Osmanlıİmparatorluğu

"Sultan Fatih'in Sarayında Bir Esir: Giovanni Maria Angiolello Gözünden Türk Tarihi" kitabı, Giovanni Maria Angiolello'nun Osmanlı Devleti'nde yaşadığı zamanları ve Fatih dönemine ait olayları anlatmaktadır. Kitapta ele alınan bazı konular: Eğriboz Adası'nın kuşatılması sırasında Angiolello ve kardeşinin esir düşmesi; Angiolello'nun Şehzade Mustafa'nın sarayında hizmete verilmesi ve Akkoyunlular ile yapılan savaşlara katılması; Mustafa'nın ölümünden sonra İstanbul'a geri dönüşü ve Sultan Fatih'in hizmetine girmesi; Doğuştan gelen yetenekleri sayesinde kısa sürede defterdarlık gibi üst düzey bir göreve yükselmesi; Fatih'in vefatından sonra II. Bayezid'in hizmetine girmesi ve İstanbul'dan kaçışı. Angiolello, Osmanlı Devleti'nde 10 yıldan fazla kalmış ve şehrin Osmanlıların eline geçmesinden sonraki durumunu anlatan ilk yabancı olmuştur.

Devlet-i Aliyye, Osmanlı Devleti'ni tanımlamak için kullanılan bir sıfat tamlaması olup, "büyük devlet" anlamına gelir. Ekşi Sözlük'teki tanımlarda, bu ifadenin Osmanlı fermanlarında kullanılan kalıplaşmış bir tamlama olduğu ve "Devlet-i Aliyye-i Osmaniyye" şeklinde Osmanlı devletinin lakabı olarak kullanıldığı belirtilmektedir. Ayrıca, "Devlet-i Aliyye"nin, Allah’ın bir sıfatı olan “Aliy”den türetilmiş olup, "Aliy olan Allah’ın devleti" anlamına da geldiği düşünülmektedir.

Osmanlı İmparatorluğu'nun Almanların açılmasını desteklediği cepheler şunlardır: Kafkas (Doğu) Cephesi. Kanal Cephesi. Osmanlı İmparatorluğu ayrıca, müttefiklerine yardım amacıyla Galiçya, Makedonya ve Romanya cephelerinde de savaşmıştır.

Fatih Sultan Mehmet'in İstanbul'un fethinde kullandığı Şahi topu, yaklaşık 600 kilogram ağırlığındaydı. Diğer bazı kaynaklar, topun ağırlığının 17-18 ton olduğunu belirtmektedir. Ancak bu, daha çok modern ölçümlere dayanan ve kesin olmayan bir bilgidir. Şahi topunun gülle ağırlığı ise 500-800 kilogram arasında değişmektedir.

Sadrazam Ahmed Cevad Paşa, 1895 yılında, padişahtan aldığı emirleri yerine getirmekten başka bir şey yapamadığı gerekçesiyle saraya sunduğu bir layiha ile sadaret mevkiinin yetkilerinin genişletilmesini isteyince II. Abdülhamid tarafından görevinden azledilmiştir. Ahmed Cevad Paşa, 1900 yılında, 5. Ordu müşirliğinden istifa ederek İstanbul'a dönmüş ve bir buçuk ay sonra, 9 Ağustos'ta, Nişantaşı'ndaki konağında vefat etmiştir.

Zile, tarih boyunca farklı dönemlerde çeşitli idari yapılara bağlı kalmıştır: Osmanlı Dönemi: 1397 yılında Yıldırım Bayezid tarafından Osmanlı topraklarına katılmıştır. Cumhuriyet Dönemi: 1923 yılında Tokat iline bağlı bir ilçe statüsüne kavuşmuştur. Önceki Dönemler: Selçuklu ve Danişmendli Dönemi: Anadolu Selçukluları ve Danişmendliler'in egemenliğindeydi. Pers ve Pontus Dönemi: Pers ve Pontus egemenliğinde kalmış, dini bir merkez olarak da işlev görmüştür. Bizans Dönemi: 1071'den 1872'ye kadar Bizanslılar'ın elinde kalmıştır. İslam Orduları Dönemi: İslam orduları geçici olarak hâkimiyet kurmuştur.

Belgrad'ın fethinin önemli olmasının bazı nedenleri: Stratejik konum: Sava ve Tuna nehirlerinin birleşim noktasında yer alması, şehri askeri ve ticari açıdan stratejik hale getirdi. Osmanlı'nın Avrupa'ya açılması: Bu fetih, Osmanlı'nın Avrupa içlerine ilerlemesinin önünü açtı ve Balkanlar'daki egemenliğini pekiştirdi. Macaristan'ın zayıflaması: Belgrad'ın kaybı, Macaristan Krallığı'nın savunma hattını zayıflattı ve Mohaç Muharebesi'nin kazanılmasına zemin hazırladı. Üs ve kültürel merkez: Fetih sonrası Belgrad, Osmanlı'nın Batı seferleri için bir üs haline geldi ve Osmanlı-Avrupa kültür etkileşiminin merkezi oldu.

Osmanlı İmparatorluğu'nda 250'den fazla eyalet ve 5 özerk bölge bulunmaktaydı.

Beylerbeyi, Osmanlı İmparatorluğu döneminde bir eyaletin idaresinden sorumlu olan kişidir. Beylerbeyinin bazı görevleri: Yönetici ve komutan: Beylerbeyi, idari görevlerinin yanı sıra bulunduğu eyaletin en yüksek rütbeli komutanıydı. Sultan temsilcisi: Beylerbeyi, bulunduğu eyalette padişahın vekili olup, devleti her anlamda temsil ederdi. Güvenlik: Beylerbeyi, bulunduğu bölgenin güvenliğini sağlamak ile yükümlüydü. Sultanın emirlerini iletmek: Sultanın buyruklarını ve isteklerini halka iletirdi. Eyalet yönetimi: Belirlenen bölgelerin yönetimleri de beylerbeyine aitti.

Fatih Sultan Mehmed'in oğullarından hiçbiri tahttan indirilmemiştir. Ancak, Fatih'in ölümünden sonra oğulları II. Bayezid ve Cem Sultan arasında taht mücadelesi yaşanmıştır. II. Bayezid: 24 Nisan 1512'de tahttan çekilmiş ve yerine oğlu Selim (I. Selim) geçmiştir. Cem Sultan: Rodos'ta yakalanmış ve daha sonra öldürülmüştür.

Osmanlı'nın İngilizlere karşı kazandığı bazı savaşlar şunlardır: Osmanlı-İngiliz Savaşı (1807-1809). Kutül Amare Savaşı (1916).

Sultan I. Ahmet'in fethettiği bazı yerler: Estergon Kalesi. Vişegrad ve Tepedelen (Saint Thomas) kaleleri. Uyvar (Etypes) Kalesi. Ayrıca, Osmanlı kuvvetleri Belgrad üzerinden Budin'e ilerleyerek Peşte ve Hatvan kalelerini savaş yapmadan ele geçirdi.

Fatih Sultan Mehmet'in gemileri karadan yürütmesi, İstanbul'un fethi sırasında, 22 Nisan 1453'te gerçekleşmiştir. Gemilerin karadan yürütülmesiyle ilgili bazı adımlar: Kızak ve tekerlek kullanımı: Gemilerin altına sürmek için tekerlekli arabalar ve oluk şeklinde kızaklar yapılmıştır. Güzergah: Gemiler, Beşiktaş'ta demirledikten sonra, Galata veya Okmeydanı üzerinden taşınarak Haliç'e indirilmiştir. İnsan gücü: Binlerce işçi ve asker, gemileri taşımak için çalışmıştır. Bu olay, Osmanlı ve Bizans kaynaklarında yer almakta olup, dönemin birçok tarihçisi tarafından doğrulanmaktadır.

Osmanlı kanunnamelerinden bazıları şunlardır: Fatih Kanunnamesi. Kanunî Sultan Süleyman Kanunnamesi. Kanun-ı Osmanî. Kanunnâme-i Âli Osman. Teşkilat Kanunnameleri. Özel askerî gruplara ait kanunnameler. İktisadi gruplara ait özel kanunnameler. Sosyal gruplara ait hususi kanunnameler. Ferman, berat ve yasaknameler. Sancak kanunnameleri. Mirî arazi ve tımar nizamına ait kanunlar. Adaletnameler. Osmanlı İmparatorluğu'nda padişahın koyduğu kurallara kanun denirdi ve bu kanunlar şeriatle beraber yürütülürdü.

XI. Konstantin, 29 Mayıs 1453'te İstanbul'un Fethi sırasında Osmanlı askerleriyle çarpışırken hayatını kaybetmiştir. Ölümüyle ilgili bazı rivayetler şunlardır: İmparator, imparatorluk nişanlarını yırtıp atarak Osmanlılara karşı son bir hücum düzenlemiş ve savaşırken ölmüştür. Surlardan kaçan Rum askerlerinin ayakları altında ezilerek can vermiştir. Gürz sallayarak Türk askerinin içine atılmış ve savaşarak ölmüştür. XI. Konstantin'in cesedinin bulunup bulunmadığı tartışma konusudur.

Lale Devri ıslahatlarının yapılmasının bazı nedenleri: Avrupa'daki gelişmeleri yakından takip etme isteği. Kültürel ve sosyal alanda reform yapma ihtiyacı. Yeniliklere olumlu bakış. Barış ortamı. Devlet işleyişinin düzenlenmesi gerekliliği.

Eski meclisin yerine ne yapıldığına dair bilgi bulunamadı. Ancak, Türkiye Büyük Millet Meclisi (TBMM) ile ilgili bazı bilgiler şu şekildedir: TBMM'nin ilk binası, 1923 yılında Mimar Vedat Tek'in projesiyle inşa edilmeye başlanmış ve 18 Ekim 1924'te hizmete açılmıştır. Günümüzde kullanılan TBMM binası, Avusturyalı mimar Prof. Clemens Holzmeister tarafından tasarlanmıştır ve 1961 yılında kullanılmaya başlanmıştır. TBMM, 24 Nisan 1920'de Mustafa Kemal Atatürk'ü meclis başkanlığına seçmiştir ve Atatürk, meclis başkanlığını 29 Ekim 1923'e kadar sürdürmüştür.

II. Abdülhamid, 31 Ağustos 1876'dan 27 Nisan 1909'a kadar 33 yıl tahtta kalmıştır. Ölümü: II. Abdülhamid, 10 Şubat 1918'de 75 yaşındayken kalp yetmezliği nedeniyle Beylerbeyi Sarayı'nda vefat etmiştir. Tahttan İndirilmesi: 31 Mart Vakası nedeniyle 27 Nisan 1909'da tahttan indirilmiştir.

Kırım Savaşı öncesinde Osmanlı ordusu, klasik ordu yapısı ve lojistik sistemiyle karakterize edilmekteydi. Bazı özellikler: Ordu Yapılanması: Osmanlı ordusu, Anadolu, Rumeli ve Arabistan gibi bölgelere ayrılmış büyük ordu dairelerinden oluşmaktaydı. Asker Alımı: Yeniçeri Ocağı'nın kaldırılmasından sonra kura sistemine geçilmişti. Lojistik: Osmanlı ordusu, kendi kendine yetebilen bir lojistik sisteme sahipti. Teknolojik Geri Kalmışlık: Yivsiz tüfekler kullanılmaktaydı, ancak savaş öncesinde yivli tüfeklerin kullanımı yaygınlaşmaktaydı. Fransız konsolosu Charles-Alexandre de Challaye, Osmanlı ordusunun durumu hakkında detaylı raporlar hazırlamış ve bu raporlar, Anadolu ordusunun savaş öncesi durumunu anlamak için önemli bilgiler içermektedir.

Mühendishane-i Berr-i Hümâyun, I. Abdülhamid döneminde, 1773 yılında kurulmuştur. Mühendishane-i Bahr-i Hümâyun ise III. Mustafa döneminde, 1775 yılında kurulmuştur.