PeriyodikTablo

Periyodik tabloda kadmiyumun sembolü "Cd"dir.

K, L ve M elementlerinin son katmanlarındaki elektron sayıları aynıdır çünkü aynı grupta yer almaktadırlar.

Birinci sıra geçiş elementleri, periyodik tablonun 3. ve 4. periyotlarında yer alan ve "Sc"den "Cu"ya kadar olan elementlerdir. Bu elementler şunlardır: Skandiyum (Sc); Titanyum (Ti); Vanadyum (V); Krom (Cr); Manganez (Mn); Ütü (Fe); Kobalt (Co); Nikel (Ni); Bakır (Cu); Çinko (Zn).

Sonu "y" ile biten bazı elementler şunlardır: sezyum (Cs), stronsiyum (Sr), itriyum (Y).

Gazlar sayfa 18'de genellikle soy gazlar ve gazların özellikleri konuları yer alır. Soy gazlar bölümünde, periyodik sistemin 8A grubunda bulunan helyum, neon, argon, kripton, ksenon ve radon gibi elementler tanıtılır. Gazların özellikleri konusunda ise, gazların sıkıştırılabilirliği, genleşmesi, basınç ve hacim ilişkileri gibi konular ele alınır.

Periyotlarda elektron sayısı, soldan sağa doğru artar çünkü atom numarası (proton sayısı) artar. Gruplarda ise aynı grupta bulunan elementlerin son enerji düzeyindeki elektron sayıları eşittir, bu nedenle kimyasal özellikleri benzerdir.

MEB kazanımlarına göre periyodik tablo testleri, aşağıdaki konuları içermektedir: 1. Periyodik Tablonun Düzeni: Elementlerin yatay sıralar (periyot) ve dikey sütunlar (grup) halinde düzenlenmesi, elektron kabuklarının sayısı ve benzer kimyasal özelliklere sahip elementlerin bir arada olması. 2. Elementlerin Özellikleri: Metaller, ametaller ve yarı metallerin özellikleri, atom numarası, atom ağırlığı gibi bilgilerle elementlerin tanımlanması. 3. Periyodik Özelliklerdeki Değişimler: Periyotlar ve gruplar boyunca atom yarıçapı, iyonlaşma enerjisi gibi özelliklerin değişimi. 4. Elementlerin Sınıflandırılması: Periyodik tablonun tarihçesi, Dmitri Mendeleev'in katkıları ve modern periyodik sistem.

29 element, bakır (Cu) olup, 11. grupta yer almaktadır.

Elementlerin evrimsel sıralaması, artan atom numaralarına (proton sayılarına) göre yapılır. Sıralamada dikkate alınan diğer özellikler: - Periyotlar: Yatay sıralar, atom numarasının arttığı sıra ile düzenlenir. - Gruplar: Dikey sütunlar, benzer kimyasal özelliklere sahip elementleri içerir. Önemli bilim insanları ve katkıları: - Johann Döbereiner: Benzer özellik gösteren elementlerden üçlü gruplar oluşturmuştur. - Dmitri İvanovic Mendeleyev: Elementleri atom ağırlıklarına göre sıralamış ve keşfedilmemiş elementler için boşluklar bırakmıştır. - Henry Moseley: Elementleri proton sayılarına göre sıralamış ve günümüzdeki periyodik sistemin temelini atmıştır.

B grubu geçiş metalleri, periyodik tabloda 3. gruptan başlayıp 12. gruba kadar devam eden elementlerdir. Bu gruba dahil olan bazı metaller şunlardır: demir (Fe), nikel (Ni), bakır (Cu), çinko (Zn), platin (Pt), altın (Au).

Aufbau ve Hund kurallarının önemi şu şekilde açıklanabilir: Aufbau İlkesi, elektronların atomun alt kabukları arasındaki dağılımını belirler ve temel durumda elektronların en düşük enerjili konfigürasyonu elde etmek için orbitalleri en düşükten en yükseğe doğru doldurduğunu belirtir. Hund Kuralı, aynı enerji seviyesindeki orbitaller doldurulurken, elektronların önce tek tek ve paralel spinlerle yerleştiğini ifade eder. Bu iki ilke, elektronların atomlardaki yerleşimini anlamak için temeldir ve atom yapısı, periyodik tablo, kimyasal bağlar ve molekül geometrisi gibi konularda bilgi sağlar.

Hidrojenin yeri 1. grupta yer almasının nedeni, dış kabuğunda tek bir elektron bulunması ve bu bakımdan diğer 1. grup elementlerine benzer özellikler göstermesidir. Ancak, hidrojen alkali metal olarak kabul edilmez, çünkü: - Elektronunu kaybedebilir veya paylaşabilir ve iyonik bileşikler yerine kovalent bileşikler oluşturma eğilimindedir; - Oda sıcaklığında gaz halindedir ve diğer 1. grup elementleri metaldir.

Periyodik tabloda 18. grup, soygazlar olarak adlandırılan elementleri içerir. Bu gruba dahil olan elementler şunlardır: 1. He (Helyum); 2. Ne (Neon); 3. Ar (Argon); 4. Kr (Kripton); 5. Xe (Ksenon); 6. Rn (Radon); 7. Og (Oganesson).

3A grubu (toprak metalleri) elementlerinin elektron dizilimi, en son sırasıyla ns2... şeklinde sonlanır. Bu gruba örnek olarak bor (B), alüminyum (Al), galyum (Ga), indiyum (In) ve talyum (Tl) verilebilir.

Gruplara göre iyonlaşma enerjisi yukarıdan aşağıya doğru azalır. Bunun nedeni, grup içinde enerji düzeyi sayısının artması ve çekirdek ile dış katmanlardaki elektronlar arasındaki mesafenin artmasıdır.

Periyotlarda atom numarası arttıkça aşağıdaki özellikler gözlemlenir: 1. Kütle numarası artar. 2. Katman sayısı (periyot sayısı) değişmez. 3. Atom hacmi (çapı) azalır. 4. Değerlik elektron sayısı artar. 5. Metalik özellik azalır, ametalik özellik artar. 6. Elektron alma isteği artar.

1s² 2s² 2p⁶ elektron dizilimi, Neon (Ne) elementine aittir. Bu elektron dizilimi, aynı zamanda periyodik tabloda 2. periyot 8. grupta (soy gazlar) yer alan elementlerin genel elektron dizilimine örnektir. Bir elementin hangi gruba ait olduğunu belirlemek için elektron diziliminin yanı sıra, periyodik tablodaki konumu ve değerlik elektron sayısı gibi faktörler de dikkate alınmalıdır.

Mol kütle hesaplamaları iki şekilde yapılabilir: 1. Elementin Mol Kütlesinin Hesaplanması: Bir elementin mol kütlesi, o elementin bağıl atom kütlesinin gram/mol cinsinden değeriyle hesaplanır. - Adımlar: 1. Elementin periyodik tablodaki bağıl atom kütlesini bulun. 2. Bu kütleyi 1 gram/mol ile çarpın. 2. Bileşiğin Mol Kütlesinin Hesaplanması: Bir bileşiğin mol kütlesi, o bileşiği oluşturan her bir elementin atom sayısının, o elementin atom kütlesi ile çarpılıp toplanmasıyla bulunur. - Örnek hesaplama: Hidroklorik asidin (HCl) mol kütlesi: 1. Hidrojenin atom kütlesi: 1,007 g/mol. 2. Klorürün atom kütlesi: 35,453 g/mol. 3. Mol kütlesi: 1,007 + 35,453 = 36,460 g/mol.

Borun (B) ardından gelen element karbon (C)'dur.

Bakır elementi, periyodik tablonun d-blokunda bulunur.