KelimeKökeni

"İtfaiye" kelimesi, "söndürmek" anlamına gelen Arapça kökenli "itfa etmek" sözcüğünden Türkçeye geçtiği için bu şekilde yazılır.

"Balıkçı" kelimesinin kökü "balık"tır.

"Fanila" kelimesinin kökeni İtalyanca "flanella" kelimesine dayanmaktadır.

"Yanlış" kelimesinin kökeni, "yanılmak" fiilinden türemiştir.

"Neşve" kelimesi Arapça kökenlidir.

"Kamu" sözü, Eski Türkçe kökenli bir kelimedir.

"Baba" kelimesinin kökeni, Türkçe "ba-ba" ses yansımasından türetilmiştir.

"Yaşıt" kelimesi, "yaş" isim kökünden +It sonekiyle türetilmiştir.

"Of" kelimesi, İngilizce kökenli bir kelimedir ve Türkçede "-ın, -nın" gibi sahiplik anlamı katan eklerin yerine kullanılır. Kelime kökeni açısından, Antik Çağ yazılı kaynaklarında Of, "Opiunte" adıyla geçmektedir ve bu isim, Eski Lazca'da "yerleşim yeri, köy" anlamına gelir.

Kirvelik geleneğinin Farsçadan gelmesinin nedeni, "kirve" kelimesinin Farsça kökenli olmasıdır. "Kirve" kelimesi, Farsça'da "tutmak veya muhafaza etmek" anlamına gelir.

"Bet" kelimesinin kökeni, Türkçe "beniz" kelimesi ile birlikte "yüz rengi" anlamında ikileme oluşturmasından gelir. Ayrıca, "Farsça 'bed' sözcüğü" olan "kötü" anlamından da türemiş olabileceği belirtilmektedir. "Bahis" anlamında kullanımı ise, 1590'larda petty suçluların argosunda ortaya çıkmıştır ve kökeni tam olarak bilinmemektedir.

Araba kelimesinin kökeni, Orta Asya'da yer alan kültürlere dayanır ve ilk anlamı "tekerlek"tir. İngilizce "car" kelimesi, Latince "carrus" ve "carrum" kelimelerinden türemiştir ve "tekerlekli araç" anlamına gelir. Otomobil kelimesinin kökeni ise Yunanca "autos" (kendi) ve Latince "mobilis" (hareket eden) kelimelerine dayanır. Günümüzde "araba" ve "car" kelimeleri, motorlu ve motorsuz, her türlü kara taşıtını kapsayacak şekilde kullanılmaktadır.

"Sevinmek" kelimesi Türkçe kökenlidir.

Renaissance kelimesi Fransızca kökenlidir.

Barbar kelimesi Türkçe değildir, Fransızca kökenlidir.

"Müşkül" kelimesinin kökeni Arapça "muşkil" kelimesine dayanmaktadır.

Sayeban kelimesi Farsça kökenlidir.

"Koynun" kelimesi, "koyun" kelimesinin belirtilmemiş bir çekim hali olarak tanımlanmaktadır. "Koyun" kelimesinin kökeni ise İlk Çağ’da Batı Anadolu’nun Karya bölgesinde konuşulan Karya Dilindeki "koion" (=koyun) kelimesine dayanmaktadır.

Sevt kelimesi Arapça kökenlidir.

Patates kelimesi Türkçe kökenlidir.