SözcükTürleri

Firm olmak ifadesi, İngilizce'de "firma, şirket olmak" anlamına gelir. Ayrıca, "firm" kelimesi sıfat olarak kullanıldığında şu anlamlara da gelir: Sert, katı, pek, sıkı. Sağlam, dayanıklı, sarsılmaz, muhkem. Kararlı, azimkâr, durağan, sarsıntısız, hareketsiz. Sabit, değişmez, dönmez. Metin, kuvvetli, sıkı. Kesin, kat'î. Güvenilir, devamlı.

YKS edebiyatında dokuz sözcük türü bulunmaktadır. Bu sözcük türleri şunlardır: 1. Ad (isim); 2. Adıl (zamir); 3. Önad (sıfat); 4. Belirteç (zarf); 5. İlgeç (edat); 6. Bağlaç; 7. Ünlem; 8. Eylem (fiil); 9. Eylemsi (fiilimsi).

Gülme, yansıma bir sözcük değildir. Yansıma sözcük, doğada var olan canlı veya cansızların çıkarmış olduğu sesleri taklit ederek veya o seslerden esinlenerek ortaya çıkmış sözcüklerdir. Gülme, bu tanıma uymamaktadır. Ancak, gülmenin bir iletişim davranışı olduğu ve farklı sosyal işlevleri yerine getirdiği düşünülmektedir.

Evet, "huge" bir sıfattır. İngilizce'de "huge" kelimesi, "kocaman" anlamına gelen bir boyut sıfatıdır.

Yeni nesil zarflar ifadesi ile tam olarak neyin kastedildiği anlaşılamamıştır. Ancak, zarflar beş ana türe ayrılır: 1. Durum (Nasıllık-Nicelik) Zarfı: Fiilin durumunu, yani nasıl yapıldığını bildirir. 2. Zaman Zarfı: Fiilin ne zaman yapıldığını belirtir. 3. Yer-Yön Zarfı: Fiilin yöneldiği yeri ifade eder. 4. Miktar Zarfı: Fiillerin veya sıfatların anlamını ölçü yönünden tamamlar. 5. Soru Zarfı: Eylemin anlamını soru yoluyla belirtir. Örnekler: Durum Zarfı: "Adam hızlı hızlı çıkıyor, zor nefes alıyordu". Zaman Zarfı: "Bu akşam uzaklara yolculuk başlayacak". Yer-Yön Zarfı: "Eşyaları az öte götür". Miktar Zarfı: "Çok açıktıysan yemeklerden biraz yiyebilirsin". Soru Zarfı: "Çocuğum, sen ne zaman ders çalışacaksın?".

Adlaşmış sıfat ve adlaşmış ortaç (sıfat-fiil) arasındaki temel fark, adlaşmış ortaçların her zaman bir fiilden türetilmiş olmasıdır. Adlaşmış sıfat, aslen sıfat görevinde olan bir kelimenin, cümle içinde isim gibi kullanılarak ismin yerini tutması durumudur. Adlaşmış ortaç ise, bir fiilin cümlede sıfat görevinde kullanılan hâlidir. Özetle: - Adlaşmış sıfat: Aslen sıfat olan kelime, isim gibi kullanılır. - Adlaşmış ortaç: Fiilden türetilmiş olup, sıfat görevinde kullanılır.

Aşağıdaki dizelerden hangisinin yüklemi birleşik eylemdir? A) Adı güzel Muhammet'e salâvat getirdiler. B) Bilimsel kongrelerde ülkemizi başarıyla temsil etmişti. C) O gün bana, en güzel kalemlerinden birini hediye etti. D) Bu küçük kömür sobası odadan odaya taşınabiliyordu. E) Görmüş İstanbul’a yüz bin meleğin uçtuğunu Doğru cevap: B) Bilimsel kongrelerde ülkemizi başarıyla temsil etmişti. Birleşik eylem, yardımcı eylemle kurulan veya anlamca kaynaşmış eylemlerden oluşur.

19 ki ifadesi, Türkçe dilbilgisinde iki farklı bağlamda değerlendirilebilir: 1. Bağlaç olan ki: Cümleleri, yargıları veya düşünceleri birbirine bağlar ve ayrı yazılır. 2. İlgi zamiri olan ki: Bir ismin yerini tutar ve bitişik yazılır. Ayrıca, "ki" eki bazı kalıplaşmış ifadelerde de bitişik yazılır: "halbuki", "oysaki", "mademki" gibi.

Bile kelimesi, "pekiştirme bağlaçları"na örnektir. "Bile, dE, hem de, dahi, üstelik, hatta, ayrıca, bundan başka" gibi bağlaçlar, bazı durumlarda birbirlerinin yerine kullanılabilirler. Örnek cümleler: "Bunu sen bile başarabilirsin." "Bağırsan bile duymaz." "Tembel adam, olur, demiş." "Çölde suyun bir damlası bile değerlidir."

Hayır, kip ile fiil aynı şey değildir. Fiil, varlıkların yaptığı iş, eylem veya hareketi ifade eden sözcüklerdir. Kip ise fiillerin zaman, şahıs, tekillik veya çoğulluk gibi özelliklerini belirten eklerdir. Dolayısıyla, bütün fiiller aynı zamanda çekimli fiil olarak kabul edilir çünkü her fiil, kip ve şahıs ekiyle çekimlenir.

Kim sorusu, dilbilgisinde özneyi bulmak için kullanılır. Özne, cümlede işi, oluşu, hareketi yapan veya olanı bildiren öğedir. Ancak özellikle “ne” sorusu, nesneyi bulmak için de sorulduğundan, özne sorusunu yükleme “yapan kim, olan ne?” biçimlerinde sormak daha doğru olur.

Ortaç çeşitleri, kullanıldıkları cümlenin özelliklerine göre şu şekilde sınıflandırılabilir: Belirtili ortaçlar. Belirtisiz ortaçlar. İsim tamlaması ortaçları. Sıfat tamlaması ortaçları. Ayrıca, ortaçlar türedikleri eklere göre şu şekilde sınıflandırılabilir: Geçmiş zaman ortaçları. Gelecek zaman ortaçları. Geniş zaman ortaçları. Ortaç, aynı zamanda elektrik alanında kullanılan bir terim olup, "Ortaç PVC Kaplı Çelik Spiral Boru" gibi isimlerle anılmaktadır.

Zarflar (belirteçler), fiillerin, fiilimsilerin, sıfatların ya da kendi türünden olan kelimelerin anlamlarını türlü yönlerden (yer-yön, zaman, durum, miktar, soru) etkileyen; onları belirten, dereceleyen sözcüklerdir. Zarf tamlayıcısı (zarf tümleci) ise, yüklemin anlamını zaman, durum, yön, miktar, vasıta, şart, sebep gibi yönlerden tamamlayan sözcük ve sözcük gruplarıdır. Özetle, zarflar genel olarak kelimeleri nitelerken, zarf tamlayıcıları bu nitelemeleri cümle içinde belirli bir anlama yönlendiren unsurlardır. Farklar: - İşlev: Zarflar, kelimelerin anlamlarını çeşitli yönlerden etkilerken; zarf tamlayıcıları, yüklemin anlamını belirli bir şekilde tamamlar. - Cümle içindeki yeri: Zarflar, cümlede genellikle zarf tümleci olarak kullanılır, ancak tek başlarına isim görevi de görebilirler. - Ek alma: Zarflar, isim çekim eki almazlar; ancak zarf tamlayıcıları, hal ekleri alabilir.

Gitmek hem bir eylem hem de bir durum veya sonuç olarak kullanılabilir. Eylem olarak gitmek: Bir yerden başka bir yere hareket etmeyi ifade eder. Durum veya sonuç olarak gitmek: Bir şeyin tükenmesi, ortadan kalkması veya bir sonucun ortaya çıkması anlamına gelir.

Altı tane zarf örneği: 1. Durum Zarfı: - Öğrenciler konuyu dikkatle dinliyordu. - Arabanın motoru gürültülü çalışıyor. 2. Zaman Zarfı: - Ağabeyim yarın gelecek. - Babam eve şimdi geldi. 3. Miktar Zarfı: - Bu hafta hava sıcaklığı çok düşecekmiş. - Çok büyük bir ev almış. 4. Yer-Yön Zarfı: - Biraz ileri gidin. - Aşağı indim. 5. Soru Zarfı: - İstanbul’a ne zaman varırız? - Bu arabayı nasıl aldın? 6. Gösterme Zarfı: - Bu yoldan geri dönülmez.

Yıkıcı kelimesi, farklı bağlamlarda çeşitli anlamlar taşıyabilir: Bir şeyin zarar görmesine, bozulmasına, yok olmasına, ortadan kalkmasına yol açan, tahripkâr. Teklif edilen, politik, sosyal ya da ahlaki doğasını kurulu bir düzeni altüst edebilme yeteneğine sahip. Can ve mal kayıplarına neden olan doğal afetler.

Adlaşmış Sıfat Örnekleri: Güzel olanlar (güzel sıfatının adlaşmış hali). Zenginler (zengin sıfatının adlaşmış hali). Bozukları (makine adını nitelerken, çekim eki alarak hem "makine" adının yerine geçmiş hem de nitelik bildirmiştir). Küçük (bir kişiyi nitelerken, çekim eki almadan hem nitelediği kişinin yerine geçmiş hem de nitelik bildirmiştir). Adlaşmış Zamir Örnekleri: Kendisi (kişi zamirinin adlaşmış hali). Herkes (belirsiz adıl zamirin adlaşmış hali).

Somut isim, duyu organları ile tespit edilebilecek varlıklara verilen isimdir. Somut isimlere bazı örnekler: araba; ev; hava; kumanda; Ankara; ağaç; sandalye; televizyon; resim; soba. Somut isimler, beş duyu organından herhangi bir tanesiyle algılayabildiğimiz, yani elle tutup gözle görebildiğimiz, koklayıp tadabildiğimiz ve duyabildiğimiz varlıkları karşılar.

Yeşilsoğan ve yeşil biber, sıfat ve isim arasındaki ilişki nedeniyle ayrı yazılır. Türkçede, bir sıfat ile bir isim arasındaki ilişkiyi ifade eden ifadeler genellikle ayrı yazılır. Örneğin, "kırmızı biber" veya "acılı biber" gibi ifadelerde de sıfat ve isim arasındaki ilişki belirlenir ve kelimeler ayrı yazılır. Ancak, "yemeklik" gibi kelimeler birleşik yazılır, çünkü zamanla bu kelimeler tek bir anlam birimi olarak kabul edilmiştir.

Harfi cerleri ayırt etmek için şu özelliklere dikkat edilebilir: Kullanım amaçları: Bâ (بِ): "İle", "-de", "-da", "sebebiyle" anlamlarında kullanılır. Min (مِنْ): "-den", "-dan", "-den dolayı" anlamlarında kullanılır. İlâ (إِلَى): "-e", "-a", "-e doğru", "-e kadar" anlamlarında kullanılır. An (عَنْ): "-den", "-dan" anlamlarında kullanılır. Alâ (عَلَى): "Üzerinde", "aleyhine" anlamlarında kullanılır. Lâm (لِ): "İçin" anlamında olup, mülkiyet ve hak etme bildirir. Genel kurallar: Harfi cerler, ismin başına gelir ve o ismi "mecrur" yapar, yani sonunu kesra ile okutur. Bazen kendi anlamlarında, bazen fiile bağlı olarak, bazen de manaya etkisi olmayan zaid unsurlar olarak kullanılabilirler. Lazım (geçişsiz) fiillerden sonra, o fiillerin mef’ul almasında yardımcı olmak için kullanılırlar.