OsmanlıDevleti

Prut Antlaşması ile Karadeniz, Osmanlı Devleti'ne kapandı.

Paris Barış Konferansı'nda Osmanlı Devleti ile barış antlaşması yapılmamasının nedeni, konferansta Batı Anadolu'nun Yunanistan'a verilmesi konusunda çıkan görüş ayrılıklarıdır. İngiltere, sahte belgelerle Batı Anadolu'daki Rumların Türklerden fazla olduğunu ispatlayarak, Wilson İlkelerini kendi çıkarına göre kullanmış ve bu bölgenin Yunanistan'a verilmesini sağlamıştır. Bu nedenle, Osmanlı Devleti'nin geleceği ile ilgili kararlar İtilaf Devletleri tarafından alınmış ve Osmanlı bu kararlara dahil edilmemiştir.

Türkiye'de ilk seçimler 1876 yılında, Osmanlı Devleti'nin parlamenter sisteme geçmesiyle yapılmıştır.

Doğru. Mudanya Ateşkes Antlaşması ile Osmanlı Devleti hukuken sona ermiştir.

Maârif-i Umûmiye ifadesi, Osmanlı Devleti'nde modern eğitim sisteminin kurulması amacıyla hazırlanan bir yasa olan 1869 Maarif-i Umûmiye Nizamnâmesi'ni ifade edebilir. Bu nizamnâme ile birlikte: Geleneksel medrese eğitiminden modern bir okul sistemine geçiş süreci başlatılmıştır. Eğitim, merkeziyetçi bir anlayışla Maarif Nazırlığı'nın kontrolüne alınmıştır. İlkokul, rüştiye ve idadi olmak üzere kademeli bir okul sistemi oluşturulması hedeflenmiştir. Ayrıca, Maârif-i Umûmiye Nezâreti ifadesi, Osmanlı İmparatorluğu'nun ilk modern eğitim kurumlarından biri olarak kabul edilen ve 1869 yılında kurulan eğitim bakanlığını da ifade edebilir.

Tunus Savaşı (1574), Osmanlı Devleti'ni Kuzey Afrika'da kalıcılaştıran sefer olarak kabul edilir.

İlk zorunlu eğitim kararı, Osmanlı Devleti'nde II. Mahmut döneminde 1824 yılında yayımlanan bir fermanla alınmıştır.

İstanbul'un işgal edilmesi, Osmanlı Devleti için kritik öneme sahiptir çünkü bu olay, devletin çöküş sürecinin hızlanmasına ve bağımsızlık mücadelesinin başlamasına zemin hazırlamıştır. Önemli sonuçlar şunlardır: - Osmanlı hükümetinin devrilmesi ve yerine İtilaf Devletleri tarafından kontrol edilen bir yönetimin kurulması. - Ekonomik, siyasi ve sosyal sorunların artması. - Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşunun ve Mustafa Kemal Atatürk'ün liderliğinin ön plana çıkması.

Şenlendirme siyaseti, Osmanlı Devleti'nin fethettiği topraklarda uyguladığı yerleşim politikasıdır. Bu politika kapsamında: İmarı ve ihyası: Şehirlerin ve bölgelerin yeniden yapılandırılması ve geliştirilmesi. Nüfuslandırma: Anadolu'dan getirilen nüfusun yeni yerleşim yerlerine yerleştirilmesi. Huzur ve güvenliğin temini: Halkın can ve mal güvenliğinin sağlanması. Gıda temini: Bölgenin iaşesinin karşılanması.

Osmanlı Devleti'nin Kuruluşu ve Yükselişi 4. sınıf konusu, Osmanlı'nın 13. yüzyılın sonlarında Osman Gazi tarafından Söğüt merkezli olarak kurulmasını ve ardından hızla büyüyerek bir cihan devletine dönüşmesini kapsar. Kuruluş dönemi şu şekilde özetlenebilir: - 1299: Osman Gazi'nin liderliğinde Bizans'a karşı fetihler başladı. - 1302: Koyunhisar Savaşı ile Bursa'nın fethi, Osmanlı'nın büyümesine katkıda bulundu. Yükseliş dönemi ise 14. yüzyılın sonları ile 15. yüzyılın başlarında hız kazandı ve şu gelişmelerle öne çıktı: - 1326: Bursa'nın alınarak ilk başkent yapılması. - 1453: II. Mehmet'in liderliğinde İstanbul'un fethi, Osmanlı'nın gücünü pekiştirdi. - Kurumsal yapı: Divan-ı Hümayun, saray teşkilatı ve tımar sistemi gibi kurumlar oluşturuldu.

Hacı Şakirler Konağı'nda yaşamış olanlar arasında, konağı yaptıran Hacı Şakir Dede ve onun Osmanlı Bankası'nda çalışmış olan Osmanlı Devleti'nin son dönemindeki ailesi bulunmaktadır. Ayrıca, konağın bahçesinde dut ağaçları eken ve ipek böceği kozacılığı ile ipek üretimi yapan bir aile de konak tarihinde yer almaktadır.

Sevr Antlaşması, 1. Dünya Savaşı sonunda Osmanlı Devleti'nin imzaladığı antlaşmadır.

1900 yılında Türkiye'nin sınırları, Osmanlı Devleti'nin sınırları içindeydi.

Ocak ve devlet ilişkisi, Osmanlı Devleti'nde iki farklı anlayışla ele alınmıştır: 1. "Ocak devlet içindir" anlayışı, Osmanlı'nın duraklama dönemine kadar hakim olan görüştür. 2. "Devlet ocak içindir" anlayışı ise duraklama döneminden sonra ortaya çıkmıştır.

Reaya ve halk kavramları kısmen aynı şeyi ifade eder, ancak tam olarak aynı değildir. Reaya, Osmanlı Devleti ve İslam devletlerinde, bir hükümdarın yönetimi altındaki halkı tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Halk ise, genel olarak bir ülkede yaşayan ve o ülkenin yurttaşı olan insan topluluğunu ifade eder.

Trablusgarp Savaşı'nda Mustafa Kemal ve arkadaşlarının geri çağrılmasının sebebi, Osmanlı Devleti'nin Balkan Savaşları'na girmesi ve her iki cephede de mücadele edemeyecek durumda olmasıdır. Savaşın seyrini değiştirebilecekken, hükümetin savaşa yeterince destek vermemesi ve Mustafa Kemal'in başarılarına rağmen Osmanlı Devleti'nin bu mücadeleyi sahiplenmemesi, genç subayların geri çağrılmasına yol açmıştır.

Genç Osman'ın yenilikleri ve bu yeniliklerin nedenleri şunlardır: Yenilikler: 1. Yeniçeri Ocağı'nın Kaldırılması: Genç Osman, Yeniçeri Ocağı'nı kaldırarak yerine modern bir ordu kurmayı planlamıştır. 2. Başkentin Taşınması: Devletin otoritesini artırmak ve ordu üzerindeki kontrolünü güçlendirmek için başkenti Anadolu'ya taşımayı düşünmüştür. 3. Dini ve İdari Islahatlar: Şeyhülislamın yetkilerini kısıtlamış, saray dışında bir hanedan mensubuyla evlenerek saray kadınlarının etkisini azaltmayı amaçlamıştır. 4. Eğitim ve Dil: Medreselerdeki eğitimi geliştirmeye çalışmış ve devletin resmi yazışmalarında daha anlaşılır bir dil kullanılmasını istemiştir. 5. Mali Islahatlar: Devletin ekonomik sorunlarını çözmek için mali reformlar yapmayı planlamıştır. Nedenleri: - Genç Osman, Osmanlı Devleti'nin içinde bulunduğu duraklama ve bozulma döneminde devleti güçlendirmek istemiştir. - Yaptığı reformlar, özellikle Yeniçerilerin çıkarlarına ters düştüğü için büyük tepki toplamış ve hayatını kaybetmesine yol açmıştır.

Osmanlı Mebusan Meclisi tarafından onaylanmayan antlaşmalar şunlardır: 1. Sevr Antlaşması (10 Ağustos 1920). Ayrıca, I. Dünya Savaşı sonrasında imzalanan diğer antlaşmalar da Osmanlı Devleti tarafından kabul edilmemiştir, çünkü bu antlaşmalar Osmanlı topraklarını parçalamak ve Türk milletinin bağımsızlığını yok saymaktaydı.

1739 yılında Belgrad Antlaşması ile Avusturya, Osmanlı Devleti'ne karşı aşağıdaki toprakları kaybetti: 1. Belgrad ve Eflak'ın batısı. 2. Bosna ve Kuzey Sırbistan. 3. Arnavutluk ve Hersek kıyılarındaki bazı kaleler.

Zigetvar Savaşı'nı Osmanlı Devleti kazandı.