Osmanlıİmparatorluğu

Tımar sisteminin devlete bazı faydaları: Askeri güç: Sipahiler, atlı süvari olarak Osmanlı ordusunun önemli bir kısmını oluşturmuş ve devlete asker sağlanmıştır. Ekonomik kalkınma: Devlet gelirleri artmış ve ekonomi canlanmıştır. Vergi toplama: Devlet, vergi toplama yükünden kurtulmuş ve toplanan vergiler asker yetiştirmede kullanılmıştır. Toprak kullanımı: Tımar sistemi, toprakların boş kalmasını engellemiş ve üretimde süreklilik sağlanmıştır. Merkezi otorite: Merkezi yönetim ve taşra arasındaki bağ güçlenmiş, siyasi otorite güçlenmiştir.

Türk misafirperverliği, köklü bir geçmişe sahiptir ve Orta Asya'dan Anadolu'ya uzanan Türk tarihinde başlamıştır. Misafirperverlik, Osmanlı İmparatorluğu döneminde de önemli bir yer tutmuş, hanlar, kervansaraylar ve imarethaneler gibi yapılar bu geleneğin somut örnekleri olmuştur. İslam dini de misafire ve misafirliğe büyük önem vermiş, bu hususta Hz. Muhammed'in hadisleri yol gösterici olmuştur. Dolayısıyla, Türk misafirperverliğinin başlangıç tarihi tam olarak belirlenememekle birlikte, tarih boyunca Türk kültürünün ve geleneğinin önemli bir parçası olduğu söylenebilir.

1881 tarihli Memurin-i Mülkiye Terakki ve Tekaüt Kararnamesi, 8 Eylül 1881 tarihinde yürürlüğe girmiştir. Kararname, 26 Ağustos 1881 tarihinde Düstur'da (Zeyl Numara 3, Babıali Şura-yı Devlet 58) yayımlanmıştır.

Abbas Hilmi Paşa, 1874 yılında İskenderiye'de doğmuş ve 1944 yılında Cenevre'de vefat etmiş, Osmanlı İmparatorluğu'nun son Mısır hidividir. Hidivliği döneminde öne çıkan bazı özellikleri: Eğitim: Mısır'daki saray okulunda başlayan eğitimini İsviçre ve Viyana Harp Akademisi'nde sürdürmüştür. İngilizlere Karşı Duruş: Hidivliği boyunca İngiliz işgaline karşı çıkmış ve ulusal bağımsızlık hareketlerini desteklemiştir. Reformlar: Mısır'ın ekonomik durumunu düzeltmek, sanayisini geliştirmek ve modern bir yönetim oluşturmak için çeşitli reformlar gerçekleştirmiştir. Sürgün Hayatı: I. Dünya Savaşı sırasında İngiltere tarafından tahttan indirilmiş ve savaşın ardından Avrupa'da sürgünde yaşamıştır. Abbas Hilmi Paşa, 1931'de Mısır'daki tüm haklarından resmen vazgeçmiş ve 1944 yılında Cenevre'de vefat etmiştir.

1860 Osmanlı haritasının neden önemli olduğuna dair bilgi bulunamadı. Ancak, Osmanlı haritalarının genel olarak önemli olmasının bazı sebepleri şunlardır: Tarihsel değer: Osmanlı haritaları, imparatorluğun kuruluşundan yıkılışına kadar geçirdiği coğrafi ve idari değişimleri gösteren değerli tarihi belgelerdir. Coğrafi bilgi: Bu haritalar, Osmanlı'nın üç kıtaya yayılan topraklarını, idari bölünmelerini, önemli şehirlerini ve ticaret yollarını detaylı bir şekilde yansıtır. Bilimsel kaynak: Günümüzde tarihçiler, coğrafyacılar ve sosyal bilimciler için imparatorluğun farklı dönemlerdeki idari yapısı, ekonomik faaliyetleri, nüfus dağılımı ve kültürel etkileşimleri hakkında önemli ipuçları sunar. Dönemin zihin dünyası: Osmanlı'nın dünya algısını ve kendini konumlandırışını yansıtmaları açısından, dönemin zihin dünyasına ışık tutar.

1560 yılında İspanya Krallığı'nın gerçekleştirdiği bazı önemli olaylar: Cerbe Kalesi Kuşatması: 28 Mayıs 1560'ta başlayan ve 63 gün süren kuşatma, Osmanlı Devleti'nin zaferiyle sonuçlandı. Tunus Seferi: Turgut Reis'in de katıldığı bu seferde, Tunus fethedildi. Madrid'in Başkent Olması: 1560 yılında Madrid, II. Philippe'in başkenti oldu.

Mühendishane-i Berrî-i Hümâyûn, Osmanlı ordusu için topçu ve istihkâm subayı yetiştiren askerî bir okuldur. 1795 yılında III. Selim döneminde, Hasköy'de açılmıştır. Okulda hem teorik hem de pratik dersler verilmiş, öğrencilere arazi üzerinde tatbikatlar yaptırılmıştır. İlerleyen yıllarda "Topçu ve Mimari Mektebi" adını alıp idadi (lise) seviyesine çıkarılmış, daha sonra "Yüksek Mühendis Mektebi" adıyla anılmıştır.

Semendire'nin fethi, Fatih Sultan Mehmet (II. Mehmet) döneminde, 1459 yılında gerçekleşmiştir.

Osmanlı İmparatorluğu'ndaki dört büyük vilayet şunlardır: 1. Rumeli Vilayeti: 464 yıl (1362–1826). 2. Anadolu Vilayeti: 434 yıl (1393–1827). 3. Aydın Vilayeti: 466 yıl (1398–1864). 4. Bağdat Vilayeti: 348 yıl (1516–1864).

Osmanlı Devleti'nde Alman etkisi, 1870'li yıllardan itibaren görülmeye başlanmıştır. Bazı başlangıç noktaları: 1834: Mahmud döneminde, Mektebi Fünûn-ı Harbiye adıyla açılan Harp Okulu'na Prusya'dan öğretmenler getirilmesi. 1882: Süvari subayı general Otto Liman von Sanders’in başkanlığındaki bir Alman askeri uzman heyetinin Osmanlı ülkesine gelmesi. 1890: Bismarck'ın başbakanlıktan ayrılmasından sonra, Osmanlı Devleti ile Almanya arasında yeni bir ticaret antlaşması imzalanması. Bu dönemde, Almanya ile Osmanlı Devleti arasındaki ilişkiler, karşılıklı menfaatler üzerine kurulmuş ve zamanla Osmanlı aleyhine gelişmiştir.

Nizâm-ı Cedîd Ordusu, 29 Mayıs 1807'de Kabakçı Mustafa İsyanı sonucu kaldırılmıştır. Bu kararın bazı nedenleri: Yeniçerilerin muhalefeti: Yeniçeriler, yeniliklere kapalı bir grup haline gelmiş ve bu orduyu bir tehdit olarak görmüşlerdir. Dış baskılar: 1806'da çıkan Sırp isyanı ve 1807'de Rusya'ya savaş ilanı gibi olaylar, iç ve dış çevrelerin bu orduya karşı hareket geçmesine neden olmuştur. İç karışıklıklar: Ordudaki bazı uygulamalar, geniş kitleler arasında hoşnutsuzluk yaratmış ve bu durum isyana dönüşmüştür.

Yavuz Sultan Selim'in 1516-1517 yıllarında gerçekleştirdiği Mısır Seferi'nin 7. sınıf öğrencileri için özetlenebilecek bazı sonuçları şunlardır: Memlûk Devleti'nin yıkılması ve Suriye, Filistin, Hicaz ve Mısır'ın Osmanlı Devleti'nin hâkimiyetine girmesi. Halifeliğin Osmanlı'ya geçmesi, bu sayede Osmanlı'nın İslam dünyasının lideri olması ve teokratik bir yapı kazanması. Baharat Yolu'nun Osmanlı denetimine girmesi ve Osmanlı hazinesinin zenginleşmesi. Doğu Akdeniz'de Osmanlı etkisinin artması. Kutsal emanetlerin İstanbul'a getirilmesi. Kıbrıs'tan vergi alınmaya başlanması. Kuzey Afrika'nın fethi için önemli bir üssün elde edilmesi.

Kanuni Sultan Süleyman'ın fethettiği bazı yerler: Belgrad (1521). Rodos (1522). Mohaç (1526). Bağdat ve Tebriz (1534). Estergon (1543). Zigetvar (1566).

Boğdan Seferi, 1676 yılında imzalanan Zorawno Antlaşması ile son bulmuştur.

Sultan Vahdettin, 3 Temmuz 1918'de abisi V. Mehmed'in ölümü üzerine VI. Mehmed unvanıyla 57 yaşında tahta çıkmıştır. Cülûs töreni ise 4 Temmuz'da gerçekleşmiştir. Vahdettin'in tahta çıkmasının temel sebebi, Osmanlı İmparatorluğu'nun I. Dünya Savaşı sonrası yaşadığı zorlu dönemdir.

Osmanlı İmparatorluğu'nu en çok kimin övdüğüne dair bilgi bulunamadı. Ancak, Osmanlı İmparatorluğu'nun bazı önemli dönemleri ve olayları hakkında bilgi verilebilir: Kuruluş (1299). İstanbul'un Fethi (1453). Kanuni Sultan Süleyman Dönemi (1520-1566). Viyana Kuşatmaları (1529 ve 1683). Lale Devri (1718-1730).

Tanzimat Fermanı'ndan sonra 1856'da Paris Antlaşması imzalanmıştır. Bu antlaşma, Islahat Fermanı'nın ilan edilmesine de zemin hazırlamıştır.

II. Bayezid'in yenildiği savaş, 16 Ağustos 1488'de gerçekleşen Ağaçayırı Muharebesi'dir. Ayrıca, 1509 yılında yaşanan Büyük İstanbul Depremi de II. Bayezid döneminde meydana gelen önemli olaylardan biridir.

Yeniçeri, kapıkulunun bir parçasıdır. Kapıkulu, Osmanlı Devleti'nin sürekli ordusunu oluşturan ve doğrudan padişaha bağlı olan yaya, atlı ve teknik sınıftan asker ocaklarına ve bu sisteme verilen addır. Kapıkulu askerleri ayrıca acemi, cebeci, topçu, top arabacı ve sipahi ocaklarından oluşur.

Badem ezmesinin kökeni Orta Doğu'ya dayanmaktadır. Marzipan olarak da bilinen badem ezmesinin, Arap ya da Fars kültürüne ait olduğu ve Batı'ya Türkler tarafından götürüldüğü sanılmaktadır. Badem ezmesinin, bademin tarımda yaygınlaşmasıyla birlikte birçok kültürde kendine yer bulduğu ve zaman içinde önemli bir gıda ürünü haline geldiği de belirtilmektedir.