Kalkınma

Türkiye'nin ekonomik politikalarının değişim süreci şu dönemlere ayrılabilir: 1. 1923-1929 Dönemi: Cumhuriyetin ilk yıllarında liberal ekonomi politikası izlendi, özel sektörü desteklemek amacıyla İş Bankası ve Sanayi-Maadin Bankası kuruldu, aşar vergisi kaldırıldı ve tarımda makineleşme teşvik edildi. 2. 1930-1950 Dönemi: 1929 ekonomik buhranının ardından devletçi ekonomi politikasına geçildi, Sümerbank ve Etibank kuruldu, Birinci Beş Yıllık Plan uygulamaya konuldu ve sanayi yatırımları devlet eliyle yapıldı. 3. 1950-1960 Dönemi: Serbest piyasa ekonomisine dönüldü, özel sektöre teşvikler verildi, tarım ve sanayi alanlarında önemli gelişmeler yaşandı. 4. 1960-1980 Dönemi: Devlet Planlama Teşkilatı kuruldu ve planlı kalkınma dönemine geçildi, dokuz kalkınma planı uygulandı, ancak istenilen sonuçlar alınamadı. 5. 1980 Sonrası Dönem: 24 Ocak Kararları ile dışa açık, serbest ekonomi modeline geçildi, özelleştirme ve liberal politikalar benimsendi, bütçe açığı giderek arttı. 6. 1990'lar ve 2000'ler: Ekonomik krizler yaşandı, IMF'den borç alındı, 2000'lerde ekonomi büyümeye başladı, inşaat, otomotiv ve tekstil gibi sektörlerde gelişme sağlandı.

Kent yönetimi ve kent gündemi arasındaki ilişki, kent yönetiminin kent gündemini şekillendirmesi ve bu gündem doğrultusunda kararlar alması şeklinde özetlenebilir. Kent yönetimi, kentin mali, beşeri ve fiziki kaynaklarını etkin bir şekilde kullanarak, kentte yaşayanların talep ve ihtiyaçlarını karşılamak için gereken kararların alınması, uygulanması ve sonuçların denetlenmesi sürecidir. Kent gündemi ise, kentin kalkınma öncelikleri, sorunları ve vizyonlarının belirlendiği, tartışıldığı ve çözümlerin geliştirildiği demokratik yapılar ve yönetişim mekanizmalarını ifade eder.

Bir ülkenin kalkınmasında hem tarım hem de sanayi sektörleri önemlidir. Tarım sektörü, gıda üretimi, istihdam sağlama ve ekonominin temelini oluşturma açısından kritiktir. Sanayi sektörü ise teknolojik yenilikler, ekonomik çeşitlilik ve endüstriyel üretimle kalkınmayı destekler. Bu sektörler birbirini tamamlar ve dengeli bir şekilde geliştirilmeleri, sürdürülebilir ekonomik büyüme için gereklidir.

Ekonomik kalkınma ve eğitim düzeyi arasında sıkı bir ilişki vardır. Eğitim, ekonomik kalkınmanın temel unsurlarından biridir çünkü nitelikli işgücü yetiştirerek iş bulma olanaklarını artırır ve ekonomik refahı yükseltir. Ayrıca, eğitim: Verimlilik artışı sağlar ve inovasyon potansiyelini destekler. Teknolojiye uyum sağlayarak üretimde kalite ve çeşitliliği artırır. Sosyal kalkınmaya katkıda bulunarak fırsat eşitliği ve sosyal adaleti sağlar. Bu nedenle, eğitim ekonomisinin öncüleri, eğitime yapılan yatırımların üretimde büyük artışlar meydana getirdiğini ileri sürerler.

Sürdürülebilirlik kavramı ilk kez Birleşmiş Milletler Dünya Çevre ve Kalkınma Komisyonu'nun 1987 yılında yayınladığı "Ortak Geleceğimiz" raporunda tanımlanmıştır.

Kalkınma Yolu Projesi'nin 2028 yılında bitebileceği öngörülmüştür.

SIDA kısaltmasının açılımı "Swedish International Development Cooperation Agency" yani İsveç Uluslararası Kalkınma İşbirliği Ajansı'dır.

Balcılar Köyü Tarımsal Kalkınma Kooperatifi, aşağıdaki faaliyetleri yürütür: 1. Üretim Geliştirme: Ortakların bitkisel, hayvancılık ve ormancılık üretimlerini artırmak için tedbirler alır. 2. Temin ve Tedarik: Ortakların ihtiyaçları olan araç, gereç ve diğer tarımsal girdileri temin eder. 3. Pazarlama ve Değerlendirme: Ürünlerin pazarlanması ve değerlendirilmesi için gerekli çalışmaları yapar. 4. El Sanatları ve Sanayi: El ve ev sanatları ile tarımsal sanayinin gelişmesini sağlayıcı tedbirler alır. 5. Kredi ve Finansman: Ortakların finansman ihtiyaçlarını karşılar ve avanslar verir. 6. Çevre Koruma: Çevre korumaya yönelik faaliyetlerde bulunur. 7. Turizm: Kırsal turizm faaliyetlerinde bulunur. 8. Diğer Hizmetler: Kooperatif çalışmaları ile ilgili kiralama işlerini yapar ve sigorta hizmetleri sunar.

Teşviklerin temel amacı, belirli ekonomik, sosyal veya kültürel hedeflere ulaşmak için bireylere, şirketlere veya sektörlere destek sağlamaktır. Bu hedefler arasında: - Ekonomik büyümeyi hızlandırmak; - İşsizliği azaltmak; - Bölgesel kalkınmayı sağlamak; - Toplumsal refahı artırmak.

Atatürk'ün Antalya'ya gelişi, Cumhuriyet'in modernleşme ve kalkınma projelerinin Antalya'da da uygulanmasını sağlaması açısından önemlidir. Bu ziyaretin diğer nedenleri arasında: - Cumhuriyet devrimlerini halka anlatmak ve Türkiye'yi çağdaş medeniyetler seviyesine taşımak; - Faşist İtalya'nın Akdeniz'deki emperyalist emellerine karşı güçlü bir mesaj vermek ("Bu topraklar bizimdir, sonsuza kadar bizim kalacaktır"); - Fransız işgali altındaki Hatay'ın vatan topraklarına katılması için çaba göstermek ("Hatay benim şahsi meselemdir").

Kalkınma Yolu Projesi, Karadeniz bölgesini çeşitli açılardan etkileyecektir: 1. Ekonomik Büyüme: Proje, Türkiye'yi Orta Doğu ve Asya ile daha güçlü bir şekilde bağlayarak Karadeniz bölgesindeki ticaretin artmasına ve ekonomik büyümenin hızlanmasına katkıda bulunacaktır. 2. İstihdam ve Kalkınma: Altyapı projeleri, özellikle projenin geçeceği bölgelerdeki istihdamı artıracak ve bölgesel kalkınmayı destekleyecektir. 3. Turizm: Proje, Körfez ülkelerinden gelen turistlerin Karadeniz'deki popüler tatil destinasyonlarına daha hızlı ve konforlu ulaşmasını sağlayarak turizm sektörünü canlandıracaktır. 4. Enerji Taşımacılığı: Projenin, enerji kaynaklarının Avrupa'ya taşınmasında Karadeniz bölgesini daha stratejik bir konuma getirmesi beklenmektedir.

Bölgesel Gelişme Ulusal Stratejisi, bölgelerin sosyo-ekonomik gelişme eğilimlerini ve yerleşmelerin potansiyelini belirleyerek, ulusal kalkınmaya katkı sağlamayı amaçlayan bir plandır. Bu stratejinin temel hedefleri şunlardır: - Refahın dengeli yayılması: Bölgesel gelişmişlik farklarının azaltılması. - Rekabet gücünün artırılması: Bölgelerin küresel ekonomiye entegrasyonunun güçlendirilmesi. - Ekonomik ve sosyal yakınsama: Bölgeler arası ekonomik ve sosyal farklılıkların azaltılması. - Afet sonrası toparlanma: Afet bölgelerinde ekonomik ve sosyal yapının iyileştirilmesi. Strateji, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı koordinasyonunda, kalkınma ajansları ve tüm paydaşlarla iş birliği içinde hazırlanır.

Mariana Mazzucato, kalkınma iktisadı alanında önemli bir figürdür ve University College London (UCL)'da İnovasyon ve Kamu Değeri Ekonomisi Profesörü olarak görev yapmaktadır. Başlıca katkıları: - Kamu-özel sektör işbirliğini yeniden tanımlayarak sürdürülebilir ve kapsayıcı büyümeyi teşvik etmeyi savunur. - "Girişimci Devlet" kavramını ele aldığı "The Entrepreneurial State" adlı kitabıyla, devletin ekonomik büyümedeki kritik rolünü araştırır. - Misyon odaklı değişim ve kapsayıcı politikalar üzerine yaptığı çalışmalarla tanınır. Ödülleri: - Grande Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana (İtalya'nın en yüksek sivil onuru). - Leontief Prize ve Madame de Staël Prize gibi prestijli ödüller kazanmıştır. Uluslararası görevleri: - Dünya Sağlık Örgütü'nün (DSÖ) Sağlık için Ekonomi Konseyi Başkanı ve Birleşmiş Milletler (BM) Yüksek Düzeyli Ekonomik ve Sosyal İşler Danışma Kurulu üyesidir.

"Çin İşi, Japon İşi" ifadesi iki farklı bağlamda kullanılabilir: 1. Ekonomi ve Kalkınma: Bu ifade, Soğuk Savaş sonrası dönemde Amerikalı girişimcilerin Asya'ya yönelmesiyle ortaya çıkan bir trendi anlatır. 2. Antropolojik Değiniler: Bu ifade, Tayfun Atay'ın "Çin İşi Japon İşi - Cinsiyet ve Cinsellik Üzerine Antropolojik Değiniler" adlı kitabında yer alan bir başlıktır.

Siverek'i Vilayet Yapma ve Kalkındırma Derneği, Siverek'in eğitim, kültür, sağlık, sosyal ve ekonomik yönlerden gelişmesini sağlamak amacıyla kurulmuştur. Derneğin yaptığı işler arasında: - Kollektif iş yapma zihniyetini geliştirmek; - Siverek'in il yapılması için gerekli çalışmaları yürütmek; - Siverek'in il hakkı geri verilmesi için çeşitli platformlarda mücadele etmek; - Şanlıurfa ilinin kalkınması için önerilerde bulunmak.

Çevre sorunlarına yönelik ekonomik yaklaşımlar üç ana başlık altında toplanabilir: 1. Sürdürülebilir Kalkınma: Çevre dengesi ile ekonomik büyümeyi birlikte ele alan, doğal kaynakların etkin kullanımını sağlayan ve çevresel kaliteye önem veren bir modeldir. 2. Ekolojik Kalkınma: Teknolojinin etkinliğine bağlı olarak, doğal kaynakların etkin ve rasyonel kullanımı ilkesini içerir. 3. Fayda-Maliyet Analizi: Yatırımların çevreye yapacağı olumsuz etkilerin parasal ölçülerle değerlendirilerek maliyet unsuru olarak yorumlanmasını içerir. Diğer ekonomik yaklaşımlar arasında vergiler, sübvansiyonlar, mali cezalar ve harçlar gibi araçlar da yer alır ve bu araçlar çevre dostu teknolojilerin üretimini ve kullanımını teşvik eder.

Ekonomik İşbirliği Teşkilatı (EİT)'nın amacı şunlardır: 1. Üye ülkelerin kalkınmalarına katkıda bulunmak. 2. EİT bölgesi içindeki ticari engelleri kaldırmak ve bölge içi ticareti geliştirmek. 3. EİT bölgesinin küresel pazarlarla bütünleşmesini teşvik etmek. 4. Üye ülkeler arasındaki kültürel ve tarihi bağları güçlendirmek.

Su yönetimi, su kaynaklarının planlama, geliştirme, kullanımı, korunması ve sürdürülebilirliğini sağlama sürecidir. Bu süreç, suyun aşağıdaki şekillerde yönetilmesini içerir: Su tasarrufunun sağlanması: Suyun verimli kullanımı ve yeniden kullanımı gibi stratejilerle. Su kaynaklarının korunması: Su kirliliği, kuraklık, taşkın ve sel gibi doğal afetlere karşı koruma önlemlerinin alınmasıyla. Su tahsisinin optimize edilmesi: Tüm kullanım alanları için suyun adil ve dengeli bir şekilde dağıtılmasıyla. Su altyapısının iyileştirilmesi: Su arıtma tesisleri, barajlar ve su dağıtım sistemlerinin geliştirilmesiyle. Su yönetimi, sürdürülebilir kalkınma için önemli bir konudur.

Uluslararası ekonomik kuruluşlar şunlardır: 1. Dünya Bankası: Yoksulluğun azaltılması ve sürdürülebilir kalkınmanın sağlanması amacıyla kurulmuş bir kuruluştur. 2. Uluslararası Para Fonu (IMF): Küresel finansal istikrarı sağlamak ve ülkelerin ekonomik krizlerle baş etmesine yardımcı olmak için çalışır. 3. Dünya Ticaret Örgütü (WTO): Dünya genelinde ticaretin serbestleştirilmesini teşvik eder ve tarifelerin düşürülmesi gibi konuları ele alır. 4. Avrupa Merkez Bankası (ECB): Euro bölgesinde para politikasını yöneten ve fiyat istikrarını sağlamakla görevli olan bir merkez bankasıdır. 5. Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı (UNDP): Ülkelerin kalkınmasına yardımcı olmak için sürdürülebilir kalkınma projeleri yürütür. 6. Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü (OECD): Sanayileşmiş ve gelişmekte olan ülkeler arasında iş birliği ve bilgi paylaşımını geliştirir.

IDA (Uluslararası Kalkınma Birliği) lideri, Jim Yong Kim, bu kuruluşun yönetiminden sorumludur. IDA, dünyanın en yoksul gelişmekte olan ülkelerine kalkınmaları için kredi ve hibe imkanları sunan bir uluslararası finans kuruluşudur. Bu nedenle, liderin görevleri arasında: Kuruluşun stratejik yönünü belirlemek ve politikalarını geliştirmek; Üye ülkelerle ilişkileri yönetmek ve işbirliğini koordine etmek; Ekonomik kalkınma ve istihdama yönelik reformları desteklemek.