Endoskopi

Endoskopi işleminin en erken ne zaman yapılabileceğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, endoskopi için genel hazırlık süreci hakkında bilgi verilebilir. Endoskopi işleminden önce, mide ve bağırsakların boş olması gerektiğinden hastaların en az 6 ila 8 saat boyunca hiçbir şey yiyip içmemesi önerilir. Ayrıca, endoskopi öncesinde kullanılan ilaçlar hakkında doktor bilgilendirilmeli, özellikle kan sulandırıcı ilaçlar gibi bazı ilaçların endoskopi öncesinde kesilip kesilmeyeceği hekim tarafından değerlendirilmelidir. Endoskopi işleminin sıklığı, kişinin yaşı, şikayetleri ve ailesel risk faktörlerine göre değişiklik gösterebilir. Endoskopi işlemi ve hazırlık süreci ile ilgili en doğru bilgiyi, işlemi gerçekleştirecek doktor verebilir.

Pilor revizyonu, endoskopik olarak uygulanan ve atonik veya hipotonik pilorlu hastalarda safra kaçağını önlemek için pilor çevresine dolgu enjeksiyonları yapılan bir işlemdir. Bu işlem, sedasyon altında, hasta hiçbir şey hissetmeden yaklaşık 20 dakika içinde tamamlanır. Pilor revizyonunun, hızlı, basit, ucuz, riski olmayan, tekrarlanabilir ve cerrahi müdahale gerektirmeyen bir yöntem olduğu belirtilmektedir. Pilor revizyonu, Doç. Dr. Murat Kanlıöz tarafından geliştirilmiş ve Amerikan tıp dergilerinde yayımlanmıştır. Herhangi bir tıbbi işlem öncesinde bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Endoskopide kanserin kaç mm'de görülebileceği hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, endoskopinin kanserin erken evrede tespit edilmesinde önemli bir rol oynadığı bilinmektedir. Endoskopi sırasında kanser şu şekillerde görülebilir: Lezyonlar ve ülserler. Mukoza değişiklikleri. Derin tümörler. Kesin tanı için patolojik inceleme (biyopsi) gereklidir.

Endoskopide pozitif bulgunun ne zaman tehlikeli olduğuna dair bilgi bulunamadı. Ancak, endoskopi sonrası şu durumların gözlemlenmesi halinde bir hekime danışılması gerektiği bilinmektedir: şiddetli mide yanması; karın ağrısı; kan gelmesi; kusma; nefes zorluğu. Endoskopi, genellikle güvenli bir işlem olsa da, enfeksiyon, kanama ve endoskopun geçtiği dokularda zarar verme gibi riskler taşıyabilir.

Endoskopun uzunluğu yaklaşık bir metredir. Endoskopun metrelerle ifade edilebilecek maksimum uzunluğu hakkında bilgi bulunamamıştır.

Push enteroskopi, ince bağırsağın üst kısmının incelenmesi için kullanılan bir endoskopik prosedürdür. Özellikleri: Cihaz: Endoskop, ağızdan sokularak ince bağırsağa ilerletilir. Kullanım Alanları: Tekrarlayan veya sürekli semptomlara neden olabilecek üst ince bağırsak anormalliklerinin teşhisi. Radyolojik görüntüleme testleri veya üst endoskopi, kolonoskopi veya kapsül endoskopi gibi diğer tanı prosedürlerinden sonra kontrol. Avantajlar: Aynı anda teşhis ve tedavi imkanı sunar. Standart üst endoskopun ulaşamadığı küçük bağırsak kanamalarını analiz etme ve durdurma yeteneği. Dezavantajlar: Kolona uzak küçük bağırsak lezyonlarını teşhis edemez. Teknik olarak zorlayıcı, zaman alıcı ve orta düzeyde komplikasyon riski taşır. Push enteroskopi, gastroenteroloji uzmanları tarafından uygulanır ve genellikle sedasyon altında yapılır.

Mide biyopsisinin diğer adı endoskopik biyopsi veya üst endoskopi olarak bilinir. Bu işlemde, ucunda ışık ve kamera bulunan ince esnek bir tüp (endoskop) kullanılarak mide ve bazen onikiparmak bağırsağından doku örneği alınır.

PEJ tüpü (Perkütan Endoskopik Jejunostomi), beslenme veya ilaçların doğrudan on iki parmak bağırsağından sonraki jejunuma verilmesi amacıyla kullanılan bir tıbbi cihazdır. PEJ tüpünün kullanım alanlarından bazıları şunlardır: Mide operasyonu geçirmiş ya da mide patolojileri nedeniyle PEG uygulanamayacak olan hastalara PEJ uygulanması; Mide motilitesi bozuk olan ve/veya aspirasyon riski artmış olan, intestinal fonksiyonu normal bütün hastalar; Sıklıkla erken post op dönem. PEJ tüpü, bir gastroenterolog veya cerrah tarafından uygulanan bir prosedürle yerleştirilir. PEJ tüpünün bakımına dikkat edilmesi ve kullanımıyla ilgili doktorun talimatlarına uyulması önemlidir. PEJ tüpü takılması ve günlük bakımı ile ilgili kılavuzlar için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Kolonoskopi, kalın bağırsağın iç yüzeyini incelemek için yapılan endoskopik bir işlemdir. İşlem adımları: 1. Bağırsak temizliği: İşlem öncesinde bağırsakların tamamen temizlenmesi gerekir. 2. Hazırlık ve sedasyon: Hastaya işlem sırasında rahat etmesi için hafif bir sedasyon veya anestezi uygulanır. 3. Kolonoskopun yerleştirilmesi: Esnek tüp (kolonoskop) anüsten içeri sokularak dikkatlice ilerletilir. 4. Bağırsakların incelenmesi: Kamera yardımıyla bağırsak duvarları detaylı şekilde görüntülenir. 5. İşlemin tamamlanması: Kolonoskop dikkatlice çıkarılır ve hasta kısa bir gözlem sürecinden sonra taburcu edilir. İşlem süresi genellikle 20-40 dakika sürer. Kolonoskopi, Gastroenteroloji bölümü tarafından yapılır.

Endoskopi sonrası kanser riskinin yüksek olduğu durumlar şunlardır: 40-45 yaş ve üzeri olmak. Aile öyküsünde kanser bulunması. Polip veya ülser gibi durumların varlığı. Kansızlık, mide kalınlaşması ve açıklanamayan demir eksikliği anemisi gibi belirtiler. Sürekli mide yanması, yutma güçlüğü, reflü, mide ağrısı, hazımsızlık, kusma, bulantı ve kilo kaybı gibi şikayetler. Endoskopi, kanserin erken teşhisinde kritik bir rol oynar; ancak her tıbbi işlemde olduğu gibi endoskopinin de bazı riskleri vardır. Endoskopi sonrası yüksek kanser riski durumunda, doktor gerekli testleri yaparak uygun tedavi sürecini belirler. Endoskopi veya kanser teşhisi için bir sağlık uzmanına danışılması önerilir.

Her endoskopide biyopsi yapılmaz. Endoskopi sırasında biyopsi alınması durumunda, mideden küçük doku örnekleri alınır ve bu örnekler laboratuvarda incelenir.

ERCP (Endoskopik Retrograd Kolanjiyopankreatografi) düşük riskli bir işlemdir, ancak deneyimli bir gastroenteroloji uzmanı tarafından, tam donanımlı sağlık kuruluşlarında yapılması önemlidir. Olası riskler ve komplikasyonlar: pankreas iltihaplanması (pankreatit); safra yolları veya pankreasta enfeksiyon; kanama; perforasyon (safra yolları veya bağırsakta yaralanma ve delinme); safra yollarında veya safra kesesinde tıkanıklık; anestezi veya sedasyon nedeniyle solunum ve kalp-damar sorunları; alerjik reaksiyonlar (kullanılan ilaç veya kontrast maddeye bağlı); karın ağrısı, bulantı, kusma gibi sindirim sistemi rahatsızlıkları. Bu komplikasyonlar genellikle nadir görülür, ancak işlem öncesinde olası riskler hastaya açıklanmalıdır.

EUS (endoskopik ultrasonografi) ile biyopsi şu şekilde yapılır: 1. Hazırlık: İşlem öncesinde hasta bilgilendirilir ve genellikle birkaç saat aç kalması istenir. 2. Anestezi: Hastaya sedasyon veya lokal anestezi uygulanır. 3. Endoskopun yerleştirilmesi: Endoskop, ağız yoluyla yemek borusuna ve mideye ilerletilir. 4. Ultrason kullanımı: Endoskopun ucundaki ultrason probu ile organların iç ve çevresel yapıları detaylı şekilde taranır. 5. Biyopsi alınması: Probun hedef bölgeye yönlendirilmesiyle ince bir iğne kullanılarak biyopsi alınır. 6. Örneklerin gönderilmesi: Alınan doku örnekleri laboratuvara gönderilir. İşlem genellikle 20-40 dakika sürer ve hastalar genellikle aynı gün taburcu edilebilir. EUS, genellikle güvenli kabul edilse de, enfeksiyon, kanama veya sindirim kanalı duvarında zedelenme gibi riskler taşıyabilir.

Endoskopi ile belli olan bazı hastalıklar şunlardır: Gastroözofageal reflü hastalığı. Ülser ve gastrit. İnflamatuar bağırsak hastalıkları. Polipler ve kanser. Gastrointestinal kanamalar. Yutma güçlüğü (disfaji). Barrett özofagusu. Endoskopi, hastalıkların erken teşhisi ve tedavi sürecinin planlanmasında önemli bir rol oynar.

PEG (Perkütan Endoskopik Gastrostomi) ve PEJ (Perkütan Endoskopik Jejunostomi) arasındaki temel fark, beslenme solüsyonlarının verildiği yerdir: PEG, mide yoluyla beslenme sağlar. PEJ, ince bağırsaklara (jejunum) beslenme sağlar. PEJ, aşağıdaki durumlarda tercih edilir: Mide atonisi, duodenum tümörü gibi geçiş engelleri olduğunda. Aspirasyon ve gastroözofageal reflü riski bulunduğunda. Her iki yöntem de genellikle cerrahi girişime gerek kalmadan uygulanabilir.

Endoskopi görüntülerinin nasıl izleneceğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, endoskopi işlemi sırasında elde edilen görüntüler, eş zamanlı olarak monitörden izlenir. Endoskopi hakkında daha fazla bilgi almak için aşağıdaki kaynaklar kullanılabilir: florence.com.tr; anadolusaglik.org; livhospital.com.

Her reflü hastasına endoskopi yapılması gerekli değildir. Endoskopi, yalnızca belirli durumlarda gereklidir: Alarm verici belirtiler. Aile öyküsü. İlaç tedavisine yanıtsızlık. 50 yaş ve üzeri. Endoskopi, reflü teşhisinde en sık başvurulan yöntemlerden biridir.

Üç kameralı endoskopun ne işe yaradığı hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, genel olarak endoskopun işlevleri şunlardır: Tanı koyma. Tedavi uygulama. Cerrahi işlemler gerçekleştirme. Endoskopi, ucunda kamera ve ışık kaynağı bulunan ince, esnek bir tüp kullanılarak vücudun iç bölgelerinin incelendiği bir tıbbi prosedürdür.

Balon dilatasyonu, daralmış veya tıkalı vücut geçitlerini açmak için kullanılan minimal invaziv bir tekniktir. Balon dilatasyonunun bazı uygulama alanları: Kardiyoloji: Aort darlığında (aortik valvüloplasti) ve tıkalı damarların açılmasında (koroner anjiyoplasti) kullanılır. Gastroenteroloji: Yemek borusu darlıklarında ve achalasia hastalığında alt özofagus sfinkterinin genişletilmesinde uygulanır. Kulak Burun Boğaz: Östaki borusu tıkanıklıklarını açmak için balon tuboplasti (balon dilatasyonu) yapılır. Balon dilatasyonu, genellikle lokal anestezi ile gerçekleştirilir ve açık cerrahiye kıyasla daha az doku travmasına yol açtığı için iyileşme süresi daha kısadır.

Endoskopide "uzun erozyon" ifadesi, mide veya yemek borusu gibi sindirim sistemi organlarında bulunan ve genellikle kronik inflamasyon veya mide asidinin geri akışı nedeniyle oluşan yüzey hasarlarını ifade edebilir. Erozyon türleri: Hemorajik ve eksik erozyonlar. Tam erozyonlar. Erozyonların teşhisi genellikle endoskopi ile konur; bu işlemde ucunda kamera bulunan ince bir tüp kullanılarak hasarların varlığı ve türü belirlenir.