Kemoterapi

Miyeloablasyon ve miyelosupresif tedavi farklı kavramlardır: 1. Miyeloablasyon: Bu terim, şiddetli miyelosupresyonu ifade eder ve burada hiçbir kan hücresi üretilmez. 2. Miyelosupresif tedavi: Bu, kemik iliği aktivitesinin azalması ve dolayısıyla kan hücrelerinin üretiminin azalması durumudur.

Kemoterapi gören çocukların okula gidip gitmemesi, sağlık durumlarına ve tedavi sürecine bağlıdır. Genellikle, kemoterapi tedavisi sırasında çocukların bağışıklık sistemi daha hassas hale gelir ve enfeksiyon riski artar. Eğitim, yoğun kemoterapi dönemlerinde evde veya hastanede devam ettirilebilir.

Kemoterapi almak, genellikle kanser tedavisinin bir parçası olarak uygulanır. Bu tedavi yöntemi, farklı amaçlarla kullanılabilir: Tümörü tamamen yok etmek ve hastayı iyileştirmek. Tümörün yayılmasını ve tekrarlamasını engellemek. Tümörün büyümesini durdurmak veya yavaşlatmak. Tümörün sebep olduğu belirtileri yok etmek. Kemoterapi, kanser hücrelerinin yapı taşlarına etki ederek onların büyümesini ve çoğalmasını engeller.

Kemoterapiye bağlı ışık hassasiyeti genellikle tedavinin ardından birkaç gün devam eder. Işık hassasiyetinin ne kadar süreceği, kullanılan kemoterapi ilacına ve hastanın genel sağlık durumuna bağlı olarak değişebilir. Kesin bilgi için tedavi sürecini yürüten doktora danışmak önemlidir.

Kemoterapi ve radyoterapi gibi kanser tedavileri ağızda tat değişikliklerine neden olabilir. Özellikle aşağıdaki kemoterapi ilaçları tat değişiklikleriyle ilişkilidir: - sisplatin; - siklofosfamid; - doksorubisin (Adriamisin); - fluorourasil (5-FU); - paklitaksel; - vinkristin. Ayrıca, ağızda tat alma tomurcuklarına ve tükürük bezlerine zarar veren baş ve boyun bölgesine uygulanan radyasyon terapisi de tat değişikliklerine yol açabilir.