EmbriyonikGelişim

Yarık damak ve yarık dudak, embriyonik gelişim sırasında yüz ve ağız yapılarını oluşturan dokuların tam olarak birleşmemesi sonucu ortaya çıkar. Bu durumun nedenleri hem genetik hem de çevresel faktörlere bağlıdır. Başlıca nedenler: 1. Genetik Faktörler: Aile geçmişinde yarık dudak veya yarık damak öyküsü olan bireylerde risk artar. 2. Çevresel Faktörler: - Beslenme Eksiklikleri: Gebelik sırasında folik asit ve diğer besin maddelerinin eksikliği riski artırabilir. - İlaç Kullanımı: Gebelik sırasında bazı ilaçların kullanımı doğum kusurlarına neden olabilir. - Anne Sağlığı: Diyabet gibi bazı maternal sağlık sorunları riski artırabilir. - Tütün ve Alkol Kullanımı: Gebelik sırasında sigara içmek ve alkol tüketmek riski yükseltir. Ayrıca, kızamıkçık enfeksiyonu da yarık dudak ve yarık damak oluşumuna katkıda bulunabilir.

Prekordal plak, embriyonik gelişimin 14. gününde oluşmaya başlayan, hipoblastik hücrelerin silindirik hale gelerek kalınlaşmış bir sirküler alan oluşturmasıyla meydana gelen yapıdır. Bu plak, embriyonun gelecekteki ağız ve baş bölgesi olarak kabul edilir.

Endoderm ve ektoderm, embriyonik gelişim sırasında oluşan birincil hücre katmanlarıdır. Endoderm, embriyonun iç tabakası olup, sindirim sistemi (mide, bağırsaklar), solunum sistemi (akciğerler), karaciğer, pankreas ve mesane gibi iç organların çoğunu oluşturur. Ektoderm ise embriyonun dış tabakası olup, deri, sinir sistemi, gözler, saç ve tırnaklar gibi dış yapıların yanı sıra beynin ve omuriliğin gelişiminden sorumludur.

Gebelikte ilk gelişen organ kalp ve sinir sistemidir.

Şizo ve enterokoelom, hayvanların embriyonik gelişim sırasında vücut boşluklarının oluşum şekillerine göre sınıflandırıldığı iki tür coelomdur. Şizoceolom (schizocoelom), protostomlarda görülür ve vücut boşluğu, mezodermal hücrelerin embriyonik mezodermden bölünmesiyle oluşur. Enterokoelom (enterocoelom) ise deuterostomlarda bulunur ve coelom, embriyonik arkenterondan (ilkel bağırsak) çıkan keseciklerin genişleyip ayrılması sonucu oluşur.

Dut şeklinde hücre kümesi, embriyonik gelişim sürecinde zigotun bölünmesiyle oluşan blastomerlerin bir araya gelmesiyle oluşan yapıya morula denir.

Embriyonun hafta hafta gelişimi şu şekilde gerçekleşir: 1. Zigot Dönemi (1. Hafta): Döllenme ile başlar ve 2. haftaya kadar sürer. 2. Embriyonik Dönem (2. Hafta - 8. Hafta): Organların gelişmeye başladığı dönemdir. 3. Fetal Dönem (8. Hafta - Doğum): Organların olgunlaşmaya ve işlevsel hale gelmeye başladığı son aşamadır.

Böbrek ve mesane gelişimi farklı zaman dilimlerinde tamamlanır: - Böbrek gelişimi: İnsan embriyolarında böbrek gelişimi üç ana aşamada gerçekleşir: pronefroz, mezonefroz ve metanefroz. - Mesane gelişimi: Mesanenin gelişimi ise 4. ve 6. haftalar arasında başlar.

Germinal dönemin en geçerli ve güncel bilimsel tanımı, döllenmeden zigotun (döllenmiş yumurta) rahim duvarına yerleşmesine kadar geçen süre olarak kabul edilir. Bu dönem, doğum öncesi gelişim sürecinin ilk iki haftasını kapsar.

Döllenmeden germinal döneme geçiş yaklaşık 2 hafta sürer.

Ön sinir açıklığı (nöroporus anterior) 25. günde kapanır.

Ostium sekundum tıpta, gelişmekte olan embriyonik interatriyal septumun üst kısmındaki bir açıklığı ifade eder. Bu terim, aynı zamanda atriyal septal defektin (ASD) en sık görülen alt tipini tanımlamak için de kullanılır ve atriumlar arasındaki duvarın ortasındaki deliği ifade eder.

Hücre 32 ifadesi, blastula aşamasındaki bir zigotu ifade edebilir.

Amniyon zarı, sürüngenler, kuşlar ve memelilerde bulunur. Balıklar ve kurbağagillerin yumurtalarında ise amniyon zarı yoktur.

Vitellin kese, endoderm tabakasından oluşur.

Rokitanksy sendromunun (Mayer-Rokitansky-Küster-Hauser [MRKH] sendromu) kesin nedeni tam olarak bilinmemektedir. Ancak, birkaç olası neden ve risk faktörü üzerinde durulmaktadır: Genetik faktörler. Embriyonik gelişim bozuklukları. Çevresel etkenler.

BMP4 (Kemik Morfogenetik Protein 4), çeşitli biyolojik işlevlerde önemli rol oynayan bir proteindir: Embriyonik gelişim: BMP4, embriyoda desenleme ve morfogenezde kritik bir düzenleyicidir. Kemik ve kıkırdak gelişimi: BMP4, kemik ve kıkırdak gelişiminde, özellikle kırık onarımında önemlidir. Kas gelişimi: Kas gelişiminde ve kemik mineralizasyonunda görev alır. Adipoz doku: Beyaz yağ dokusunun oluşumunda ve adiposit farklılaşmasında rol oynar. Ayrıca, BMP4'ün kanser, osteoartrit ve kardiyovasküler hastalıklar gibi bazı patolojik durumlarla da ilişkili olduğu bilinmektedir.

Komplike tailgut kisti, nadir görülen bir embriyonik gelişim kalıntısı olan tailgut kistinin çeşitli komplikasyonlarla birlikte olması durumunu ifade eder. Bu komplikasyonlar şunları içerebilir: - Enfeksiyon: Kist içeriğinin enfekte olması, pelvik apseye yol açabilir. - Rüptür: Kistin patlaması, ciddi abdominal ağrıya ve peritonit gelişimine neden olabilir. - Malignite: Nadir durumlarda, tailgut kistleri malign dönüşüm gösterebilir, bu da kanser riskini artırır. Tailgut kistlerinin tanısı genellikle görüntüleme yöntemleri ile konulur ve tedavisi, kistin semptomatik olup olmamasına göre değişir.

Blastula ve blastosist arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Blastula: Hayvanların erken embriyonik gelişiminin genel bir aşamasıdır. 2. Blastosist: Sadece memelilerde görülen daha ileri bir embriyonik aşamadır. Özetle, blastula evrensel bir aşama iken, blastosist memelilere özgü bir gelişim aşamasıdır.

Vitellüs kesesi, koryon zarında bulunur.