Rum Kanunu olarak bilinen "Kilise ve Mektepler Kanunu"nun farklılıkları şunlardır: 1. Millet Sistemi'nin Geçersizleşmesi: Kanun, 19. yüzyılda milliyetçilik akımları sonucu millet sisteminin geçerliliğini yitirmesiyle ortaya çıkan kilise ve mektepler sorununu çözmek amacıyla çıkarıldı. 2. Kilise ve Mekteplerin Mülkiyeti: Kanun, bir çiftlik, köy veya kasabada çoğunluk tarafından kullanılan kilise veya mekteplerin o tarafa verilmesini öngörüyordu. 3. Hükümet Desteği: Kanun, kilise ve mekteplerin inşasında hükümetçe gerekli yardımların yapılmasını içeriyordu. 4. Dönüşümlü Kullanım Sonlandırılması: Kanun, Bulgar ve Rumlar arasında dönüşümlü olarak kilise kullanma yöntemine son veriyordu. Bu kanun, Osmanlı Hükümeti ile İttihat ve Terakki Cemiyeti'nin, Osmanlı unsurları arasındaki anlaşmazlıkları giderme çabalarının bir parçasıydı.