Tâhirîler, 821-873 yılları arasında Horasan, İran ve Afganistan'da egemenlik sürmüş bir Müslüman devlettir. Kurucusu, Abbasi Halifesi Memûn adına komutanlık yapan Tâhir bin Hüseyin'dir. Başkentleri önce Merv, sonra Nişabur olmuştur. Özellikleri: Din: Resmî dinleri Sünniliktir. Yönetim: Bağımsız bir hükümdar gibi davranmış, bastırdıkları paraların üzerine Halife Memûn'un adını yazdırmamış ve hutbelerde onun adına yer vermemişlerdir. İlim ve Kültür: Âlim ve şairleri korumuş, bölgede yoğun bir ilmi faaliyet başlatmışlardır. Ekonomik Katkı: Bölgenin iktisadi, sosyal ve kültürel hayatını yükseltmiş, bu sayede halktan destek görmüşlerdir. Dağılışı, Saffârî hanedanının kurucusu Yakûb bin Leys es-Saffâr'ın isyanıyla gerçekleşmiş, 873 yılında Nişabur'un Yakûb bin Leys es-Saffâr tarafından alınmasıyla Tâhirîler'in egemenliği son bulmuştur.