İçKulak

Kulak tansiyonunun (Meniere hastalığı) teşhisi için kullanılan bazı yöntemler: Hasta öyküsü: Ataklarla gelen baş dönmesi ve işitme kaybı gibi belirtilerin sorgulanması önemlidir. İşitme testleri: Atak sonrası işitmenin azaldığını ve sonra normale döndüğünü gösterir. Elektrokokleografi (ECOG): İç kulak sıvısındaki basıncı ölçer. Elektronistagmografi (ENG): Denge fonksiyonlarını araştırır. Bilgisayarlı tomografi veya MR: Nadir görülen beyin tümörlerini dışlamak için yapılabilir. Teşhis ve tedavi için bir kulak burun boğaz uzmanına danışılması önerilir.

Motosikletten sonra baş dönmesinin birkaç nedeni olabilir: Hareket hastalığı (taşıt tutması). Göz problemleri. Stres ve yorgunluk. İç kulak sorunları. Baş dönmesi devam ederse, bir uzmana danışılması önerilir.

Duran eşyaların sallanıyor gibi görülmesinin birkaç nedeni olabilir: Doğal veya fiziksel faktörler: Rüzgar, yer sarsıntıları, elektriksel yüklemeler gibi doğal ya da fiziksel etkenler eşyaların hareket etmesine neden olabilir. Dizziness (denge bozukluğu): Bu durum, çevredeki cisimlerin sabit kalmaması ve hareket ettiği izleniminin alınmasıyla ortaya çıkar. Psikolojik nedenler: Stres, heyecan veya şiddetli bir olayın etkisi altında kalmak, sallanma hissine yol açabilir. Bu tür durumlarda bir uzmana veya yetkililere danışmak uygun olabilir.

Meatus acusticus internus (iç işitsel meatus), temporal kemiğin petröz kısmında, arka kraniyal fossa ile iç kulak arasında yer alan bir kanaldır. Meatus acusticus externus (dış işitsel meatus) ise, temporal kemiğin timpanik kısmında bulunur ve kulak kepçesinden kulak zarına kadar uzanan S şeklinde bir kanaldır.

Biyolojide ampulla terimi farklı bağlamlarda kullanılabilir: Ampulla (vazo). Ampulla (kulak). Ampulla (üreme sistemi). Ampulla (gastrointestinal sistem). Ayrıca, tıpta "ampulla" terimi genel olarak şişkinlik veya kabarcık anlamında da kullanılmaktadır.

VNG (Videonistagmografi) testi, aşağıdaki durumlarda yapılır: Baş dönmesi ve denge bozuklukları: Baş dönmesi, dengesizlik, denge kaybı hissi varsa VNG testine ihtiyaç duyulabilir. Kulak çınlaması, dolgunluk veya baskı hissi: Baş dönmesine eşlik eden bu tür yakınmalarda tanı açısından VNG testi yol gösterici olabilir. İç kulak rahatsızlıkları: Meniere hastalığı, vestibüler nörit, labirentit gibi iç kulak kaynaklı rahatsızlıkların teşhisinde kullanılır. Benign Paroksismal Pozisyonel Vertigo (BPPV): Halk arasında kulak kristallerinin yerinden oynaması olarak bilinen durumda, VNG testi ile kristallerin hangi kanalda olduğu saptanır. Vestibüler migren: Baş dönmesi ve dengesizlikle birlikte baş ağrıları ve migren belirtileri varsa VNG testi yapılabilir. VNG testi, mutlaka uzman bir hekim kontrolünde yapılmalıdır.

Vertigo atağı, kişinin dönüyor ya da sallanıyor gibi hissettiği ani ve yoğun baş dönmesi nöbetleridir. Vertigo atağı sırasında ortaya çıkabilecek bazı belirtiler: baş dönmesi; denge kaybı; bulantı ve kusma; kulak çınlaması; işitme kaybı; terleme; bilinç kaybı (nadir). Vertigo atağı sırasında yapılması gerekenler: hemen oturmak veya uzanmak; ani baş hareketlerinden kaçınmak; karanlık ve sessiz bir ortam tercih etmek; gözleri açık tutmak; kusma hissi varsa boğulmamak için başı yana çevirmek. Vertigo atağı yaşayan bir kişinin bir sağlık uzmanına başvurması önerilir.

Endolenfatik kese tümörü, tehlikeli bir sağlık sorunudur. Bu tümörün bazı özellikleri şunlardır: Nadir görülme. Yavaş büyüme. Lokal agresiflik. Cerrahi zorluk. Von Hippel-Lindau sendromu ile ilişki. Endolenfatik kese tümörünün belirtileri arasında işitme kaybı, kulak çınlaması, baş dönmesi ve yüz felci bulunur.

İç kulakta bulunan organlar: Koklea. Vestibüler sistem. Kemik labirent üç parçadan oluşur: Ön labirent (koklea). Vestibül. Arka labirent (yarım daire kanalları). Zar labirent ise koklea, vestibülde yer alan iki otolit organı (makula ve utrikul) ve arka labirentteki üç yarım daire kanalından oluşur. Zar ve kemik labirentler arasında perilenf, zar labirentin içinde ise endolenf bulunur.

Ampulla kulakta, vücudun dengesinin sağlanmasına yardımcı olur. Ampulla, iç kulakta bulunan yarım daire kanallarının başlangıç noktasında yer alır ve bu kanalların genişleyerek oluşturduğu duyusal alanı ifade eder. Ampulla içinde, hareketi ve yerçekimini algılayan reseptör hücreleri bulunur.

Osilopsi, genellikle göz hareketlerini veya gözün görüntüleri stabilize etme yeteneğini etkileyen koşulların bir belirtisidir. Osilopsinin bazı nedenleri: Nistagmus: Gözlerin tekrarlayan ve kontrolsüz hareketler yaptığı bir durumdur. Vestibüler-oküler refleks (VOR) kaybı: Başın normal dönüşü ve buna karşılık gelen göz hareketinin gerçekleşmemesi durumudur. Beyin veya kafa yaralanmaları: Özellikle bilateral vestibüler serebellar yaralar. İç kulağı etkileyen durumlar: Meniere hastalığı gibi durumlar. Tümörler veya menenjit: Beyin iltihabına neden olan durumlar. Bazı ilaçlar: Gentamisin gibi ilaçlar. Genetik faktörler: Bazı insanlar osilopsiye neden olan koşullarla doğar. Osilopsi belirtileri varsa, doğru teşhis ve tedavi için bir göz doktoruna başvurulması önerilir.

Vertigoda titremenin neden olduğuna dair bilgi bulunamadı. Ancak vertigo, kişinin kendisinin veya çevresinin döndüğünü hissetmesine neden olan bir durumdur. Vertigonun bazı nedenleri: iç kulak enfeksiyonları (labirentit veya vestibüler nörit); benign paroksismal pozisyonel vertigo (BPPV); Meniere hastalığı; vestibüler migren; beyin damar hastalıkları (inme, beyin kanaması gibi); beyincik veya beyin sapı tümörleri; stres, anksiyete ve panik atak. Vertigo belirtileri varsa, doğru tanı ve tedavi için bir sağlık uzmanına başvurulmalıdır.

Endolenf, iç kulakta bulunan bir sıvı türüdür. Endolenfin işlevleri: İşitme. Denge duygusu. Endolenf, iç kulağın sağlıklı bir şekilde işlev görebilmesi için büyük öneme sahiptir.

Dalız, iç kulaktaki kemik dolambacın orta bölümü anlamına gelir. Ayrıca, dalız şu işlevleri de yerine getirir: Oval pencereden gelen ses dalgalarını salyangoza iletir. Yer çekimine göre başın pozisyonunu ve doğrusal hareketleri tespit ederek beyne sinyal gönderir. Tulumcuk ve kesecik odalarını içerir.

Tulumcuk (utrikulus) ve kesecik (sakkulus), iç kulağın bir parçası olan denge merkezidir. Tulumcuk ve kesecik içinde: Otolit taşları (kalsiyum karbonattan yapılmış kristaller) bulunur. Duyu reseptörleri yer alır. Tulumcuk, yarım daire kanallarıyla bağlantılıdır.

Timpanik kanal, iç kulağın bir parçası olan koklea içinde bulunan ve işitme ile ilgili bir kanaldır. Koklea, birbiri ile bağlantılı üç adet kanal içerir: 1. Üstte bulunan kanal: Oval pencereye bağlı vestibüler kanal. 2. Ortada bulunan kanal: Kohlear kanal. 3. Altta bulunan kanal: Yuvarlak pencereye bağlı timpanik kanal. Timpanik kanal, perilenf adı verilen bir sıvı ile doludur.

Meniere hastalığı, iç kulağı etkileyen ve baş dönmesi (vertigo), kulak çınlaması (tinnitus) ve ilerleyici işitme kaybı ile karakterize bir rahatsızlıktır. Hastalığın bazı nedenleri: iç kulak sıvısının (endolenf) anormal düzeyde olması; bağışıklık sisteminin anormal tepkisi; anatomik anormallikler veya kanallarda tıkanıklık nedeniyle sıvı drenajının bozulması; genetik faktörler; viral enfeksiyonlar. Tedavisi: Kesin bir tedavisi yoktur. Semptomları hafifletmek için çeşitli tedaviler uygulanır. Atak belirtileri: şiddetli baş dönmesi; işitme kaybı; kulakta dolgunluk hissi; bulantı ve kusma. Tanı: Fizik muayene ve tıbbi öykü alımı ile başlar. İşitme testi, denge testleri ve gerekirse ileri görüntüleme veya laboratuvar tetkikleri yapılır.

BPPV'nin (Benign Paroksismal Pozisyonel Vertigo) bazı nedenleri: Yaşlanma. Baş travması. İç kulak enfeksiyonları. Migren, diyabet, osteoporoz ve bazı ilaçlar da BPPV ile ilişkilendirilmiştir. BPPV'nin altında yatan neden çoğu zaman belirlenemez.

Menière hastalığının kesin nedeni bilinmemektedir. Ancak, hastalığın gelişiminde rol oynayabilecek bazı faktörler şunlardır: Anatomik anormallikler veya kanallarda tıkanıklık nedeniyle sıvı drenajının bozulması; Bağışıklık sisteminin anormal tepkisi; Viral enfeksiyonlar; Genetik yatkınlık; Alerjiler. Bu faktörlerin kombinasyonu, Menière hastalığına yol açabilir.

Kulak kristallerinin oynamasının bazı nedenleri: Yaşlanma. Kafa travmaları. İç kulak enfeksiyonları. Meniere hastalığı. Genetik faktörler. Aşırı stres ve üzüntü. Ani boyun hareketleri. Uzun süre yatış pozisyonunda durmak. Üst solunum yolu enfeksiyonları. Metabolik hastalıklar. Kulak kristallerinin oynadığından şüphelenildiğinde bir kulak burun boğaz uzmanına başvurulması önerilir.