KovalentBağ

Apolar kovalent bağ, şu durumlarda oluşur: Aynı cins iki ametal atom arasında. Elektronları eşit olarak paylaşan farklı elementler arasında. Apolar kovalent bağın özellikleri: Bu bağda, elektronlar her iki atom çekirdeği tarafından eşit oranda çekilir, çünkü çekirdek yükleri aynıdır. Bu bağda (+) ve (-) kutuplar oluşmaz. Apolar kovalent bağlarda elektron yük yoğunluğu atomlar üzerine eşit dağıldığı için bir kutuplaşma (polarlık) yoktur. Apolar kovalent bağların nasıl bulunacağına dair daha fazla bilgi için bir kimya öğretmenine veya ilgili bir kaynağa başvurulması önerilir.

Elektron ortaklaşması, iki veya daha fazla atomun elektronları ortaklaşa kullanması durumudur ve bu, kovalent bağın oluşmasına yol açar. Kovalent bağ, atomların dış elektronlarını paylaşarak daha kararlı bir yapı oluşturmasıyla meydana gelir. Bu bağ, apolar ve polar kovalent olarak ikiye ayrılır: Apolar kovalent bağ, aynı cins iki ametal atomunun elektronları eşit şekilde paylaşmasıyla oluşur. Polar kovalent bağ, farklı cins atomların elektronları eşit olmayan şekilde paylaşmasıyla meydana gelir; bu durumda molekülün bir ucu pozitif, diğer ucu negatif yüklenir.

Evet, geçiş elementleri kovalent bağ oluşturabilir. Geçiş elementlerindeki kimyasal bağ, metalik karakterin yanı sıra kovalent karaktere de sahiptir.

PH3 molekülü, fosfor (P) atomunun hidrojen (H) atomlarından daha az elektronegatif olması nedeniyle polar kovalent bağ yapar. Moleküler geometri. Dipol momenti. Elektronegatiflik farkı. Sonuç olarak, PH3 molekülü, bu faktörler nedeniyle polar bir moleküldür.

Kovalent ve iyonik bağların gücü farklı faktörlere bağlıdır: Kovalent bağın gücü, paylaşılan elektron sayısına ve atomlar arasındaki çekim kuvvetine bağlıdır. İyonik bağın gücü ise şu faktörlere bağlıdır: İyon yarıçapı: İyon yarıçapı arttıkça iyonik bağın gücü azalır. İyon yükü: İyon yükü arttıkça çekim gücü artar ve iyonik bağın kuvveti artar. Kovalent bağlar, atomlar arasında elektron paylaşımına dayandığı için genellikle daha zayıftır.

HF (hidrojen florür) molekülü, farklı tür ametal atomları arasında oluştuğu için polar kovalent bağ yapar. Polar kovalent bağda, elektronlar iki atom arasında eşit olarak dağılmaz. HF molekülünde, flor elektronları hidrojenden daha çok sevdiğinden, paylaşılan elektronları daha fazla çeker.

Kovalent bağlı moleküller, aşağıdaki kurallara göre adlandırılır: Latince sayılar kullanılır. Birinci ametalin sayısı bir ise "mono" ön eki kullanılmaz. Önce elektronegatifliği daha düşük olan element, sonra daha yüksek olan element yazılır. Daha yüksek elektronegatifliğe sahip elemente "-ür" ya da "-oksit" eki eklenir. Örnekler: CO → Karbon monoksit; N₂O₅ → Diazot pentaoksit; CO₂ → Karbon dioksit. Bazı istisnalar: Hidrojenin halojenlerle oluşturduğu bileşiklerde halojenin önüne "mono" ön eki koyulmaz. Ses uyumu kuralına dikkat edilir.

Kovalent yarıçap, iki atomun dalga fonksiyonlarının üst üste binerek kovalent bağ oluşturdukları uzunluk olarak ifade edilir. Kovalent yarıçapın uzunluğu pikometre (pm) veya ångström (Å) cinsinden ölçülür, 1 Å = 100 pm. Genel bir ifadeyle, iki atom arasındaki kovalent bağın uzunluğu, kovalent yarıçapların toplamı olarak verilir, R(AB) = r(A) + r(B).

CH4 molekülü, polar kovalent bağ yapmaz; apolar kovalent bağ yapar. Apolar kovalent bağ, aynı tür ametal atomları arasında veya elektronları eşit olarak paylaşan farklı ametal atomları arasında oluşur.

Apolar bağlar, aynı cins iki ametal atom arasında meydana gelen kovalent bağ türüdür. Bazı apolar bağ örnekleri: H2, O2, N2 moleküllerindeki atomlar arası bağlar. Metan (CH4) molekülündeki karbon ve hidrojen atomları arasındaki bağlar.

Kovalent bağın en güçlüsü, aynı veya benzer elektronegatifliğe sahip atomlar arasında oluşur. Bu tür bağlar, genellikle apolar kovalent bağlar olarak adlandırılır ve elektronlar eşit olarak paylaşılır. Örneğin, iki oksijen atomu arasında oluşan çift bağ (O2) veya metan (CH4) molekülündeki karbon ve hidrojen atomları arasındaki bağlar apolar kovalent bağlara örnektir. Sigma (σ) bağları, kovalent bağların en güçlü türüdür ve iki farklı atom üzerindeki yörüngelerin kafa kafaya örtüşmesiyle oluşur. Polar kovalent bağlar, farklı elektronegatifliğe sahip atomlar arasında oluşur ve elektronlar eşit olmayan şekilde paylaşılır. Bu tür bağlarda bir atom kısmi negatif, diğer atom ise kısmi pozitif yük taşır. Kovalent bağın en güçlü olduğu elementler arasında spesifik bir örnek vermek mümkün değildir, çünkü kovalent bağın gücü, atomların elektronegatiflik farklarına ve bağ türüne bağlıdır.

Kovalent bağlı katılar, türüne bağlı olarak hem sert hem de yumuşak olabilir. Sert kovalent bağlı katılar: Elmas, grafit ve kuvars gibi kovalent kristal katılar, güçlü kovalent bağlara sahip oldukları için genellikle çok serttir ve parçalara ayrılması zordur. Yumuşak kovalent bağlı katılar: Grafit, kovalent olmayan kuvvetlerle katmanlar halinde bir arada tutulan düzlemsel kovalent kristal tabakalarından oluştuğu için yumuşaktır.

Hayır, polar ve polor aynı değildir. Polar, farklı tür atomların bir araya gelerek oluşturduğu kimyasal bağ türünü ifade eder ve "kutuplu" anlamına gelir. Apolar ise aynı cins iki atom arasında oluşan bağ türünü ifade eder ve "kutupsuz" anlamına gelir.

İyonik ve kovalent bağlar kimyasal bağlardır. Kimyasal bağlar, atomları veya atom gruplarını belli bir uzaklıkta ve bir arada tutmaya yetecek kuvvetlerdir. Fiziksel bağlar ise kimyasal bağ oluşumuna neden olmayan, itme kuvvetleri fazla olduğu için kimyasal türler arasında bir bağ oluşumu gerçekleşmeyen türlerdir.

CO2 ile H2O arasında kovalent bağ bulunur. Çünkü CO2, ametal olan C ve O atomlarından oluşur; H2O da ametal olan H ve O atomlarından oluşur.

HCOOH (formik asit) molekülünde aşağıdaki bağlar bulunur: Tek bağlar. Çift bağ. Formik asidin yapısı düzlemseldir ve karboksilik asit grupları arasında hidrojen bağları bulunur.

Bonding çeşitleri şu şekilde sınıflandırılabilir: Diş bondingi. Kimyasal bonding.

H2SO4 (sülfürik asit) ile S (kükürt) arasında kovalent bağ bulunur. Bu bağda, kükürt (S) ve oksijen (O) atomları arasında çift bağ, kükürt (S) ile iki OH grubu arasında ise tek bağ vardır.

Karbon, çoğunlukla kovalent bağlarla bağlanır. Aynı karbon atomları arasında olduğunda, bu saf kovalent (veya polar olmayan kovalent) bağdır. Farklı atomlarla olduğunda, polar kovalent bağ oluşur. Daha az yaygın olarak, karbon diğer atomlarla iyonik bağlar da oluşturabilir. Karbon, kendi kendine bağlandığında, örneğin grafen ve elmasta olduğu gibi, polar olmayan kovalent (saf kovalent) bağlar oluşturur. Karbon, hidrojen, oksijen gibi atomlarla bağlandığında, örneğin metan, su ve karbondioksit gibi bileşiklerde, kovalent bağlar oluşturur.

5A grubu elementleri, değerlik elektronlarının 5 olması nedeniyle genellikle -3 oksidasyon sayısını tercih ederler. 5A grubu elementlerinin yapabileceği bazı bağlar: Kovalent bağ: Ametaller sıkça kovalent bağ yapar. İyonik bağ: Metaller, ametallerle iyonik bağ oluşturabilir. 5A grubu elementleri, ns² np³ elektron dizilimiyle sonlanır ve değerlik elektron sayıları 5'tir. 5A grubu elementleri: Azot (N); Fosfor (P); Arsenik (As); Antimon (Sb); Bizmut (Bi).