Endüstriyel miras, endüstri kültürünün tarihsel, teknolojik, toplumsal, mimari veya bilimsel değere sahip kalıntılarından oluşur. Bu kalıntılar şunları içerir: binalar ve makineler; atölyeler, imalathaneler ve fabrikalar; madenler ve işleme-arıtma alanları; ambarlar, depolar ve enerjinin üretildiği, iletildiği ve kullanıldığı yerler; taşımacılık ve altyapı. Endüstriyel miras, aynı zamanda sanayi ile ilişkili toplumsal etkinlikler için kullanılan yerleri de kapsar. Bu kavram, 1990’larda uluslararası düzeyde yaygınlaşmaya başlamış, 2003’te TICCIH tarafından hazırlanan Nizhny Tagil Tüzüğü ve 2011’de ICOMOS-TICCIH ortak ilkeleri olan Dublin İlkeleri ile belgeleme, koruma ve değer anlama süreçleri standartlaştırılmıştır.