Erich Auerbach'ın Mimesis: Batı Edebiyatında Gerçekliğin Tasviri adlı kitabı, 1820-1945 arasındaki dünya edebiyatı tarihini ele alır. Auerbach, eserinde bildiği dillerin edebiyatlarına ilişkin değerlendirmelerde bulunmuş ve örneğin Rus edebiyatına değinmemiştir. Mimesis, Homeros'tan II. Dünya Savaşı sonrası literatürüne kadar geniş bir külliyatı içerir. Auerbach, bu kitabı İstanbul'da yazmıştır. Mimesis'in öne çıkan özelliği, 20. Yüzyıl’ın ikinci yarısında bu alanda ortaya konulan sayısız yapıttan farklı olarak kuramlardan çok metinlere yönelmiş olmasıdır. Mimesis'te ele alınan bazı yazarlar ve eserler şunlardır: Aziz Augustinus ve Ammianus Marcellinus; şövalye romansları, Dante ve Boccaccio; Antoine de la Sale, Shakespeare ve Rabelais; Montaigne ve Cervantes; Stendhal ve Virginia Woolf. Auerbach, edebi metinleri sadece kritik etmez, onların psikolojik-toplumsal kodları üzerinde durarak kutsal ya da dünyevi metinleri nasıl okumamız gerektiğinin de altını çizer.