Risale-iNur

Risale-i Nur okuma masası şu özelliklere sahip olmalıdır: 1. Sessiz ve sakin bir ortam: Dikkatin dağılmaması için sessiz bir yer tercih edilmelidir. 2. Çalışma masası: Özel bir zaman ve mekân hazırlığı, okuma faaliyetinin verimliliğini artırır. 3. Yardımcı kaynaklar: Risale-i Nur'u daha iyi anlamak için sözlükler, sadeleştirilmiş metinler ve diğer yardımcı kaynaklar el altında bulunmalıdır. 4. Kitapların dizilimi: Risale-i Nur'un farklı baskıları ve ilgili diğer kitaplar, kolay erişim için düzenli bir şekilde dizilmelidir. Bu düzenlemeler, Risale-i Nur'u daha etkili bir şekilde okumaya ve anlamaya yardımcı olur.

"Hayat-ı fâniyeyi esas maksat yapmak" ifadesi, geçici dünya hayatını asıl amaç olarak görmek anlamına gelir. Bu, Risale-i Nur'da, ahiret hayatını esas almayan ve dünyayı sadece bir yatırım aracı olarak değerlendiren bir bakış açısını ifade etmek için kullanılır.

Zeylü'l-Hubab, Risale-i Nur'un Mesnevî-i Nuriye adlı eserinde yer alan bir bölümdür ve Allah'ın kudret ve sıfatlarını anlatır. Bu bölümde şu konular ele alınır: - Allah'ın icadı ve insanın yaratılışı. - Kudret, rahmet, nimet, hikmet gibi sıfatları. - Varlıkların Allah'a ait olması ve bu durumun mühür ve sikkelerle sabit olması. - İnsanın Allah'a mal olması, yani her şeyi Allah'tan bilip Ona rücû etmesi gerekliliği. Ayrıca, bölümde israfın yasaklanması ve ev sahibinin rızasına uygun tasarrufun önemi de vurgulanır.

Yirmidokuzuncu Mektup'un beşinci nüktesi, Risale-i Nur'da, Kur'ân-ı Kerim'in sırları ve tefsir edilmesi konusunu ele alır. Bu nüktede şu konular işlenir: 1. Kur'ân âyetlerinin mânâsı ve tercümesi: Kur'ân'ın mânâsının bilinmesinin önemi ve âyetlerin doğrudan tercümesinin mümkün olmadığı, çünkü her cümlenin birçok anlamı içerdiği. 2. "Elhamdulillah" ifadesinin anlamı: "Elhamdulillah" gibi ifadelerin, lâfız olarak tercüme edilse bile, gerçek mânâsının ancak Allah'ın ilmiyle bilinebileceği. 3. İmanın ve tevhidin önemi: Duanın, imanın ve hâlis tevhidin göstergesi olduğu, çünkü dua eden kişinin, Allah'ın her şeyi bildiğini ve her isteği yerine getirebileceğini kabul etmesi gerektiği.

23. Söz, Bediüzzaman Said Nursi'nin Risale-i Nur eserlerinden biri olup, insanın yaratılış sırlarını ve iman hikmetlerini anlatması açısından önemlidir. Bu bölümde şunlar vurgulanır: İnsanın değeri: İman, insanı diğer yaratılmışların üstüne çıkarır ve ona sultanlık rütbesi kazandırır. İmanın faydaları: İman, fani dünyayı daha iyi bir yer haline getirir ve kabiri dar bir yerden kurtarmaya vesile sayar. Dua'nın gerekliliği: Dua, insanın Allah'a en yakın olduğu ve tüm dileklerini iletebildiği bir vesiledir. Ayrıca, 23 Nisan tarihi, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin açıldığı ve Türk milletinin egemenliğini ilan ettiği gün olması nedeniyle de büyük önem taşır.

Risaleler Konferansı, genellikle Risale-i Nur eserleri ve Bediüzzaman Said Nursi'nin hayatı, eserleri ve ilmî şahsiyeti üzerine yapılan bir konuşmadır. Bu konferanslarda anlatılan bazı konular şunlardır: Risale-i Nur'un Özellikleri: Konferanslarda, Risale-i Nur'un imanî meseleleri lüzumu derecesinde izah ettiği, başkalarından ders almaya ihtiyaç bırakmadığı ve herkesin kendi istidadı nispetinde istifade edebileceği vurgulanır. Nur Talebesi Olmak: Bir Nur Talebesi'nin nasıl olması gerektiği, öncelikli olarak imanın ve namazın ele alınması gerektiği anlatılır. Bediüzzaman'ın İlmî ve Manevî Şahsiyeti: Bediüzzaman'ın ileri görüşlülüğü, ilminin vehbî ve vasi' olması gibi konular üzerinde durulur. Risale-i Nur'un Asrın İhtiyaçlarına Cevabı: Risale-i Nur'un, asrın fehmine uygun ve ihtiyacına tam cevap veren hakikatları içerdiği belirtilir.

Beşinci Şuâ, Risale-i Nur'da, âhir zaman hadiselerini ve bu hadiselerin âlimler üzerindeki etkilerini ele alır. Bu eserde anlatılan bazı konular şunlardır: Mü’minlerin imanlarının takviyesi: Âhir zaman olaylarının âlimlerin imanlarını nasıl güçlendirdiği ve onları vartalardan nasıl kurtardığı. Teşbih ve temsillerin çözümü: Ahir zamanla ilgili âyet ve hadislerin, avamın zihnini yormayacak şekilde, teşbih ve temsil yoluyla nasıl yorumlandığı. Süfyan ve Deccal gibi şahısların tanıtımı: Bu şahısların özellikleri, israf, hırs ve tama gibi kötü alışkanlıklarının vurgulanması. Genel olarak, Beşinci Şuâ, imanın korunmasına ve doğru bir şekilde anlaşılmasına katkıda bulunmak amacıyla yazılmıştır.

"Akılsız çocuklar gibi muvakkat lezzetleri peşinde koşma" ifadesi, geçici ve önemsiz zevklerin peşinde koşmanın yanlış olduğunu ve bu tür arayışların insanı yanlış yollara sevk edebileceğini ifade eder. Bu söz, Risale-i Nur'da yer alan Emirdağ Lahikası adlı eserde geçmektedir ve burada aynı zamanda kalıcı ve manevi lezzetlerin daha değerli olduğu vurgulanmaktadır.

"Yüzde doksan altın elmas sütun" ifadesi, Risale-i Nur'da geçen bir metafordur ve şu şekilde açıklanır: Şeriatın (İslam hukukunun) yüzde doksanı, dinin temel ve zorunlu meselelerinden oluşur ve bu meseleler elmas sütunlar gibidir. Kalan yüzde on ise içtihadi (görüş ayrılığına açık) meselelerden oluşur.

Nur derslerine katılmak için belirli bir sınırlama yoktur, herkes katılabilir. Bu derslerde, Risale-i Nur'u okumak, öğrenmek veya suallerine cevap almak isteyen herkes eşit şartlarda bir araya gelir.

24. Sözün 3. Dalı, Risale-i Nur'da, kıyamet alâmetleri ve bazı konularda yanlış anlaşılan hadislerin doğru bir şekilde anlaşılabilmesini sağlayan on iki asılı açıklamaktadır. Bu asıllar şunlardır: 1. Kıyamet alâmetlerinin üstü kapalı bir şekilde bildirilmesinin nedeni. 2. Dinî meselelerde delil gerektiren ve gerektirmeyen konular. 3. Bazı hurafelerin İslâma girişi. 4. Hadise dair yorumların hadisle karıştırılmasından doğan sonuçlar. 5. Evliya ilhamının hadisle karıştırılmasından doğan sonuçlar. 6. Hadisteki temsil ve kinayelerin, kelimelerin gerçek anlamlarıyla karıştırılmasından doğan sonuçlar. 7. Hadisteki teşbih ve temsillerin, cahillerin eline düşmesiyle gerçek sanılması. 8. Kıyamet vaktinin ve bazı önemli kişilerin gizli bırakılmasının sebepleri. 9. Dünyanın önemsizliğine ve bazı sûrelerin fazilet ve sevabına dair rivayetlerde mübalâğa olarak görülen hususların açıklaması. 10. Bazı işlerin fazilet ve sevabına, yahut kötülüğüne dair rivayetlerde mübalâğa olarak görülen hususların açıklaması. 11. Hadislerde, yorumlanmayı ve tabir edilmeyi gerektiren benzetmeler. 12. Kur'ân ve felsefenin bakış açılarındaki farklılık ve bu farklılığın doğurduğu sonuçlar.

28. Mektup, 7. Mesele Bediüzzaman Said-i Nursi'nin Risale-i Nur eserlerinde yer alan bir bölümdür ve işaret-i gaybiye konusunu ele alır. Bu bölümde anlatılanlar özetle şunlardır: 1. Yedi-sekiz küllî ve manevî inâyât-ı İlâhiye: Allah'ın gaybî işaretleri olarak adlandırılan bu inâyetler, o derece kuvvetli ve kesindir ki, her biri tek başına işaret-i gaybiyeyi ispat eder. 2. Tevâfukât: Risale-i Nur'da geçen "Kur'an" kelimesi ve "Resul-i Ekrem" ifadelerinde görülen tevâfuk, yani tesadüfi olmayan düzenlemeler, bu işaretlerin bir göstergesidir. 3. Kasd ve irade: Bu düzenlemelerin kasdî ve iradî olduğu, dolayısıyla bir inâyet eseri olduğu vurgulanır. 4. İ'câz-ı Kur'an ve i'câz-ı Ahmediye: Kur'an'ın ve Peygamber'in sözlerinin i'câzı (mucizeliği), bu tür işaretlerle daha da teyit edilir.

13. Lem'a 12. İşaret, Risale-i Nur eserlerinden biridir ve "Kâfirlerin Ebedi Cehenneme Gitmesinin Adâlet Oluşu" konusunu ele alır. Bu işarette, kâfirlerin ahiret hayatında sonsuz bir cehenneme gitmelerinin, onların imansızlıkları ve günahları nedeniyle adâlet olduğu açıklanır.

"Her şeyde iki şahit" ifadesi, iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Nikâh Akdi: İslam hukukuna göre nikâhın geçerli olabilmesi için en az iki şahit bulunması şarttır. 2. Varlığın Yaratılışı: Risale-i Nur'da, her bir varlığın kendi acz ve fakr içinde, güçlerinin binler derece fevkinde işler yapmasının Allah'ın varlığını ve birliğini gösteren iki şahit olduğu belirtilir.

"Esasat-ı Nuriye", Risale-i Nur Mesleği ve İman Hizmeti ile ilgili konuları bir araya getiren bir derlemedir. Bu eserde anlatılan bazı ana başlıklar şunlardır: Risale-i Nur'un çeşitli yerlerinde geçen meselelerin tasnifi ve derlenmesi; Hizmet hayatının ihtiyaçları doğrultusunda ortaya çıkan prensipler; Risale-i Nur'un sarih bahislerinin sunulması, bu sayede meselelerin Risale-i Nur çerçevesinde kolaylıkla görülmesi; Nurcuların meslek hassasiyetine teşvik edilmesi.

Sav Köyü, Isparta'ya bağlı bir köy olup, Risale-i Nur'un çoğaltılması ve yayılması konusundaki katkılarıyla meşhurdur. Köyde, 1930'lu yıllarda 350 hane halkının tamamının Risale-i Nur'u tanıyıp okuduğu ve binlerce kalemle yazdığı belirtilmiştir.

Yeni Asya Neşriyat Risale-i Nur Külliyatı 14 ciltten oluşmaktadır.

"Nakıştan manaya geçmek" ifadesi, Risale-i Nur'da geçen bir deyim olup, eşyaların görünen yüzeyinden (nakış) iç yüzüne (mana) ulaşmak anlamına gelir. Bu deyim, her bir sanat eserinin, üzerinde tecelli eden İlâhî isimleri (esma) bildirdiğini ve bu şekilde, eşyanın özündeki gerçek varlığı (müsemma) bulmayı ifade eder.

Risaleler, Bediüzzaman Said Nursi'nin tercihiyle kırmızı renkle basılmıştır. Bunun birkaç nedeni vardır: 1. Estetik Tercih: Kırmızı rengin hem çekici hem de itici özellikleri olduğu düşünülmüş, bu da risalelerin okuyucusunu daha fazla etkilediği inancına yol açmıştır. 2. Manevi Anlam: Kırmızı rengin manevi bir cihat rengi olarak kabul edilmesi, risalelerin bu anlamda bir mücadele kitabı olduğunu simgeler. 3. Pratik Uygulama: Risale-i Nur'un matbaalarda basılmaya başlandığında, Bediüzzaman kırmızı cildi kullanmış ve mavi veya başka renkte gelen risaleleri söktürerek tekrar kırmızı olarak ciltletmiştir.

Risale-i Nur (RNK) okumak çeşitli kazanımlar sağlar: 1. İman Kuvvetlenmesi: RNK, imanı tazeleyip kuvvetlendiren bir etkiye sahiptir. 2. Ahlaki ve Düşünsel Gelişim: Okuma, kişinin ahlâkını düzeltir, düşüncelerini onarır ve duygu ve davranışlarında müspet inkılâplar gerçekleştirir. 3. Hizmete Katılım: RNK okumak, kişiyi iman ve Kur’an hizmetine daha fazla iştirak etmeye teşvik eder. 4. Zihinsel Aktivite: Düzenli okuma, zihni açar, unutkanlığı giderir ve zihinsel fonksiyonları geliştirir. 5. Topluluk Bağlantısı: RNK, cemaat üyeleri arasında güçlü bir bağ oluşturur ve ortak bir anlam haritası geliştirir.