"Son Kadeh" (Verçin Pajagı), Zabel Yesayan'ın 1916'da kaleme aldığı ancak 1924'e kadar saklı kalmış novellasıdır. Eser, Adrine adlı kahramanın Arşag'a yazdığı notlardan (belki de uzun bir mektuptan) oluşmaktadır. Yesayan, eserde çatışan hisler, içgüdüler ve fikirlerden meydana gelen bir karmaşanın içine hapsolmuş genç bir kadının aracılığıyla "kadın ruh"unun katmanlı zenginliğini keşfetmeye davet eder. Arka planda ise İstanbul ve özellikle Üsküdar yer alır; Yesayan, okurlarının aşina oldukları şehrin sarhoş edici tabiatını, yoğun kokuları, sesleri ve tatlarıyla anlatır.