Röntgen

Transvers kalp büyümesi, kalp kasının veya kalp odacıklarının normalden daha büyük hale gelmesi durumunu ifade eder. Nedenleri arasında yüksek tansiyon, kalp kapak hastalıkları, kalp yetmezliği, kalp krizi, doğuştan kalp hastalıkları ve tiroid hastalıkları gibi çeşitli sağlık sorunları yer alır. Belirtileri nefes darlığı, çabuk yorulma, göğüs ağrısı, çarpıntı, ayak ve bacaklarda şişme, baş dönmesi ve bayılma olabilir. Teşhis için göğüs röntgeni, ekokardiyografi, elektrokardiyografi, MR veya BT tarama ve kan testleri gibi yöntemler kullanılır. Tedavi, altta yatan nedene göre değişir ve tansiyon ilaçları, diüretikler, ritim düzenleyici ilaçlar, kalp kapak ameliyatları, kalp pili veya ICD kullanımını içerebilir.

Ayak lateral grafisinin çekim süresi hazırlıklar da dahil olmak üzere yaklaşık 10 ila 15 dakika sürer.

El bilek kemik yaşı, sol el-el bileği röntgen filminin radyolojik incelenmesi ile hesaplanır. Hesaplama süreci şu adımları içerir: 1. El-bilek röntgen filmi çekilir. 2. Çekilen film, atlastaki şablonlarla karşılaştırılır. 3. Karşılaştırma sonucunda kemik yaşı tespit edilir. Bu işlemi gerçekleştirmek için fizik tedavi, ortopedi veya endokrinoloji bölümlerine başvurulabilir.

El bilek röntgeni ile kemik yaşı hesaplama, radyolojik inceleme yöntemiyle gerçekleştirilir. İşlem adımları: 1. Röntgen Çekimi: Çocuğun sol el bileği ve elinin röntgeni çekilir. 2. Karşılaştırma: Çekilen röntgen, Greulich – Pyle Atlası adı verilen kronolojik yaş gruplarına göre standart el – bilek kemik haritaları ile karşılaştırılır. 3. Değerlendirme: Uzman bir kişi, atlas üzerindeki sonuçları inceleyerek çocuğun kemik yaşını tespit eder. Bu yöntem, kemiklerin olgunlaşma düzeyini belirleyerek, kişinin biyolojik yaşını ortaya koyar.

Evet, perikardiyal efüzyon röntgende görülebilir. Perikardiyal efüzyonun tanısında kullanılan temel yöntemlerden biri göğüs röntgenidir ve bu röntgenler, tıp uzmanının perikardiyal efüzyonun büyüklüğünü belirlemesine yardımcı olur.

Akciğer röntgeni için öncelikle Göğüs Hastalıkları bölümüne başvurulmalıdır. Göğüs hastalıkları uzmanı, gerekli gördüğü takdirde akciğer filmini isteyecek ve çekimi için Radyoloji bölümüne yönlendirecektir.

Omuzda kireçlenme (omuz osteoartriti), röntgende kıkırdak kaybı, eklem aralığının daralması, kemik çıkıntıları (osteofitler) ve diğer dejeneratif değişiklikler ile anlaşılır. Bu görüntüleme yöntemi, omuz eklemindeki yapısal değişiklikleri ve kireçlenmenin derecesini belirlemek için en sık kullanılan yöntemdir. Omuz kireçlenmesi şüphesi varsa, kesin teşhis ve uygun tedavi için bir ortopedi uzmanına başvurmak gereklidir.

Sefalometrik analiz, çene-yüz yapısını, dişlerin konumunu ve profil görünüşünü ölçülebilir şekilde inceleyebilmek için kullanılan özel bir röntgen görüntüleme yöntemidir. Bu analiz, ortodontik tedavide çok değerli bir rehber görevi görür ve aşağıdaki durumların tespitinde yardımcı olur: - dişlerin çapraşıklığı; - iskeletsel sorunlar; - çene cerrahisi planlaması; - büyüme bozuklukları. Sefalometrik analiz için hasta, baş sabitleme düzeneği olan bir cihaza yerleştirilir ve yandan veya önden röntgen görüntüsü alınır.

Evet, fibula çatlağı röntgende görünür. Röntgen, kemiklerin yapısını ve bütünlüğünü görüntülemek için kullanılan bir yöntemdir ve çatlaklar, röntgen görüntülerinde daha koyu veya daha az yoğun alanlar olarak ortaya çıkar.

Röntgende tehlikeli bulgular arasında şunlar yer alabilir: 1. Kırıklar ve enfeksiyonlar: Kemiklerdeki ve dişlerdeki kırıklar ile enfeksiyonlar, röntgen filmlerinde açıkça görülebilir ve tedavi gerektirebilir. 2. Tümörler: Röntgen, kemik kanserini ve diğer tümörlerin varlığını tespit edebilir. 3. Akciğer sorunları: Zatürre, tüberküloz veya akciğer kanseri gibi sorunların belirtileri göğüs röntgenlerinde ortaya çıkabilir. 4. Kalp büyümesi: Konjestif kalp yetmezliğinin bir belirtisi olan kalp büyümesi, röntgen filmlerinde belirgin olabilir. 5. Radyasyon maruziyeti: Yüksek dozda radyasyona maruz kalmak, hücre mutasyonlarına ve uzun vadede kanser riskine yol açabilir. Röntgen çekimi öncesinde, özellikle hamilelik durumu varsa, doktora bilgi verilmelidir.

Evet, kemik yaşını öğrenmek için röntgen çekimi gereklidir. Kemik yaşı tespiti, el ve bilek röntgen filmlerinin radyolojik incelenmesi ile yapılır.

Evet, çıkık parmak röntgende belli olur.

Baryum sülfat çeşitli hastalıklarda ve tıbbi durumlarda kullanılır: 1. Tıbbi Görüntüleme: Röntgen ve CT taramalarında kontrast madde olarak kullanılır, özellikle sindirim sistemi görüntülemesinde. 2. Gastrointestinal Hastalıklar: Yemek borusu, mide ve bağırsaklardaki sorunların teşhisinde yardımcı olur. 3. Petrol ve Gaz Sondajı: Sondaj çamurları için ağırlıklandırma maddesi olarak kullanılır. 4. Diğer Kullanım Alanları: Su arıtma sistemlerinde ağır metal iyonlarını bağlamak ve çevresel uygulamalarda yer alır. Önemli Not: Baryum sülfat kullanmadan önce mutlaka bir doktora danışılmalıdır, çünkü bazı durumlarda kontrendikedir ve yan etkilere neden olabilir.

X ışınları dişlere doğrudan zarar vermez, ancak diş röntgeni çekimi sırasında kullanılan radyasyon, tiroid bezi gibi çevre dokulara zarar verebilir. Diş röntgenlerinde kullanılan radyasyon dozu oldukça düşüktür ve genellikle güvenli kabul edilir.

Teleoramik röntgen, ağız, diş ve çene yapısını detaylı bir şekilde incelemek için çekilir. Bu röntgen türünün çekilmesinin bazı nedenleri şunlardır: Çürüklerin tespiti: Özellikle dişler arasında veya kök bölgesinde oluşan çürüklerin tespit edilmesi. Diş eti hastalıklarının incelenmesi: Periodontal hastalıkların çene kemiği üzerindeki etkilerinin gözlemlenmesi. Gömülü dişlerin görülmesi: Gömülü kalan 20 yaş dişleri veya çene içinde gelişimini tamamlamamış dişlerin görüntülenmesi. Ortodontik tedavi planlaması: Tel tedavisi gibi ortodontik müdahaleler öncesinde ağız yapısının genel görünümünü sağlamak. Diş ve çene tümörleri: Tümör, kist veya kemik patolojilerinin erken teşhisi. Diş çekimi öncesi hazırlık: Kök yapısı karmaşık olan dişlerde, çekim öncesinde detaylı bilgi elde edilmesi.

El röntgeni, ortodontik tedavi planlamasında genellikle 12-16 yaş arasında çekilir.

HSG (histerosalpingografi) ve sonosalpingografi farklı prosedürlerdir. HSG, rahim ve fallop tüplerinin içini görüntülemek için yapılan bir röntgen işlemidir. Sonosalpingografi ise, ultrason eşliğinde yapılan ve rahim içini daha detaylı inceleyen bir yöntemdir.

Diş röntgeni, genel olarak 5 yılda bir kereden fazla çekilmemelidir. Ancak, çekim sıklığı hastanın tıbbi ve dental geçmişine, geçerli durumuna ve diş hekiminin önerisine göre değişebilir. Özel durumlar için daha sık röntgen çekilmesi gerekebilir: - Çocuklar: Çocukların dişlerinin iyi takip edilmesi gerektiği için daha sık röntgen gerekebilir. - Dişeti hastalığı olan kişiler: Devam eden veya önemli ölçüde kemik kaybı olup olmadığını görmek için daha sık kontrol yapılmalıdır. - Ağız kuruluğu problemi olan kişiler: Tükürük seviyesinin azalması diş çürüklerine neden olabileceğinden daha sık röntgen önerilir. - Sigara kullananlar: Sigara, dişeti hastalığı riskini artırdığı için sık radyografik kontrol gereklidir.

Bite-wing diş röntgeni, üst ve alt dişlerin birbirine nasıl uyduğunu göstermek için çekilir. Bu tür röntgenler özellikle şu amaçlarla kullanılır: Çürüklerin erken teşhisi: Dişlerin birbirlerine bakan yüzeylerindeki çürükleri tespit etmek. Diş eti hastalıklarının belirlenmesi: Diş eti iltihaplanmaları sonrası, dişleri çene kemiği içerisinde destekleyen kemik dokusundaki kayıpları ortaya çıkarmak. Dolguların ve kaplamaların durumunu değerlendirmek: Bunların yerine düzgün oturup oturmadığını kontrol etmek.

Omuz radyografisi çekimi için aşağıdaki adımlar izlenir: 1. Pozisyon: Hasta ayakta veya supin pozisyonunda olur, kol anatomik pozisyonda ve el ayası öne bakar. 2. Santralizasyon: Kasetin üst kenarı, omuzun üst seviyesinin 4 cm kadar üstüne gelecek şekilde ayarlanır. 3. Tüp Açısı: Humerusun üst-orta kesimine dik açıyla çekim yapılır. 4. Ekstralar: Omuz ile kol arasında belirgin kalınlık farkı varsa, kompansatuar filtre veya kademeli filtreler kullanılabilir. 5. Mesafe: Tüp ile masa arasındaki mesafe 100 cm olarak ayarlanır. Alternatif yöntemler arasında, omuzun farklı pozisyonlarda çekildiği özel radyografi teknikleri de bulunmaktadır. Radyografi çekimi, uzman bir sağlık personeli tarafından yapılmalıdır.