Şeftali

Tüysüz şeftali, Akdeniz bölgesinde özellikle İzmir, Antalya ve Aydın gibi illerde yetişir.

Bursa'nın en iyi şeftalisi, Glohaven ve J.H. Hale çeşitlerinin yetiştirildiği Bursa ilinde üretilir.

"Şeftali" filmi, Sabahan ile birlikte, 1970 yılında çekilmiştir.

Pembe şeftaliler genellikle sulu olarak tanımlanır.

Şeftali ve nektarin, aynı familyaya ait meyveler olup, bazı farklılıklara sahiptir: 1. Görünüm: Şeftalilerin kabukları pürüzlüdür, nektarinlerin ise pürüzsüz bir cildi vardır. 2. Tat ve doku: Nektarin, şeftaliden daha yoğun ve aromatik bir tada sahiptir. 3. Boyut: Nektarinler genellikle şeftalilerden daha küçüktür. 4. Besin değeri: Nektarinler, şeftalilere göre daha fazla potasyum, niasin, magnezyum ve fosfor içerir. 5. Kullanım alanı: Nektarin, yapısı gereği daha sert olduğu için yemek pişirmede daha elverişlidir.

Romi Ramin şeftalisi hakkında spesifik bir bilgi bulunmamakla birlikte, genel olarak şeftali Türkiye'de ve dünyada çeşitli bölgelerde yetişmektedir. Türkiye'de şeftali en çok Akdeniz Bölgesi ve Bursa'da yetiştirilir. Dünya genelinde ise şeftali üretimi en çok İtalya, İspanya ve Çin'de yaygındır.

VK sulu şeftali olarak belirtilen şeftali türü, genellikle Akdeniz Bölgesi ve Bursa'da yetiştirilmektedir.

Şeftali, Türkiye'de Ege Bölgesi ve Akdeniz Bölgesi'nde yaygın olarak yetişir. Dolayısıyla, Sündüz'ün şeftalisinin de bu bölgelerde yetiştiği söylenebilir.

1 litre şeftali suyu için yaklaşık 6 adet orta boy olgun şeftali gerekmektedir.

Tatlı ve sulu bir şeftali cinsi "hale" olarak adlandırılır.

Şeftali ağacı, iklim ve toprak özelliklerine göre değişmekle birlikte genellikle 8-12 günlük aralarla sulanır. Hasat sonrası sulama, meyvelerin irileşmesini ve renklerinin parlaklaşmasını sağlamak için devam eder.

Şeftali, süzek, kumlu tınlı, milli, çakıllı, derin ve çabuk ısınan alüvyal topraklarda en iyi şekilde yetişir. Ayrıca, organik madde oranının yüksek olduğu topraklarda da şeftali yetiştiriciliği yapılabilir; bu durumda yanmış çiftlik gübresi veya yeşil gübre kullanılabilir.

18-18-21 oranı olan gübre, şeftali ağaçları için en iyi azotlu gübrelerden biridir. Ayrıca, üre de yüksek azot içeriği (%46) nedeniyle şeftali ağaçlarında kullanılabilir. Azotlu gübre kullanırken, dozajın doğru hesaplanması ve aşırı gübrelemeden kaçınılması önemlidir. En uygun gübre türü ve miktarı için bir bahçe uzmanına danışılması önerilir.

Şeftali, yaz mevsiminde yetişir.

Bursa, şeftali yetiştiriciliği açısından daha iyi olarak kabul edilmektedir. Türkiye'de en fazla şeftali üretimi Bursa'da yapılmaktadır ve son beş yılda her yıl ortalama olarak 1 bin ton şeftali üretilmektedir.

Suzan Şimşek'in sulu şeftalilerinin nerede yetiştiği hakkında spesifik bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, genel olarak şeftali Akdeniz Bölgesi ve Bursa'da yaygın olarak yetiştirilmektedir. Ayrıca, şeftali üretimi Karadeniz, Güneydoğu Anadolu ve Ege Bölgesi'nin bazı şehirlerinde de yapılmaktadır.

Şeftali ihracatı, Türkiye'de 1 Ocak - 12 Haziran tarihleri arasında gerçekleştirilmektedir.

Şeftali ağacına şekil vermek için en uygun aylar baharın başlangıcı veya sonbaharın sonu olarak bilinir.

Şeftali ağacı en iyi kış sonu veya erken ilkbahar döneminde budanır. Ancak, doğru zamanlama iklim koşullarına ve bölgeye bağlı olarak değişebilir.

Su ağacı (şeftali ağacı) dikimden sonra 3 ila 5 yıl içinde meyve vermeye başlar.