SözcükTürleri

Sevgi kelimesi sıfat değildir. Sevgi, insanı bir şeye veya bir kimseye karşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygu olarak tanımlanır.

"Flimle" kelimesinin ne anlama geldiğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, "film" kelimesinin bazı kullanım amaçları şunlardır: Eğlence: Filmler, izleyicilere keyifli vakit geçirme imkanı sunar. Eğitim ve Bilgilendirme: Filmler, sosyal konularda bilgi edinme ve farklı bakış açılarını öğrenme fırsatı sağlar. Sağlık: Bazı filmler, enfeksiyonlarla mücadelede kullanılan antibiyotiklerin (örneğin, Flagyl 500 mg film tablet) etken maddesi olabilir. Ayrıca, "streç film" de ambalajlama ve taşıma işlemlerinde kullanılır; ürünlerin bir arada kalmasını sağlar ve hasar görmelerini önler.

Verev, bir köşeden karşı köşeye doğru kesilmiş, katlanmış veya konulmuş olan anlamına gelir. Ayrıca, giyim sektöründe bir kesim tarzı olarak da kullanılır (örneğin, "verev kesim etek, bluz"). Verev kelimesi, el sanatlarında iplik veya kumaş üzerinde eğik çizgiler oluşturacak biçimde yapılan işler için, inşaat ve bayındırlıkta ise tonoz veya kemer yapılacak geçit duvar yüzlerinin dik olmaması durumunda başvurulan bir düzenleme için de kullanılır.

Çekimli fiili bulmak için şu sorular sorulur: Kip eki var mı? Çekimli fiiller, kök fiil kip eki ve şahıs eki almış fiillerdir. Nesne alıyor mu? Fiile “Neyi?” veya “Kimi?” soruları sorulur. Örneğin, “gördü” sözcüğü çekimli fiildir çünkü kip ve kişi eki almıştır, “koşmak” sözcüğü ise fiilimsidir çünkü bu ekleri almamıştır. Ayrıca, fiilimsileri bulmak için cümledeki fiil soylu sözcükler belirlenir ve bu sözcüklerin hangi ekleri aldığı incelenir. Daha detaylı bilgi için aşağıdaki kaynaklara başvurulabilir: egitimsayfam.com; tudem.com; pratikcalisma.com.

Fiiller, özne ve nesneye göre dört ana çatıya ayrılır: 1. Özneye göre: Etken fiil: Özne bellidir ve işi yapandır. Edilgen fiil: Özne belli değildir, başkası tarafından yapılan işten etkilenir. Dönüşlü fiil: Özne aynı zamanda işten etkilenir, nesne yoktur. İşteş fiil: En az iki özne tarafından karşılıklı veya birlikte yapılan eylemdir. 2. Nesneye göre: Geçişli fiil: Belirtili veya belirtisiz nesne alabilir. Geçişsiz fiil: Nesne almaz. Oldurgan fiil: Geçişsiz bir fiil, "-dır, -t, -r" ekleriyle geçişli hale gelir. Ettirgen fiil: Bir fiilin geçişli hali, "-dır, -t, -r" ekleriyle daha da geçişli hale gelir.

Kuzey kelimesi bir köktür. Kök, bir sözcüğün parçalanamayan, anlamlı, en küçük parçasıdır. Türkçe, sondan eklemeli bir dil olduğu için kök, her zaman sözcüğün başındadır ve ek alırken yapısal değişikliğe uğramaz.

Türemiş sözcükler, kök ya da gövdelere en az bir yapım eki getirilerek oluşturulur. Gövdeli sözcükler ise, türemiş sözcüklerle aynı anlama gelir; çünkü türemiş sözcüklere "gövde" de denir. Ayırt etme yöntemi: Ek kontrolü: Türemiş sözcüklerde kök veya gövdeye eklenmiş bir yapım eki bulunur. Örnekler: Türemiş sözcük: "ev-li-lik" (ev + li + lik). Gövdeli sözcük: "göz-lük-çü" (göz +lük +çü).

Sıfatlar, varlıkları daha iyi tanımlamak ve anlatmak için önemlidir. Sıfatların önemli olmasının bazı nedenleri: Cümleye ayrıntı ekleme. İletişimde derinlik sağlama. Doğru bilgi sağlama. Betimleme. Ayrıca, sıfatlar fiillerden, fiilimsilerden veya başka sıfatlardan önce gelip onların anlamını pekiştirir ya da onların anlamını daraltırsa zarf olur.

Sözcük türleri PDF formatında aşağıdaki kaynaklarda bulunabilir: gysakademi.com sitesinde "Türkçe Sözcük Türleri (İsim Soylu Sözcükler)" başlıklı PDF dosyası mevcuttur. canlidershane.s3.eu-central-1.amazonaws.com adresinde "Sözcük Türleri1" başlıklı PDF dosyası bulunmaktadır. orduodm.meb.gov.tr sitesinde "YKS-Türkçe" başlıklı PDF dosyası yer almaktadır. bilgitest.6te.net sitesinde "Sözcük Türleri" başlıklı PDF dosyası mevcuttur. Bu kaynaklardan ilgili PDF dosyalarını indirebilirsiniz.

İzafetin iki çeşidi vardır: 1. Manevi (Hakiki) İzafet: - En çok kullanılan izafet çeşididir. - Örnekler: "Sınıfın kapısı", "Ali’nin evi". 2. Lafzi (Sıfat) İzafet: - Genellikle bir isme sıfat olarak kullanılan izafettir. - Örnekler: "Güzel yüzlü", "İlmi faydalı". - Lafzi izafette muzaf, yerine göre harf-i tarif olan "elif-lam" takısını alabilir.

Muzari fiili cezm yapan edatlardan sonra cevap cümlesi gelir. Bu edatların bulunduğu birinci bölüme “fi’lü’ş-şart” (şart cümlesi), ikinci bölüme ise “cevabu’ş-şart” (cevap cümlesi) denir. Örnek: إنْ تَقْرَأْ تَفْهَمْ. (Okursan anlarsın). إنْ يَكْتُبْ درْسَهُ آخُذْ إلَيْهِ زَهْرَةً. (Dersini yazarsa ona bir çiçek alırım).

Yüklem ve eylem (fiil) arasındaki ayrım şu şekilde yapılabilir: İşlev ve anlam: Eylem, bir eylemi, oluşu, hareketi ya da durumu ifade ederken; yüklem, cümledeki işi, hareketi, yargıyı bildirir. Çekim ekleri: Fiiller, "-iyor", "-dı", "-ecek" gibi zaman ekleri alırken; isimler genellikle "-lar", "-de", "-in" gibi ekler alır. Soru testi: Kelimeye soru sorulduğunda, "Ne/neler?" sorusuyla cevap veriyorsa isim, "Ne yapıyor/nasıl?" sorusuyla cevap veriyorsa fiil olabilir. Cümle yapısı: Özne genellikle isim, yüklem ise fiille başlar. Örnek: "Çocuk parkta koşuyor" cümlesinde yüklem "koşuyor", eylem ise "koşmak"tır. "Yarın sinemaya gideceğiz" cümlesinde yüklem "gideceğiz", eylem ise "gitmek"tir.

Çokanlamlılık ve eş anlamlılık arasındaki temel fark, bir sözcüğün anlamları arasındaki ilişki ve köken benzerliğidir. Çokanlamlılık, bir sözcüğün birden fazla, birbiriyle bağlantılı anlamı olması durumudur. Eş anlamlılık ise, sözcüklerin aynı kavramsal içeriğe ve anlamsal özelliklere sahip olması durumudur. Özetle: - Çokanlamlılık: Aynı sözcüğün farklı, ancak birbiriyle bağlantılı anlamları. - Eş anlamlılık: Aynı kavramsal içeriğe sahip sözcükler.

Kasr ve imale, aruz ölçüsünde kullanılan terimlerdir: İmale (uzatma), kısa olan bir hecenin ölçüye uydurmak için uzun okunmasıdır. Kasr (kısaltma veya inceltme), uzun bir hecenin ölçü gereği kısaltılması ve ünlüsünün inceltilmesidir. Örnekler: İmale: "Görelim âyine-i devran ne sûret gösterir" beytinde, "gö" hecesinde imale yapılmıştır; bu hece "göörelim" şeklinde uzun okunmuştur. Kasr: "Bu şehr-i Stanbûl ki bî misl ü bahâdır" beytinde, "İstanbul" sözcüğü "Stanbul" olarak kısaltılmıştır.

İsim soylu kelimeler, kendi içinde şu gruplara ayrılır: Tam anlamı olanlar: Tek başına görev üstlenenler: İsimler ve zamirler. Başka kelimelerle birlikte görev üstlenenler: Sıfatlar ve zarflar. Tam anlamı olmayanlar: Edatlar, bağlaçlar ve ünlemler. Toplamda 7 çeşit isim soylu kelime bulunmaktadır: 1. İsim (ad). 2. Sıfat (ön ad). 3. Zamir (adıl). 4. Zarf (belirteç). 5. Edat (ilgeç). 6. Bağlaç. 7. Ünlem.

"Ne için" sorusu, edat (ilgeç) tümlecini buldurur. Edat tümlecini bulmak için yükleme "ne ile, kiminle, ne için, kimin için" gibi sorular sorulur. Örnek: "Bu araştırmayı arkadaşlarıyla yapmış" cümlesinde "arkadaşlarıyla" sözcüğü, yükleme sorulan "kim için" sorusuna cevap verdiği için edat tümlecidir. "Bu yemekleri sizin için hazırladım" cümlesinde "sizin için" ifadesi, yükleme sorulan "ne için" sorusuna cevap verdiği için edat tümlecidir.

Evet, "simsiyah" bir pekiştirme sıfattır. Pekiştirme, bir kelimenin anlamını veya etkisini güçlendirmek için kullanılan bir dilbilgisi tekniğidir. Diğer bazı pekiştirme örnekleri: Bembeyaz; Taptaze; Upuzun; Dopdolu.

Topluca kelimesi iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Vücutça biraz dolgun. 2. Toplu olarak, beraber.

İsim ve fiil dışında kalan sözcükler, "ad soylu sözcükler" olarak adlandırılır. Ad soylu sözcükler şunlardır: Sıfat. Zamir. Zarf. Edat. Bağlaç. Ünlem.

Aşağı kelimesi, Türk Dil Kurumu'na göre şu anlamlara gelir: İsim: Bir şeyin alt bölümü, zir, yukarı karşıtı. Sıfat: Bir yere göre daha alçak yerde bulunan. Sıfat (mecaz): Bayağı, adi, niteliği düşük, kötü. Sıfat (mecaz): Daha küçük, daha az. Zarf: Aşağıya, yere doğru. Ayrıca, "aşağı" kelimesi eğimli bir yerin daha alçak olan yerini de ifade eder.