LaboratuvarTestleri

Sepsis tanısı, enfeksiyon belirtileri ile birlikte organ fonksiyon bozukluğu bulgularına dayanır. Tanı koyma sürecinde kullanılan bazı yöntemler: Kan testleri: Enfeksiyonun varlığı ve organların ne kadar etkilendiği araştırılır. İdrar testi: İdrar yolu enfeksiyonundan şüphelenildiğinde yapılır. Yara ve mukus salgı testleri: Enfeksiyon etkenlerinin araştırılması için yapılır. Görüntüleme testleri: Röntgen, bilgisayarlı tomografi, ultrason ve manyetik rezonans uygulamaları ile akciğer ve iç organlardaki enfeksiyonlar incelenir. Sepsis belirtileri fark edildiğinde, doğru tanı ve tedavi için acil tıbbi yardım alınmalıdır.

Mik taramasında bakılan unsurlar: Antibiyotik duyarlılığı. Minimum inhibitör konsantrasyon (MİK). Tedaviye karar verme.

Light kriterleri, plevral sıvının transüda mı, yoksa eksüda mı olduğunu belirlemek için kullanılan bir yöntemdir. Light kriterlerine göre, plevral sıvının eksüda olarak kabul edilmesi için aşağıdaki koşullardan birinin sağlanması gerekir: Plevral sıvı/serum protein oranı > 0.5; Plevral sıvı/serum LDH oranı > 0.6; Plevral sıvı LDH > normal serum LDH üst limitinin 2/3’ü. Light kriterleri, plevral efüzyonun nedenini belirlemede önemli bir rol oynar ve tanı sürecinde torasentez ile elde edilen plevral sıvı örneği üzerinde uygulanır.

Seroloji testi, kandaki antikor ve antijenleri tespit ederek çeşitli hastalıkların teşhisinde kullanılır. Seroloji testinin yapıldığı bazı durumlar: Enfeksiyon hastalıkları. Otoimmün hastalıklar. Kan grubu tayini. Organ nakli. Kanser teşhisi. Alerji testleri. Test sonuçları, hasta öyküsü, fizik muayene ve diğer laboratuvar bulgularıyla birlikte değerlendirilmelidir.

MCH yüksekliği tehlikeli olabilir, çünkü bu durum, altta yatan ciddi sağlık sorunlarına işaret edebilir. MCH yüksekliğinin bazı tehlikeli sonuçları: Kan pıhtıları. Görme sorunları. Unutkanlık ve konsantrasyon güçlüğü. Tırnak kırılmaları. MCH yüksekliği, genellikle B12 vitamini veya folik asit eksikliği ile ilişkili olan megaloblastik anemilerle bağlantılıdır. MCH yüksekliği belirtileri fark edildiğinde, doğru teşhis ve tedavi için bir doktora başvurulması önerilir.

Kırım Kongo Kanamalı Ateşi'nin (KKKA) kesin tanısı, laboratuvar testleri ve özel virolojik analizlerle konur. Tanı için kullanılan bazı yöntemler: PCR (Polimeraz Zincir Reaksiyonu). ELISA (Enzyme-Linked Immunosorbent Assay). Viral kültür. İmmünfloresan yöntemler. KKKA tanısı için alınan örnekler, hastalığın bulaşıcı doğası nedeniyle biyogüvenlik önlemleri altında işlenmelidir.

Miyoglobin seviyesinin yükselmesine neden olan bazı hastalıklar şunlardır: Kalp krizi. İskelet kası hasarı. Böbrek yetmezliği. Şok tablosu. Bazı tıbbi müdahaleler. Miyoglobin seviyesinin yükselmesi, kalp ya da iskelet kası kaynaklı olduğundan, kalp hasarına özgü olmayabilir.

Mantar enfeksiyonunu kesin olarak teşhis eden test, mantara neden olan mikroorganizmanın ayırt edilebildiği laboratuvar testleridir. Bu testlerden bazıları: Mikroskopik inceleme. Kültür testi. Wood ışığı muayenesi. Deri biyopsisi. Teşhis için bir dermatoloji uzmanına başvurulması önerilir.

TDBK (total demir bağlama kapasitesi) yüksekliğinin bazı nedenleri: Demir eksikliği anemisi. Gebelik. Kronik kan kaybı. Beslenme eksiklikleri. Karaciğer hastalıkları ve enfeksiyonlar. TDBK yüksekliği, vücudun demiri kullanma ve depolama kapasitesinin arttığını ve bu durumun çeşitli sağlık sorunlarına işaret edebileceğini gösterir. TDBK testi sonuçlarının doğru yorumlanması için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Vücutta enfeksiyon varlığını anlamak için yapılan bazı tahliller şunlardır: Kan Tahlili: Kan sayımı, kan kültürü, C-reaktif protein (CRP), eritrosit sedimentasyon hızı (ESR) gibi testlerle enfeksiyon ve iltihap belirteçleri kontrol edilir. İdrar Tahlili: İdrar yolu enfeksiyonlarını tespit etmek için yapılır. Görüntüleme Testleri: Akciğer röntgeni, karın BT veya diğer görüntüleme testleriyle enfeksiyonun kaynağı belirlenir. Diğer Testler: Boğaz kültürü, balgam kültürü, yara kültürü gibi testler de gerekebilir. En doğru teşhis ve uygun tahlil için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Troponin T seviyesinin yüksek olması, kalp krizi dahil olmak üzere kalp hasarının bir işareti olabilir. Troponin T seviyesinin yüksek olmasına neden olabilecek bazı durumlar şunlardır: Kalp krizi. Kalp kası iltihabı (miyokardit). Kalp ameliyatı veya girişimi. Kalp damarlarının daralması (koroner arter hastalığı). Kalp kası hastalıkları (kardiyomiyopati). Akut pulmoner emboli. Şiddetli vücut stresi (örneğin, şiddetli enfeksiyon, ciddi yanık veya travma). Troponin T seviyesinin yüksek olması durumunda, doğru teşhis ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulması önerilir.

Albümin (ALB) seviyesinin yükselmesi, pankreas ve böbrek kanserleri gibi bazı kanser türlerinde görülebilir. Albümin seviyesinin kanser dışındaki nedenlerle de yükselebileceği unutulmamalıdır. Albümin yüksekliği, genellikle şiddetli dehidrasyon, idrar söktüren ilaç kullanımı veya kan yoluyla albümin alınması gibi durumlarda ortaya çıkabilir. Albümin seviyesinin yüksekliğinin kesin nedenini belirlemek için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Hangi kan tahlillerinin yapılması gerektiği, kişinin sağlık durumuna ve ihtiyaçlarına bağlı olarak değişir. Ancak, genel sağlık durumunu değerlendirmek ve potansiyel sağlık sorunlarını teşhis etmek için yapılan bazı temel kan tahlilleri şunlardır: Tam Kan Sayımı (Hemogram). Böbrek Fonksiyon Testleri. Karaciğer Fonksiyon Testleri. Lipid Paneli. Tiroid Testleri. C-Reaktif Protein (CRP) Testi. Kan tahlili yaptırmadan önce bir doktora danışılması önerilir.

Tıpta ASO yüksekliğinin anlamı, kişinin yakın zamanda bir streptokok enfeksiyonu geçirmiş olmasıdır. ASO (Antistreptolizin O) yüksekliği, A grubu beta hemolitik streptokok enfeksiyonunun bir göstergesidir. Yüksek ASO değerleri, streptokok enfeksiyonundan kaynaklı sağlık problemlerine yol açabilir: romatizmal ateş; glomerülonefrit (böbrek iltihabı); bakteriyel endokardit (kalbin iç yüzeyinin enfeksiyonu); kızıl hastalığı. ASO testi, sadece bir değerlendirme aracıdır ve sonuçlar diğer semptomlar, tıbbi geçmiş ve ek testlerle birlikte değerlendirilmelidir.

Tıpta LD şu anlamlara gelebilir: Laktat dehidrogenaz. Lenalidomid ve deksametazon. Enfeksiyon dozu (ID) ve öldürücü doz (LD).

MCH (Ortalama Korpüsküler Hemoglobin) düşüklüğü, genellikle kansızlık (anemi) ile ilişkilidir ve çeşitli hastalıkların belirtisi olabilir. MCH düşüklüğüne yol açan bazı hastalıklar şunlardır: Demir eksikliği anemisi. B12 vitamini veya folik asit eksikliği. Talasemi (Akdeniz anemisi). Sideroblastik anemi. Kronik hastalıklar (örneğin, diyabet, eklem romatizması, böbrek yetmezliği). Kan kaybı ve yaralanmalar. Karaciğer ve böbrek hastalıkları. Zehirlenmeler (özellikle kurşun zehirlenmesi). MCH düşüklüğü belirtileri arasında yorgunluk, soluk cilt, nefes darlığı, baş dönmesi ve kalp çarpıntısı bulunur. MCH düşüklüğü teşhisi ve tedavisi için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Evet, CA 15-3 ve CA 25-3 birlikte yükselebilir. CA 15-3, meme kanseri ve bazı diğer kanser türlerinin tedavisinde ve nüksünün izlenmesinde kullanılan bir tümör belirtecidir. CA 25-3 hakkında ise bilgi bulunamamıştır. CA 15-3 seviyeleri, meme kanseri dışında yumurtalık, akciğer ve prostat kanserleri, iyi huylu meme veya yumurtalık hastalıkları gibi durumlarda da yükselebilir. Test sonuçlarının doğru yorumlanması için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Laktat dehidrogenaz (LDH) düşüklüğünün bazı nedenleri: B12 vitamini eksikliği. Nadir genetik enzim eksiklikleri. İleri karaciğer yetmezliği. Yoğun C vitamini (askorbik asit) alımı. Teknik laboratuvar hataları. LDH düşüklüğü genellikle ciddi bir sağlık sorununa işaret etmez, ancak başka semptomlar veya laboratuvar bulguları varsa, altta yatan nedenin daha ayrıntılı değerlendirilmesi gerekebilir.

SRL değerinin ne olması gerektiği, kısaltmanın kullanıldığı bağlama göre değişiklik gösterebilir. Örneğin, PLCR (Trombosit Büyük Hücre Oranı) için normal kabul edilen değerler %44 ile %56 arasında değişmektedir. Diğer olası SRL anlamları: Abone yer değiştirme; Anket araştırma laboratuvarı; Bilim Araştırma Laboratuvarı, Inc.. Daha spesifik bir değer veya bağlam sağlanması durumunda, daha doğru bir yanıt verilebilir.

Bazofil (Baso), kandaki beyaz kan hücrelerinin (lökositlerin) nadir görülen bir alt türüdür. Başlıca işlevleri: Alerjik reaksiyonlar: Alerjenlere maruz kaldığında histamin gibi kimyasallar salgılayarak alerjik reaksiyonları başlatır. Parazitlere karşı savunma: Parazit enfeksiyonlarına karşı savunmada rol oynar. İnflamasyon: Hasarlı dokuların onarımına yardımcı olur. Kan pıhtılaşmasını önleme: Heparin salgılayarak kanın aşırı hızlı pıhtılaşmasını önler. Normal bazofil değeri, laboratuvarlara göre küçük farklılıklar gösterebilir, ancak genellikle 0,01 - 0,3 x 10^9/L arasındadır ve beyaz kan hücrelerinin %0,5 - 1'ini oluşturur. Bazofil sayısının normalin üstünde olması (bazofili) genellikle alerjik reaksiyonlar, enfeksiyonlar veya bazı kan hastalıkları ile ilişkilidir.