Sigorta şirketlerinin sermaye yeterliliği, iki farklı yönteme göre hesaplanan gerekli özsermaye tutarından büyük olanı esas alınarak hesaplanır. Birinci yöntem, Avrupa Birliği’nde uygulanan Solvency I düzenlemelerine benzer şekilde, hayat dışı, hayat ve emeklilik branşları için ayrı ayrı gerekli özsermaye hesaplanmasını içerir. İkinci yöntem, ABD’de uygulanan riske dayalı sermaye yaklaşımına benzer olup, şirketlerin aktif riski, reasürans riski, aşırı prim artışı riski, muallak tazminat karşılığı riski, yazım riski ve kur riski gibi faktörleri dikkate alır. Türkiye’deki düzenlemelere göre, gerekli özsermaye bu iki yönteme göre belirlenen tutarlardan büyük olanıdır ve özsermaye, gerekli özsermayeden düşük olmamalıdır.