Şor Türkleri, Altay-Sayan Dağlık Bölgesi'nin Oğur ve Samoyed dilinde konuşan boylarının Türkleşmiş torunları olarak kabul edilir. Ayrıca, Şorlar etnik köken bakımından Kuzey Altay toplulukları olan Çelkandular, Kumandinler ve Tuvalılar ile de büyük oranda benzerlik gösterirler. Şorlar, Rusya Federasyonu'nun yerli halkları tarafından "Dağlık Şorya" olarak adlandırılan, ormanlarla çevrili coğrafyada yaşayan küçük bir Türk topluluğudur. Şor adı, "kızak" anlamına gelmektedir. Şorlar, 19. yüzyılın ikinci yarısından önce kendilerini, yaşadıkları yerin adıyla, örneğin "Mras Kiji" (Mras Halkı), "Kondoma Con" (Kondoma Halkı) veya kurdukları toyun ismi ile "Tayas Con" (Tayas Halkı) gibi şekillerde adlandırmışlardır. Şorlar, 1858'e kadar "Abin Halkı" veya "Aba-Abinler" olarak anılmış ve bu isim, nehir kenarlarında yaşayan Şorların genel adı olarak öne çıkmıştır. Şorlar, 19. yüzyılın ikinci yarısından itibaren ise bölgeye ulaşan Ortodoks Misyonerleri tarafından "Seok Şor" boyunun adı altında anılmaya başlanmıştır.