Fizikokimya

Poliol viskozitesi, poliolün molekül ağırlığı ve diğer bazı faktörlere bağlı olarak değişen bir fiziksel özelliktir. Polieter polioller için viskozite genellikle 100-500 mPa·s arasında değişir. Poliester polioller için, viskozite arttıkça hidroksil değeri düşer. Viskozite, poliolün kullanım alanına göre performansını etkiler; örneğin, poliüretan köpük üretiminde uygun viskozite, köpüğün stabilitesini ve homojenliğini sağlar. Viskoziteyi etkileyen faktörler arasında: Moleküler ağırlık: Molekül ağırlığının artmasıyla viskozite artar. Bileşim: Ana zincirin esnekliğini etkileyebilir. Dallanma: Dallanmış polimerler daha kompakt olma eğilimindedir. Viskoziteyi ayarlamak için, molekül ağırlığını değiştirme, sıcaklık kontrolü, dehidrasyon veya katkı maddeleri ekleme gibi yöntemler kullanılabilir.

İyonlaşma yüzdesi aşağıdaki faktörlere bağlıdır: Maddenin doğası: Güçlü asitler ve bazlar neredeyse tamamen iyonlarına ayrışırken, zayıf asitler ve zayıf bazlar suda çözündüğünde sadece küçük bir kısmı iyonlaşır. Konsantrasyon: Zayıf elektrolitlerde, çözeltinin derişimi arttıkça iyonlaşma yüzdesi düşme eğilimindedir. Sıcaklık: Çoğu kimyasal reaksiyon gibi, iyonlaşma da sıcaklık arttıkça hızlanır ve denge kayabilir. Çözücü etkisi: Maddelerin iyonlaşması, genellikle polar çözücülerde daha kolay gerçekleşir.

Eleme, tanecik boyutlarına göre yapılan bir ayırma yöntemidir. Elemede, farklı gözenekli elekler kullanılır. Bu yöntemle, kum-çakıl taşı, un-kepek gibi heterojen karışımlar ayrıştırılır.

Kimyanın en zor alt dalı, kişisel öğrenme zorluklarına bağlı olarak değişebilir. Ancak, bazı kimya alt dalları genellikle zor olarak kabul edilir: Organik Kimya: Yapıların ezberlenmesi zor olabilir, ancak reaksiyonların nasıl çalıştığını öğrenmek bilgiyi anlamayı kolaylaştırır. Fiziksel Kimya: Matematik içerir ve matematikle zayıf olan kişiler için zor olabilir. Genel Kimya: Çok sayıda materyali hızlı bir şekilde kapsar ve laboratuvar defteri ile bilimsel yönteme yeni başlayanlar için zorlayıcı olabilir.

Evet, ideal çözeltiler Raoult yasasına uyar. Raoult yasası, çözücü içindeki uçucu bileşenin kısmi buhar basıncının, bileşenin saf halinin buhar basıncı ile çözelti içindeki mol kesrinin çarpımına eşit olduğunu belirtir.

Sıvılaştırılmış gazlar arasında en yaygın bilinenler sıvılaştırılmış doğalgaz (LNG) ve sıvılaştırılmış petrol gazı (LPG)dır. Sıvılaştırılmış Doğalgaz (LNG): Tanım: Doğal gazın -162°C'ye kadar soğutulup sıvı hale getirilmesiyle elde edilir. Kullanım Alanları: Sanayi, enerji üretimi, ulaşım ve konutlarda kullanılır. Özellikler: Renksiz, kokusuz, toksik olmayan bir sıvıdır. Sıvılaştırılmış Petrol Gazı (LPG): Tanım: Basınç altında sıvı hale gelen bütan ve propan karışımıdır. Kullanım Alanları: Isınma, araçlar için yakıt, aerosol üretimi ve soğutma. Özellikler: Yüksek kalorifik değere sahiptir, ancak aynı hacimde benzin kadar enerji üretmez.

Çökelme oranı, bir çözeltide çözünen partiküllerin katı hale dönüşerek dibe çökme hızını ifade eder. Bu oran, çeşitli faktörlere bağlıdır: pH değişimleri. Tuz konsantrasyonu. Sıcaklık. Kimyasal reaksiyonlar. Çökelme oranı, bu faktörlerin etkisiyle değişebilir ve genellikle aşırı doymuş çözeltilerde daha hızlı gerçekleşir.

Süblimleşme, katı maddelerin ısıtılınca, ara bir hâl olan sıvı hâle geçmeden doğrudan gaz hâle geçmesi olayıdır. Naftalin, günlük hayatta sıkça kullanılan ve süblimleşme özelliğine sahip bir maddedir. Süblimleşme ve kırağılaşma birbirinin tam tersi süreçlerdir; kırağılaşma, gazın doğrudan katıya dönüşmesidir.

S orbitalinin özellikleri: Şekil: Küreseldir. Elektron Kapasitesi: En fazla 2 elektron alabilir. Enerji: Baş kuantum sayısı arttıkça s orbitalinin büyüklüğü ve enerjisi artar. Bulunduğu Enerji Düzeyi: 1. enerji düzeyinden itibaren her enerji düzeyinde bulunur.

En iyi eriyen madde olarak kesin bir yanıt vermek mümkün değildir, çünkü erime noktası her madde için farklıdır ve bu nokta, maddenin yapısı, atomlar arası bağların sıkılığı gibi faktörlere bağlıdır. Bazı eriyen maddelere örnekler: buz; çikolata; mum; tereyağı. Erime noktası en düşük maddelerden biri kurşun olup, erime sıcaklığı 327 °C'dir.

Su üzerinde gaz toplanması hesaplanırken Dalton'un Kısmi Basınçlar Yasası kullanılır. Su üzerindeki toplam gaz basıncı (PT), şu şekilde hesaplanır: PT = PO2 + PH2O. PO2, tepkimede oluşan ve su üzerinde biriken gazın kısmi basıncıdır. PH2O, suyun o sıcaklıktaki buhar basıncıdır (denge buhar basıncı olarak da adlandırılır). Örnek bir hesaplama: 27°C'de gerçekleşen bir tepkimede, su üzerinde 820 mL oksijen gazı birikmiş ve toplam basınç 408,5 mmHg olarak ölçülmüştür. 27°C'de suyun buhar basıncı PH2O = 28,5 mmHg'dir. Bu değerleri yerine koyarsak: 408,5 = 28,5 + PO2. PO2 = 408,5 - 28,5. PO2 = 380 mmHg. Oksijen gazının kısmi basıncı (PO2) atm cinsinden şu şekilde bulunur: PO2 = 0,5 atm. Daha sonra, ideal gaz denklemi kullanılarak diğer hesaplamalar yapılabilir.

İndüklenmiş dipol-indüklenmiş dipol etkileşimi, polar bir molekül ile apolar bir molekül arasında gerçekleşen bir etkileşim türüdür. Bu etkileşimde, polar molekülün kalıcı dipolü, apolar molekülün elektron dağılımını geçici olarak etkileyip kutuplaştırır. Örnekler: Polar hidrojen klorür (HCl), apolar helyum (He) ile karşılaştığında, helyum atomunda kısa süreli bir kutuplaşmaya neden olur. Sodyum iyonu (Na⁺), apolar helyum (He) atomuna yaklaştığında helyumun elektronlarını itip geçici kutuplaşmaya neden olur. İndüklenmiş dipol-indüklenmiş dipol etkileşimleri, aynı zamanda London kuvvetleri olarak da bilinir.

Mısır, cin mısır (Zea mays everta) olarak da bilinen, taneleri sert ve küçük olan bir mısır türünün ısı etkisiyle patlayarak şişmesi sonucu elde edilen bir yiyecektir. Mısırın patlamasına sebep olan bazı unsurlar şunlardır: Su ve nişasta. Basınç. Kabuk. Bir mısır tanesinin patlayabilmesinde mısırın içinde ne kadar su bulunduğu da önemlidir.

Çözünmenin üç aşaması: 1. Çözünen maddenin tanecikleri arasındaki etkileşim zayıflar. 2. Çözücü maddenin tanecikleri birbirinden uzaklaşır, aralarındaki etkileşim zayıflar. 3. Çözücü ve çözünen tanecikleri arasında yeni etkileşim oluşur.

Adsorpsiyonu etkileyen bazı faktörler şunlardır: Adsorban maddenin yüzey alanı. Kullanılan gazın basıncı ya da çözeltinin konsantrasyonu. Çözücünün etkisi. Adsorban ile etken madde arasındaki ilgi. Sıcaklığın etkisi. Çözeltinin pH'ının etkisi. YEM’nin etkisi.

Henry's law constant, C = kH × P formülü ile hesaplanır. C: Gazın sıvıdaki konsantrasyonu. kH: Henry's law constant (Henry's law sabiti). P: Gazın kısmi basıncı. Henry's law constant'ın birimi, molarite (M) / atmosfer basıncı (atm) şeklindedir, ancak torr veya milimetre cıva basıncı gibi farklı basınç birimleri cinsinden de ifade edilebilir. Sıcaklık, Henry's law constant'ın değerini etkiler; genellikle sıcaklık arttıkça bu sabit azalır, çünkü yüksek sıcaklıklar gaz moleküllerine daha fazla kinetik enerji sağlayarak onların sıvı içinde çözünme olasılığını azaltır. Henry's law constant'ın hesaplanması için spesifik gaz-sıvı çifti ve sıcaklık dikkate alınmalıdır.

Relatif (göreceli) uçuculuk oranı, belirli bir sıcaklıkta bileşenlerin buhar basınçlarının oranı olarak tanımlanabilir. Uçuculuk, bir maddenin ne kolaylıkta buharlaştığını tanımlayan bir özelliktir. Relatif uçuculuk oranı ile ilgili başka bir bilgi bulunamamıştır.

Sabit hacimli bir kapta bulunan gazların kısmi basınçlarını bulmak için Dalton'un Kısmi Basınçlar Kanunu kullanılır. Kısmi basıncı hesaplamak için kullanılan formül: Pi = Xi × Ptoplam. Burada: Pi, karışımdaki herhangi bir tekil gazın kısmi basıncıdır. Xi, karışım içindeki o gazın mol oranıdır. Ptoplam, gaz karışımının toplam basıncıdır. Mol kesri (Xi), o gazın mol sayısının, karışımdaki toplam mol sayısına oranı ile hesaplanır: Xi = ni / ntoplam. ni, o gazın mol sayısını; ntoplam, karışımdaki toplam mol sayısını (ni + n2 + ...) ifade eder. Kısmi basınç doğrudan ölçülemez, ancak toplam basınç ölçülebilir.

İki atom arasındaki elektronegatiflik farkı şu şekilde hesaplanır: 1. İki atom arasındaki elektronegatiflik farkı, küçük elektronegatifliği büyük olandan çıkarılarak bulunur. 2. Farkın değerine göre bağ türü belirlenir: 0,5'in altı: Apolar kovalent bağ (elektronlar neredeyse eşit paylaşılır). 0,5 ile 1,6 arası: Polar kovalent bağ (bir ucunda diğerinden daha fazla elektron bulunur). 2,0'dan büyük: İyonik bağ (tüm elektronlar bağın bir ucunda toplanır). 1,6 ile 2,0 arası: Eğer bağdaki element metal ise iyonik, metal değilse polar kovalent bağ.

Toz şekerin kesme şekerden daha önce çözülmesinin nedenleri şunlardır: Tanecik boyutu: Toz şekerin tanecik boyutu daha küçüktür, bu da toplam yüzey alanını artırır. Temas yüzeyi: Küçük tanecikler, çözücü tanecikleriyle daha fazla etkileşime girebilir. Ayrıca, sıcaklık arttıkça çözünme hızı da artar; sıcak suda toz şeker daha hızlı çözünür.