SözcükTürleri

YKS edebiyatında sekiz tane sözcük türü bulunmaktadır: 1. İsim (Ad). 2. Sıfat (Önad). 3. Zamir (Adıl). 4. Zarf (Belirteç). 5. Edat (İlgeç). 6. Bağlaç. 7. Ünlem. 8. Fiil (Eylem).

Gülme sesi, doğadaki seslerin taklit edilmesiyle oluşturulan yansıma kelimeler arasında yer almaz.

Yeni nesil zarflar, beş ana gruba ayrılır: 1. Durum Zarfı: Fiilin nasıl yapıldığını belirtir. 2. Zaman Zarfı: Fiilin ne zaman yapıldığını belirtir. 3. Yer-Yön Zarfı: Fiilin yönünü belirtir. 4. Miktar Zarfı: Fiilin, sıfatın veya zarfın miktarını belirtir. 5. Soru Zarfı: Fiilleri veya zarfları soru yoluyla belirtir.

Adlaşmış sıfat ve adlaşmış ortaç (sıfat-fiil) arasındaki temel fark, adlaşmış ortaçların her zaman bir fiilden türetilmiş olmasıdır. Adlaşmış sıfat, aslen sıfat görevinde olan bir kelimenin, cümle içinde isim gibi kullanılarak ismin yerini tutması durumudur. Adlaşmış ortaç ise, bir fiilin cümlede sıfat görevinde kullanılan hâlidir. Özetle: - Adlaşmış sıfat: Aslen sıfat olan kelime, isim gibi kullanılır. - Adlaşmış ortaç: Fiilden türetilmiş olup, sıfat görevinde kullanılır.

Evet, "huge" bir sıfattır.

Adlaşmış Sıfat Örnekleri: Güzel olanlar (güzel sıfatının adlaşmış hali). Zenginler (zengin sıfatının adlaşmış hali). Bozukları (makine adını nitelerken, çekim eki alarak hem "makine" adının yerine geçmiş hem de nitelik bildirmiştir). Küçük (bir kişiyi nitelerken, çekim eki almadan hem nitelediği kişinin yerine geçmiş hem de nitelik bildirmiştir). Adlaşmış Zamir Örnekleri: Kendisi (kişi zamirinin adlaşmış hali). Herkes (belirsiz adıl zamirin adlaşmış hali).

"Bile" kelimesi, bağlaç türüne örnektir.

"19 ki" ifadesi, Türkçede üç farklı "ki" türünden birini ifade edebilir: 1. Bağlaç olan "ki": Anlamca birbirine yakın cümleleri birbirine bağlar ve ayrı yazılır. 2. İlgi zamiri olan "ki": Adların yerini tutar ve bitişik yazılır. 3. Sıfat yapan "-ki": Eklendiği sözcüğü sıfat yapar ve bitişik yazılır.

"Kuşlar uçar uzak ve sıcak diyarlara" dizesinde yüklemi oluşturan "uçar" kelimesi, birleşik eylemdir.

Zarflar ve zarf tamlayıcıları arasındaki fark şu şekildedir: 1. Zarflar: Fiilleri, sıfatları veya diğer zarfları niteleyen kelimelerdir. 2. Zarf Tamlayıcıları: Cümlede fiillerin çeşitli yönlerini tamamlayan öğelerdir. Özetle, zarflar genel olarak tek başlarına kullanılırken, zarf tamlayıcıları cümlede belirli bir işlevi yerine getirir.

Altı tane zarf örneği: 1. Durum Zarfı: - Öğrenciler konuyu dikkatle dinliyordu. - Arabanın motoru gürültülü çalışıyor. 2. Zaman Zarfı: - Ağabeyim yarın gelecek. - Babam eve şimdi geldi. 3. Miktar Zarfı: - Bu hafta hava sıcaklığı çok düşecekmiş. - Çok büyük bir ev almış. 4. Yer-Yön Zarfı: - Biraz ileri gidin. - Aşağı indim. 5. Soru Zarfı: - İstanbul’a ne zaman varırız? - Bu arabayı nasıl aldın? 6. Gösterme Zarfı: - Bu yoldan geri dönülmez.

Kip ve fiil kavramları farklı anlamlara sahiptir: - Fiil, iş, oluş veya durum bildiren sözcüklere denir. - Kip ise fiillerin, belirli bir zaman ya da dileği kişiyle birlikte gösteren çekimlenmiş halidir.

"Kim" sorusu cümlede özneyi bulmak için kullanılır.

Yıkıcı kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. İsim olarak: Yıkıcı, bir şeyin zarar görmesine, bozulmasına, yok olmasına veya ortadan kalkmasına yol açan kimse ya da şey anlamına gelir. 2. Sıfat olarak: Yıkıcı, tahripkâr anlamında kullanılır.

Ortaç çeşitleri üç ana gruba ayrılır: 1. Belirtili Ortaçlar: Bir isim veya zamirle birlikte kullanılan ve hangi eylemin gerçekleştiğini net bir şekilde belirten ortaçlardır. 2. Belirtisiz Ortaçlar: Hangi eylemin gerçekleştiğini net bir şekilde ifade etmeyen ortaçlardır. 3. İsim Tamlaması Ortaçları: Bir isim tamlamasının içinde yer alır ve isim tamlamasının hangi eylemi anlattığını belirler. Ayrıca, ortaçlar sıfat tamlaması ortaçları olarak da sınıflandırılabilir.

Evet, "gitmek" bir eylemdir.

"Yeşilsoğan" ve "yeşil biber" ayrı yazılır çünkü sıfatlar, niteledikleri isimlerden ayrı yazılır. Bu kural, Türkçe dilbilgisinin bir parçasıdır ve "yeşil" kelimesinin bir sıfat, "soğan" ve "biber" kelimelerinin ise isim olmasından kaynaklanır.

Harfi cerler, Arapça'da cümledeki kelimelerin birbirleriyle olan ilişkilerini belirleyen edatlardır ve tek başlarına anlamları yoktur. Harfi cerleri ayırt etmek için şu özelliklere dikkat edilebilir: 1. Kullanım Alanı: Harfi cerler, genellikle isimlerin başına gelir ve onları mecrur yapar (harekelerini değiştirir). 2. Anlamları: Farklı harfi cerler, yön, durum, benzerlik, aidiyet gibi çeşitli anlamlar taşır. 3. Fiillerle Kullanımı: Bazı harfi cerler, fiillerle birlikte kullanılarak onların anlamını pekiştirir veya değiştirir. En sık kullanılan harfi cerler arasında "ile", "için", "kadar", "gibi" ve "üzerine" gibi örnekler bulunur.

Tekinsiz ve tekin kelimeleri farklı anlamlara sahiptir: 1. Tekinsiz: - Sıfat: Tekin olmayan, uğursuz. - İsim: Belli davranış veya sözlerin toplumca tehlikeli sayılması ve yasaklanması, tabu. 2. Tekin: - Sıfat: Yalnız, tenha. - İsim: Bir yerde cinlerden ve diğer doğaüstü etkilerden arınmış olma durumu.

Fiilimsiler üç ana gruba ayrılır: isim-fiil, sıfat-fiil (ortaç) ve zarf-fiil (ulaç).