MilliEdebiyat

Milli Edebiyat döneminin üç büyük romancısı şunlardır: 1. Halit Ziya Uşaklıgil. 2. Yakup Kadri Karaosmanoğlu. 3. Reşat Nuri Güntekin.

Milli Edebiyat döneminin en önemli yazarlarından bazıları şunlardır: 1. Halide Edip Adıvar: "Ateşten Gömlek" adlı romanıyla dönemin en yetkin yazarlarından biri olarak kabul edilir. 2. Yakup Kadri Karaosmanoğlu: "Yaban", "Ankara" gibi eserleriyle tanınır. 3. Reşat Nuri Güntekin: "Yeşil Gece", "Bir Köy Öğretmeni" gibi eserleriyle Milli Edebiyat akımının önemli temsilcilerindendir. 4. Refik Halit Karay: "Hakk-ı Sükût" adlı hikayesiyle Anadolu'yu ve Anadolu insanını işlemiştir.

Hikaye şiiri, milli edebiyat akımı etkisiyle yazılmıştır.

Milli Edebiyat Dönemi'nin 6 temsilcisi şunlardır: 1. Ziya Gökalp. 2. Ömer Seyfettin. 3. Mehmet Emin Yurdakul. 4. Ali Canip Yöntem. 5. Refik Halit Karay. 6. Halide Edib Adıvar.

Enis Behiç Koryürek'in edebi kişiliği şu şekilde özetlenebilir: İlk Dönem Şiirleri: Aruz vezni ile yazdığı ilk şiirlerinde Arapça-Farsça sözcüklerle dolu ağır bir dil kullanmıştır. Milli Edebiyat Akımı: Ziya Gökalp ile tanıştıktan sonra hece ölçüsüne yönelmiş ve Milli Edebiyat akımına katılarak ulusal duyguları ön plana çıkaran şiirler kaleme almıştır. Temalar: Yiğitlik temalı şiirler yazmış, "Gemiciler" gibi eserlerinde Türk denizciliğini işlemiştir. Beş Hececiler: Faruk Nafiz Çamlıbel, Orhan Seyfi Orhon, Yusuf Ziya Ortaç ve Halit Fahri Ozansoy ile birlikte Beş Hececiler arasında yer almıştır. Son Dönem Şiirleri: 1946'dan sonra tasavvuf konulu şiirlere yönelmiş, "Varidat-ı Süleyman" adlı eserinde bu temayı işlemiştir.

Milli Edebiyat döneminde yazılan romanlar genellikle toplumsal konulara odaklıdır ve aşağıdaki temaları işler: Milli Mücadele: Bu dönem romanlarında en belirgin konulardan biridir. Vatan, bağımsızlık, hürriyet, milliyetçilik: Toplumsal meseleler ve idealler sıklıkla ele alınmıştır. Anadolu: Daha önceki dönemlerde İstanbul'un dışında pek yer almayan mekan olarak Anadolu tercih edilmiştir. Önemli yazarlar ve eserleri: Halide Edip Adıvar: Ateşten Gömlek, Sinekli Bakkal, Vurun Kahpeye. Yakup Kadri Karaosmanoğlu: Kiralık Konak, Nur Baba, Sodom ve Gomore. Reşat Nuri Güntekin: Çalıkuşu, Yaprak Dökümü, Yeşil Gece. Refik Halit Karay: İstanbul’un İçyüzü, Yezidin Kızı, Çete.

Milli edebiyat şiirindeki ilk yenilik, dilde sadeleşme hareketidir. Bu dönemde, konuşma dili olarak İstanbul Türkçesi benimsenmiş ve yazı dili ile konuşma dili arasındaki fark ortadan kaldırılmıştır.

"Forsa" hikayesi, milli edebiyat dönemine aittir çünkü bu dönemde öne çıkan "dilde ve edebiyatta millî benliğe dönüş" fikriyle yazılmıştır. Ömer Seyfettin, bu hikayesinde milli duyarlılığı, vatan sevgisini işlemiş ve Maupassant tarzı olay hikayeciliği ile Türkçü ve Turancı bir bakış açısını yansıtmıştır.

Zeki Ömer Defne'nin edebi kişiliği şu özelliklerle tanımlanabilir: 1. Milli Edebiyat Geleneği: Defne, Milli Edebiyat geleneğine bağlı zevk ve anlayışı sürdüren şairlerdendir. 2. Anadolu Teması: Şiirlerinin ana temasını "Anadolu" oluşturur ve özellikle Erzurum, Isparta, Bursa, İstanbul, Konya gibi şehirleri çeşitli açılardan tanıtır. 3. Halk Şiiri ve Hece Ölçüsü: Halk şiiri geleneğini modern şiirle yoğurmuş, hece ölçüsüne bağlı kalmıştır. 4. Lirizm: Şiirlerinde lirizm ön plandadır ve sözcüklere sembolik ve yoğun anlamlar yüklemiştir. 5. Öğretmen Duyarlılığı: Öğretmenlik yaptığı yıllarda edindiği deneyimleri şiirlerine yansıtmış, "Şair Öğretmen" veya "Öğretmen Şair" olarak anılmıştır. 6. Beş Hececiler: Defne, Beş Hececiler geleneğinin savunuculuğunu yapmıştır.

Faruk Nafiz Çamlıbel, Milli Edebiyat akımına mensuptur.

Mehmet Emin Yurdakul'un edebi kişiliği, Milli Edebiyat akımının öncü şairlerinden biri olarak, ulusçu ve halkçı görüşleri savunan şiirler yazmasıyla karakterize edilir. Öne çıkan özellikleri: - Şiir Dili: Sade bir dil kullanmış, halkın duygularını ve düşüncelerini yansıtmaya çalışmıştır. - Temalar: Türk milletinin tarihine, kültürüne ve değerlerine vurgu yaparak, milli bilincin uyanmasına katkıda bulunmuştur. - Ölçü ve Biçim: Hece ölçüsüne dayalı şiirler yazmış, dörtlük kalıplarının dışına çıkarak farklı dizilimler denemiştir. - Etkilenimler: Cemâleddîn Efgânî'nin fikirlerinden etkilenmiş ve bu düşünceleri şiirlerine yansıtmıştır. Yurdakul, aynı zamanda Türk Yurdu Cemiyeti ve Türk Ocağı'nın kurucuları arasında yer almıştır.

Ali Canip Yöntem'in edebi kişiliği şu özelliklerle tanımlanabilir: 1. Şiir ve Edebiyat Anlayışı: İlk şiirlerini Selanik'te çıkan Bahçe ve Kadın dergilerinde yayımlamıştır. 2. Hece Ölçüsü ve Milli Edebiyat: Hece ölçüsüyle ve yalın bir dille yazdığı şiirlerini Milli Edebiyat anlayışına göre kaleme almıştır. 3. Fecr-i Ati ve Milli Edebiyat: Fecr-i Ati topluluğunda yer almış, ancak bu grubun edebi eğilimlerini benimsememiştir. 4. Edebi Araştırmalar: Edebiyat araştırmaları yapmış, Türk Yurdu'nda yayımlanan makalelerini "Milli Edebiyat Meselesi ve Cenap Bey'le Münakaşalarım" adlı kitapta toplamıştır. 5. Diğer Eserleri: "Epope" ve "Ömer Seyfettin; Hayatı ve Eserleri" gibi inceleme ve antoloji türünde eserler de yazmıştır.

Birinci "Yeni Lisan" makalesi, Milli Edebiyat akımının bildirgesi olarak kabul edilir.

Milli Edebiyat zevk ve anlayışını sürdüren şiirin temsilcileri şunlardır: Mehmet Emin Yurdakul. Ziya Gökalp. Rıza Tevfik Bölükbaşı. Ahmet Kutsi Tecer. Arif Nihat Asya. Kemalettin Kamu. Ömer Bedrettin Uşaklı.

Milli Edebiyat zevk ve anlayışını sürdüren eserler şunlardır: 1. Roman ve Hikâyeler: - Sinekli Bakkal (Halide Edip Adıvar). - Bir Sürgün (Yakup Kadri Karaosmanoğlu). - Kiralık Konak (Yakup Kadri Karaosmanoğlu). - Hüküm Gecesi (Yakup Kadri Karaosmanoğlu). - Ateşten Gömlek (Halide Edip Adıvar). - Yaban (Yakup Kadri Karaosmanoğlu). 2. Aşk Romanları: - Akşam Güneşi (Reşat Nuri Güntekin). - Şimşek (Peyami Safa). 3. Diğer Eserler: - Üç İstanbul (Mithat Cemal Kuntay). - Mahşer (Peyami Safa). - Sodom ve Gomore (Yakup Kadri Karaosmanoğlu). Bu eserler, Milli Edebiyat döneminde işlenen temaları devam ettirerek, Anadolu'yu ve Anadolu insanını konu almış, toplumsal ve kültürel meseleleri ele almıştır.

Ömer Seyfettin'in üç temel kişiliği şu şekilde özetlenebilir: 1. Milli Edebiyat Akımı'nın Öncüsü: Seyfettin, "Yeni Lisan" makalesi ile Türkçenin yabancı kelimelerden arındırılması gerektiğini savunmuş ve bu akımın önde gelen sanatçılarından biri olmuştur. 2. Hikayeciliğin Meslek Haline Getiricisi: Zamanına kadar hiçbir sanatçı sadece hikaye türünde ön plana çıkmamışken, Seyfettin bu alana büyük önem vermiş ve bu alanda eserler üretmiştir. 3. Toplumcu Sanat Anlayışı: "Toplum için sanat" anlayışıyla milli değerlere yönelmenin önderliğini yapmış, hikayelerinde milli bilinci kuvvetlendirmeyi amaçlamıştır.

Refik Halit Karay, Fecr-i Ati edebiyatına tepki olarak Milli Edebiyatı benimsemiştir.

Milli Edebiyat dönemi şiirleri üç ana grupta incelenebilir: 1. Sade Dil ve Hece Ölçüsüyle Yazılmış Şiirler. 2. Saf (Öz) Şiir. 3. Halkın Yaşayış Tarzını ve Değerlerini Anlatan Manzumeler.

Beş Hececiler ve Milli Edebiyat dönemi arasındaki bazı temel farklar şunlardır: 1. Ölçü ve Dil Kullanımı: Beş Hececiler, şiirlerinde hece ölçüsünü kullanırken, Milli Edebiyat dönemi hem aruz hem de hece ölçüsünü benimsemiştir. 2. Temalar: Beş Hececiler, yurt sevgisi, memleket güzellikleri, cesaret ve kahramanlık gibi temaları işlemişlerdir. 3. Sanat Anlayışı: Beş Hececiler, sade ve anlaşılır bir dil kullanarak şiiri geniş kitlelere ulaştırmayı amaçlamışlardır. 4. Topluluk Yapısı: Beş Hececiler, bir topluluk olarak değil, aynı döneme denk gelen beş şairin ortak özellikleri doğrultusunda bu isimle anılmıştır.

Milli Edebiyat Dönemi'nde en çok okunan roman, Halide Edip Adıvar tarafından kaleme alınan "Ateşten Gömlek" adlı eserdir.