OtoimmünHastalıklar

Dünya Sağlık Örgütü'ne göre romatoid artrit (RA), bağışıklık sisteminin yanlışlıkla vücudun kendi sağlıklı dokularına saldırmasıyla karakterize olan kronik bir otoimmün hastalıktır. Bu hastalık, eklemlerde ağrı, şişlik ve sertliğe yol açar ve zamanla eklem hasarına ve deformasyona neden olabilir.

Anti-Ku pozitifliği, kan dolaşımında Ku proteinine karşı otoantikorların (immünoglobulinler) bulunduğunu ifade eder. Anti-Ku pozitifliği, özellikle şu durumlarda görülebilir: Sistemik lupus eritematozus (SLE); Sistemik skleroz (SSc); Farklı otoimmün hastalıklar. Anti-Ku testinin pozitif çıkması beklenen bir durum değildir ve bu sonuç, klinik duruma göre doktorun gerekli gördüğü ilave tahlillerin yapılmasını gerektirebilir.

TNF inhibitörleri, tümör nekroz faktör (TNF) proteinini bloke ederek inflamatuar süreci azaltmayı amaçlayan ilaçlardır. Kullanım alanları: - Romatoid artrit ve diğer otoimmün hastalıklar. - Psoriatik artrit. - İnflamatuvar bağırsak hastalığı (Crohn hastalığı, ülseratif kolit). - Ankilozan spondilit. Faydaları: - Hastalığın semptomlarını hafifletir ve yaşam kalitesini artırır. Yan etkiler: - Ciddi enfeksiyon riski, tüberküloz reaktivasyonu, lenfoma ve diğer kanser türleri gibi ciddi yan etkilere neden olabilir. TNF inhibitörlerinin kullanımı, bir sağlık uzmanının önerisi ve gözetimi altında olmalıdır.

TSH blokan antikorlar, genellikle Graves hastalığı gibi otoimmün tiroid hastalıklarında yükselir. Ayrıca, hipotiroidizm durumlarında da TSH blokan antikorların seviyesi artabilir.

İltihaplı romatizma iki ana kategoriye ayrılır: mikropsuz ve mikrobik. Mikropsuz iltihaplı romatizma türleri arasında en önemlileri şunlardır: 1. Romatoid Artrit: Eklemlerde iltihaplanma, ağrı, şişlik ve sertlik ile karakterizedir. 2. Ankilozan Spondilit: Omurga ve kalça eklemlerinde iltihaplanma ve sertlik ile karakterizedir. 3. Sistemik Lupus Eritematozis (Lupus): Cilt, eklemler, böbrekler ve diğer organları etkileyen otoimmün bir hastalıktır. Mikrobik iltihaplı romatizma ise çeşitli mikropların (stafilokok, streptokok, tüberküloz basili vb.) eklemde oturmasıyla ortaya çıkar.

Primer sklerozan kolanjitin (PSK) kesin nedeni bilinmemektedir, ancak hastalığın otoimmün bir kökene sahip olduğu düşünülmektedir. Suçlanan diğer faktörler arasında toksinler, enfeksiyonlar, iskemi, genetik yatkınlık ve genetik faktörler bulunmaktadır. PSK, genellikle inflamatuar barsak hastalıkları (ülseratif kolit ve Crohn hastalığı) ile birlikte görülür.

Serum immünofiksasyon testi, aşağıdaki durumların teşhisi veya izlenmesi için istenir: Multipl miyelom, beyaz kan hücrelerinin kanseri; Lenfoma ve lösemi, kan oluşturan doku kanserleri; Böbrek hastalıkları; Karaciğer hastalıkları; Otoimmün hastalıklar ve nörolojik bozukluklar; Yetersiz beslenme veya malabsorpsiyon, vücudun gıdalardan yeterince besin alamaması. Ayrıca, idrar immünofiksasyon testi de, serum testi normal sonuçlar vermediğinde yapılır. Teste ihtiyaç duyulup duyulmadığını belirlemek için bir doktora danışmak gereklidir.

Kronik İnflamatuar Demiyelinizan Polinöropati (CIDP), bağışıklık sisteminin yanlışlıkla periferik sinirlere saldırması sonucu ortaya çıkan bir otoimmün bozukluktur. CIDP'nin kesin nedeni bilinmemekle birlikte, bazı risk faktörleri belirlenmiştir: - Genetik yatkınlık: Aile tarihinde otoimmün hastalıkların bulunması. - Enfeksiyonlar: Viral veya bakteriyel enfeksiyonlar. - Diğer otoimmün hastalıklar: Lupus veya romatoid artrit gibi durumlar. Ayrıca, CIDP'nin tetikleyicileri arasında kanser, inflamatuar bağırsak hastalığı ve bazı ilaçlar da yer alabilir.

Kelebek kadın sendromu, tıbbi literatürde sistemik lupus eritematozus (SLE) olarak bilinen otoimmün bir hastalığı ifade eder. Belirtileri arasında: - Yüzde kelebek şeklinde döküntü; - Eklem ağrıları, özellikle eller, bilekler ve dizler gibi küçük eklemlerde; - Kronik yorgunluk; - Güneş hassasiyeti; - İç organlarda tutulum (böbrek, kalp, akciğer ve beyin gibi); - Kan hücresi sayısında değişiklikler (anemi, trombositopeni ve lökopeni). Tedavisi, hastalığın şiddetine ve belirtilerin varlığına göre değişir ve şunları içerebilir: - Anti-inflamatuar ilaçlar, kortikosteroidler ve bağışıklık baskılayıcı ilaçlar; - Fiziksel terapi; - Yaşam tarzı değişiklikleri (dengeli beslenme, düzenli egzersiz ve stres yönetimi); - Güneşten korunma. Bu hastalığın teşhisi ve tedavisi için bir sağlık profesyoneline başvurmak önemlidir.

Sjögren sendromu ve sikka sendromu aynı hastalıkları ifade etmez, ancak sıklıkla birbirleriyle karıştırılır. Sjögren sendromu, kronik inflamatuar bir otoimmün hastalıktır ve bağışıklık sisteminin salgı üreten bezlere saldırması sonucu ortaya çıkar. Sikka sendromu ise gözyaşı ve tükürük bezlerinin daha az salgı üretmesiyle ilgili bir durumdur ve genellikle yaşlandıkça ortaya çıkar.

Kalsinörin inhibitörleri, bağışıklık sistemini baskılamak için kullanılan bir ilaç grubudur. Başlıca kalsinörin inhibitörleri şunlardır: - Siklosporin: 1983'ten beri kullanılan, en yaygın immünosupresif ilaçlardan biridir. - Takrolimus: Siklosporinden daha güçlü olup, daha az belirgin yan etkilere sahiptir. - Sirolimus: T lenfosit aktivasyonunun ikinci fazını, yani sinyal iletimini ve lenfosit klonal proliferasyonunu etkiler. - Everolimus: Sirolimusun bir analoğudur ve aynı zamanda bir mTOR inhibitörüdür. Bu ilaçlar, organ nakli sonrası reddi önlemek ve otoimmün hastalıkların tedavisinde kullanılır.

Besin Paradoksu kitabı, Doktor Steven Gundry tarafından yazılmış olup, "sağlıklı" olarak kabul edilen birçok besinin aslında zehirleyici ve hasta edici etkilere sahip olduğunu bilimsel kanıtlarla ortaya koymaktadır. Kitapta anlatılanlara göre, lektin adı verilen bir protein türü, bu besinlerin içinde bulunur ve sindirim sistemini tahriş ederek iltihaplanmaya yol açar.

Perikart hastalıklarının başlıca nedenleri şunlardır: 1. Viral Enfeksiyonlar: Soğuk algınlığı, grip ve diğer solunum yolu enfeksiyonlarına neden olan virüsler perikardite yol açabilir. 2. Bakteriyel Enfeksiyonlar: Tüberküloz, stafilokok ve streptokok gibi bakteriler de perikard hastalıklarına neden olabilir. 3. Otoimmün Hastalıklar: Romatoid artrit, lupus gibi hastalıklar bağışıklık sisteminin kendi dokularına saldırmasıyla perikardite yol açabilir. 4. Kalp Krizi: Kalp krizi sonrası gelişen inflamatuar süreçler perikardite neden olabilir. 5. Travma ve Cerrahi Müdahaleler: Göğüs bölgesine alınan darbeler veya kalp ameliyatı sonrası perikardit görülebilir. Diğer nedenler arasında böbrek yetmezliği, kanser ve radyasyon tedavisi de bulunmaktadır.

Kutis laksa, kalıtsal bağ dokusu bozuklukları ile ilişkilidir ve aşağıdaki hastalıklarla da bağlantılı olabilir: Ehlers-Danlos sendromları; Lenz-Majewski sendromu (PTDSS1 genindeki mutasyona bağlı); Oksipital boynuz sendromu (X-bağlı resesif bir hastalık); MACS sendromu (makrosefali, boy kısalığı ve seyrek saç ile birlikte). Ayrıca, kutis laksa edinilmiş formlar olarak da ortaya çıkabilir ve bu durumda otoimmün hastalıklar veya enfeksiyonlar gibi tetikleyici olaylarla ilişkilendirilebilir.

Otoimmün hastalıklar, bağışıklık sisteminin yanlışlıkla vücudun kendi dokularına saldırması sonucu ortaya çıkan hastalıklardır. Bazı yaygın otoimmün hastalıklar şunlardır: Romatoid Artrit: Eklemlere saldıran kronik bir hastalıktır. Lupus (SLE): Deri, eklemler, böbrekler ve kalbi etkileyen sistemik bir hastalıktır. Tip 1 Diyabet: Pankreasın insülin üreten hücrelerine saldıran bir hastalıktır. Hashimoto Tiroiditi: Tiroid bezinin iltihaplanmasına neden olan bir hastalıktır. Çölyak Hastalığı: Gluten proteinine karşı bağışıklık sisteminin saldırması sonucu ince bağırsağa zarar veren bir hastalıktır. Bu hastalıkların teşhisi ve tedavisi için bir doktora başvurmak gereklidir.

Keratokonjonktivit sicca (kuru göz sendromu) çeşitli nedenlerden kaynaklanabilir: 1. Yaşlanma: Yaş ilerledikçe gözyaşı üretimi azalır, bu da kuru gözlere yol açar. 2. Hormonal değişiklikler: Özellikle menopoz dönemindeki hormonal değişiklikler kuru göz sendromunu tetikleyebilir. 3. İlaçlar: Antihistaminikler, dekongestanlar, antidepresanlar gibi bazı ilaçlar gözyaşı üretimini azaltarak veya gözyaşı kalitesini etkileyerek kuru göze neden olabilir. 4. Çevresel faktörler: Kuru ve rüzgarlı iklimler, hava kirliliği, klima ve uzun süre ekran karşısında kalmak gözyaşı buharlaşmasını artırarak durumu kötüleştirir. 5. Altta yatan hastalıklar: Sjögren sendromu, romatoid artrit, lupus gibi otoimmün hastalıklar gözyaşı bezlerine zarar vererek kuru göze yol açabilir. 6. Kontakt lens kullanımı: Uzun süreli kontakt lens kullanımı gözlerde tahrişe ve kuruluğa neden olabilir. Bu nedenlerden herhangi biri veya birkaçı bir arada kuru göz sendromuna katkıda bulunabilir. Kesin tanı ve tedavi için bir göz doktoruna başvurulması önerilir.

IgM nefropati, böbreklerin filtrelerini (glomerülleri) etkileyen bir otoimmün hastalıktır. Belirtileri arasında: - Proteinüri (idrarda protein kaçağı); - Ödem (özellikle göz, el ve ayaklarda şişme); - Düşük kan albümin seviyeleri; - Yüksek kolesterol ve kan basıncı. Teşhis, genellikle böbrek biyopsisi ile konur ve bu testte glomerüllerde IgM birikimi tespit edilir. Tedavi, yüksek tansiyon ilaçları, bağışıklık sistemini baskılayıcı ilaçlar ve ACE inhibitörleri gibi ilaçları içerebilir.

Kelebek hastalığı (sistemik lupus eritematozus) belirtileri kişiden kişiye farklılık gösterebilir ve hastalığın etkilediği organlara bağlı olarak değişebilir. En yaygın kelebek hastalığı belirtileri şunlardır: Yüzde kelebek şeklinde döküntü. Eklem ağrıları ve şişlik. Aşırı yorgunluk. Sebebi açıklanamayan ateş. Saç dökülmesi. Ciltte hassasiyet. Böbrek problemleri. Sinir sistemi sorunları.

Kelebek hastalığı olarak bilinen sistemik lupus eritematozus (SLE), bağışıklık sisteminin kendi dokularına saldırması sonucu ortaya çıkan bir otoimmün hastalıktır. Bu hastalık, çeşitli doku ve organları etkileyerek şu şekilde sorunlara yol açar: Cilt: Yanaklara doğru genişleyen burnun her iki yanında kelebek görünümünde kızarıklık, ışığa duyarlılık ve döküntüler oluşur. Eklemler: Eklem iltihabı, ağrı ve şişlik gibi belirtiler görülür. Böbrekler: Böbreklerde iltihaplanma ve fonksiyon bozuklukları meydana gelebilir. Kan değerleri: Kırmızı kan hücreleri, beyaz kan hücreleri ve trombositlerin sayısında azalma olabilir. Kalp ve akciğerler: Kalp zarı ve akciğer zarında iltihaplanma, göğüs ağrısı ve nefes darlığı gibi sorunlara neden olabilir. Sinir sistemi: Baş ağrısı, nöbet geçirme, beyin zarlarının iltihaplanması ve görme ile hareket etme ile ilgili problemler ortaya çıkabilir. Tedavi, semptomların kontrol altına alınmasına yöneliktir ve kortizon, antimalaryal ilaçlar ve immünosupresanlar gibi ilaçları içerir.

Livedo retikülaris, altta yatan çeşitli sağlık sorunlarının belirtisi olabilir. Bu hastalıklar arasında: Otoimmün hastalıklar (lupus, antifosfolipid sendromu, vaskülitler); Kan pıhtılaşma bozuklukları (trombofili, kriyoglobulinemi); Enfeksiyonlar (hepatit C, sifiliz); Nörolojik bozukluklar (otonom sinir sistemi disfonksiyonu). Ayrıca, primer livedo retikülaris olarak adlandırılan ve soğuğa bağlı geçici bir durum da mevcuttur ve bu durum genellikle zararsızdır. Teşhis ve tedavi için bir uzmana danışılması önerilir.