayrıntılı hesap gerekmeyen durumlarda, rijit temel varsayımı benimsenerek, temellerin altındaki zemin basınç dağılımının doğrusal olduğu varsayılabilir. Donatı sayısı, temelin boyutuna ve tasarım gereksinimlerine bağlı olarak değişebilir. Kesin bilgi için bir yapı mühendisine danışılması önerilir.

Temel betonu kalınlığı, kullanılan temel türüne ve binanın özelliklerine göre değişiklik gösterebilir: Radye temel: Genellikle 50-60 cm ile 70-84 cm arasında bir kalınlığa sahip olmalıdır. Mütemadi temel: 30-50 cm kalınlıkta uygulanır, ancak statik hesaplar sonucu bu ölçüler değişebilir. Sürekli temel: Minimum kiriş yüksekliği 50 cm olmalıdır. Temel betonu kalınlığı, binanın kat sayısı, kolonlara gelen yükler ve beton kalitesi gibi faktörlere bağlı olarak da belirlenebilir. Temel betonu kalınlığı ile ilgili kesin değerler için bir inşaat mühendisine danışılması önerilir.

Yüzen keson, tamamen su içinde ve balçık zeminlerde uygulanan bir keson türüdür. Özellikleri: Yapı: Dışarıda hazırlanan, alt ve yanları kapalı beton sandık şeklindedir. Yerleştirme: Temel veya sömel yapılması istenen noktaya yerleştirilir. Ağırlık Ekleme: İçerisine taş, blok, demir ve beton parçalarından oluşan ağırlıklar konularak gevşek zeminde tabana doğru çökmesi sağlanır. Tamamlama: İstenilen sağlam zemin tabakasına ulaşıldığında kesonun geri kalan boşlukları doldurularak işlem tamamlanır. Bina Bağlantısı: Üstte demir filizleri bırakılır.

Temeli olmayan bir ev depreme dayanıklı değildir. Depreme dayanıklı bir evin temel özellikleri arasında, zemin etüdü yapılmış ve uygun şekilde inşa edilmiş bir temel bulunur. Depreme dayanıklılık konusunda kesin bir değerlendirme yapabilmek için profesyonel bir inceleme gereklidir.

Çesan (çelik hasır), inşaat sektöründe kullanılan bir yapı malzemesidir ve betonarme yapıların dayanıklılığını artırmak için kullanılır. Çesanın bazı kullanım alanları: betonarme yapıların tabliyeleri; nervürlü döşemeler; münferit ve radya temeller; metro ve tünel yapımı; prefabrik yapı elemanları; bahçe çiti ve korkuluklar; otoyol ve saha betonları; perde ve istinat duvarı yapımı. Çesan, betonla birlikte çalışarak hem çekme hem de basınç mukavemetini artırır ve yapının taşıma kapasitesini yükseltir.

Temel taşı iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Mimari terim: Yığma yapılarda temele konulan büyük taşlardan her birine verilen isimdir. 2. Mecazi anlam: Bir şeye temel olan öge veya kişi, dayanak, esas anlamına gelir. Metin2 oyununda ise temel taşı, lonca binası yapımında kullanılan bir materyaldir.

Kumlu su yalıtım membranı, özellikle çatılar, teraslar, balkonlar, perde duvarlar, bodrumlar, temeller, havuzlar, su depoları ve çatı bahçeleri gibi su yalıtımı gerektiren alanlarda kullanılır. Ayrıca, endüstriyel yapılar, kanalizasyon hatları ve su arıtma tesisleri gibi çeşitli yapılarda da tercih edilir.

Temel inşaatta oturma, bir yapının parçalarının, temellerinin eşit olmayan şekilde sıkıştırılması, ahşap karkas binalarda karkas kendi nem içeriğini ayarlarken meydana gelen büzülme, ilk inşaatından sonra binaya uygulanan aşırı yükler gibi nedenlerle bozulması anlamına gelir. Oturma, bir binanın oturduğu yükü taşıyan zeminin düşmesi sonucu oluşan çökme ile karıştırılmamalıdır. Tüm kolonların aynı miktarda oturması üst yapıya zarar vermezken, farklı oturmalar çok tehlikeli olabilirler. Temel inşaatta oturmayı sınırlamak için rijit temel, ayak temel, kazıklı temel gibi farklı temel türleri kullanılır.

Fore temel, genellikle yüksek katlı binalarda kullanılır. Özellikle gökdelenler, alışveriş merkezleri, köprüler ve zemin riski taşıyan konut projelerinde sıkça tercih edilir. Fore temel, yüksek katlı binalarda binanın temele uyguladığı yükü zeminin daha sağlam katmanlarına ileterek yapının dengesini ve stabilitesini korur. Ancak, fore temelin kaç katlı binalarda kullanılabileceği, projenin özel gereksinimlerine ve zemin koşullarına bağlı olarak değişebilir. En doğru bilgi için uzman bir firmadan keşif hizmeti almak önemlidir.