Ekosistem

Deniz çayırlarını yiyen bazı canlılar şunlardır: Uzun dikenli deniz kestanesi Diadema setosum. Yeşil kaplumbağa Chelonia mydas. Ayrıca, deniz çayırları, birçok balık türü için önemli yumurtlama ve üreme alanlarıdır.

Gül akçaağaç kelebekleri, Kuzey Amerika ve güney Kanada'da yaşar. Genellikle yaprak döken ormanlarda, özellikle akçaağaç türlerinin (kırmızı, şeker, gümüş, siyah ve hindi meşesi) bulunduğu alanlarda bulunurlar.

Çitalar, vahşi doğada genellikle 12 yıla kadar yaşar. Çitaların neslinin tükenme nedenleri: Habitat kaybı. İnsan çatışmaları. Kaçak ticaret. Üreme sorunları. Yırtıcı hayvanlar ve hastalıklar.

Yaban hayatı koruma alanları şunlardır: Yaban Hayatı Koruma Sahaları. Yaban Hayatı Geliştirme Sahaları. Türkiye'de, nesli tehlike altında olan yaban hayvanlarının korunması amacıyla 85 adet Yaban Hayatı Geliştirme Sahası, Bakanlar Kurulu Kararı ile ilan edilmiştir.

Helikopter böcekleri (yusufçuklar), sivrisinekler, tatarcıklar, arılar ve kelebekler gibi zararlı böcekleri yiyerek popülasyonlarını dengede tutar. Ayrıca, uçuş ve görüş becerileri sayesinde insansız hava araçlarının üretiminde de ilham kaynağı olurlar.

Su kuşlarının suya dalmasının birkaç nedeni vardır: Avcılık ve beslenme: Suda avlanarak beslenirler. Yavru bakımı: Yavrularına besin sağlamak için sualtı dalışları yapabilirler. Ekolojik rol: Sualtı dalışları, deniz ekosistemlerinde dengeleyici bir rol oynar; balık popülasyonlarını kontrol eder ve deniz canlılarının dağılımını etkiler. Toprak aşınmasını azaltma: Suda avlanarak su kıyısındaki toprak erozyonunu azaltabilirler.

Eğrelti otu en çok nemli ve gölgeli bölgelerde yaygındır. Yaygın olduğu bölgeler arasında Orta Amerika, Güney Amerika, Güneydoğu Asya ve tropikal Afrika bulunmaktadır. Nedenleri ise eğrelti otunun düşük ışık seviyelerine adapte olabilmesi ve bu tür ortamlarda diğer bitkilerin büyümekte zorlanmasıdır.

Yılan kovboyları, Avustralya'da yılanları yakalamak, taşımak ve kontrol altında tutmakla görevli uzman kişiler oldukları için bulunmaktadır. Bu profesyoneller, insan-yılan etkileşimlerini yöneterek ekosistem dengesini korumakta ve halkı bilgilendirmektedir. Yılan kovboylarının bazı görevleri şunlardır: Yılanların yakalanması. Yılanların taşınması. Eğitim ve bilgilendirme. Yaban hayat koruma.

Salyangoz, okul öncesi dönemde çeşitli eğitici etkinliklerde kullanılarak çocukların bilişsel ve duygusal gelişimlerine katkı sağlar. Bazı faydaları: "İzini Arayan Salyangoz" etkinliği gibi çalışmalarla çocukların sabır ve kararlılık gibi değerleri öğrenmelerine yardımcı olur. Sanat etkinlikleri kapsamında salyangoz yapımı, çocukların büyük-küçük, alt-üst gibi kavramları öğrenmelerini ve eşleştirme, sıralama becerilerini geliştirmelerini destekler. Salyangozların yaşam alanları, beslenme alışkanlıkları gibi konular hakkında bilgi verilmesi, çocukların çevre bilinci kazanmalarına katkı sağlar. Ayrıca, salyangozlar çocuklar için ilgi çekici ve eğlenceli canlılar olup, onlara canlı varlıklara nasıl bakacaklarını öğretir.

Akrep masasının faydaları hakkında bilgi bulunamadı. Ancak, akrep zehrinin bazı faydaları şunlardır: Ağrı yönetimi: Akrep zehrinin analjezik (ağrı kesici) özellikleri vardır. Kanser tedavisi: Bazı kanser türlerine karşı etkili olabilecek bileşenler içerir. Sinir hasarının onarımı: Sinir hücreleri üzerinde olumlu etkileri olduğu düşünülmektedir. Antibakteriyel etki: Yaraların enfeksiyon riskini azaltabilir. Bağışıklık sistemini destekleme: Bağışıklık sistemini güçlendirmeye yönelik etkileri vardır. Akrep zehri kullanımı, ciddi yan etkilere yol açabileceğinden dikkatli olunmalıdır.

Türkiye'de en çok sürüngenin nerede bulunduğuna dair bilgi bulunamadı. Ancak, Türkiye'de yaşayan bazı sürüngen türleri şunlardır: Yılanlar. Kertenkeleler. Semenderler. Türkiye'de yaşayan en büyük sürüngen ise Şanlıurfa ve Şırnak çevresinde görülen çöl varanidir (Varanus griseus).

Trüf mantarı, özellikle Akdeniz havzasında yaygın olarak bulunur. Türkiye'de trüf mantarının yetiştiği bölgeler: Güneydoğu Anadolu; Trakya Bölgesi; İstanbul’un batı kesimleri; Denizli, Konya, Malatya, Sivas. Trüf mantarı, meşelik alanlarda, meşe ve diğer bazı ağaçların köklerinde, 5-20 cm toprak derinliğinde yetişir. Toprak yapısı ve iklim koşulları, trüf mantarının yetişmesi için büyük önem taşır; kireçli ve nemli topraklar, bu mantar türü için en uygun ortamı sağlar.

Nitrifikasyon, aerobik bakterilerin azot, amonyum ve nitriti kademe kademe nitrata dönüştürmesi işlemidir. Bu süreç, ölen canlıların proteinlerinin oksijenli ortamda mantar ve bakteri faaliyetleri ile amonyum iyonu, su ve karbondioksite kadar giden bir dizi ara basamakla yıkılmasını da içerir. Nitrifikasyon, doğada nitrifikasyon bakterileri (nitrosomanas ve nitrobakter) tarafından gerçekleştirilir.

Renkli kelebekler, Antarktika hariç dünyanın her yerinde yaşar. Kelebekler, çiçeklerden nektar alabilecekleri ve yeşilliklerle dolu alanlarda bulunur. Bazı kelebek türlerinin yaşadığı bölgeler: Postacı kelebeği (Heliconius melpomene), Orta Amerika'dan Güney Brezilya'ya kadar olan bölgelerde yaşar. Kral kelebeği (Danaus plexippus), Kuzey Amerika, Yeni Zelanda, Avustralya, Kanarya Adaları, Azor Adaları ve Batı Avrupa'da bulunur. Karner Blue kelebeği, yaşam alanı olarak Oak Savannah adlı bir ekosistemde bulunur. Lahana beyaz kelebeği, çeşitli habitatlara uyum sağlayabilir ve farklı kıtalarda görülebilir.

Karıncaların gizli dünyası, onların karmaşık sosyal yapıları, iletişim yöntemleri ve doğadaki rolleri gibi pek çok sırrı içerir. Bazı özellikleri: Sosyal yaşam: Karıncalar, işçiler, askerler, ergatoid kraliçeler ve kraliçelerden oluşan kolonilerde yaşar. İletişim: Feromonlar ve vücut titreşimleri aracılığıyla iletişim kurarlar. Tarım: Bazı türler, mantar yetiştirmek için tarım yapar. Güç ve dayanıklılık: Kendi vücut ağırlıklarının 50 katını taşıyabilirler. Yaralı bakımı: Yaralı bireyleri tedavi ederler. Yeraltı şehirleri: Karmaşık tünel sistemleri inşa ederler. Ekosistemdeki rol: Toprağı havalandırır, bitki köklerine oksijen ulaşmasını sağlar ve organik atıkları doğaya geri kazandırırlar.

Filyos Çayı'nda yaşayan bazı balık türleri şunlardır: Sazangiller (Cyprinidae). Kefal (Mugilidae). Yayın balığı (Silurus glanis). Sinek balığı (Gobio gobio). Filyos Çayı'nın balık çeşitliliği, su kalitesine, mevsimsel değişikliklere ve çevresel faktörlere bağlı olarak değişiklik gösterebilir.

Küresel iklim değişikliği hayvanları çeşitli şekillerde etkiler: Habitat kaybı ve değişikliği. Türler arası etkileşimlerde değişim. Yiyecek zinciri ve beslenme alışkanlıkları. Göç davranışları. Türlerin nüfus dinamiği. Hastalık yayılımı. İklim değişikliğinin hayvanlar üzerindeki etkilerini azaltmak için sera gazı emisyonlarının azaltılması, yaşam alanlarının korunması ve doğal kaynakların sürdürülebilir şekilde yönetilmesi gibi önlemler alınmalıdır.

Boğa köpekbalığının sınırları, yani yaşam alanı, tropikal ve subtropikal bölgelerdeki sığ kıyı suları, haliçler ve nehir ağızlarıdır. Bu tür, tatlı suya dayanıklılığı sayesinde, Mississippi Nehri gibi büyük nehirlerde yüzlerce kilometre iç bölgelere kadar ilerleyebilir. Boğa köpekbalıklarının insanlarla karşılaşma olasılığı, sığ sularda yaşamaları ve agresif doğaları nedeniyle yüksektir.

Hindistan'da doğal ortamda yaşayan bazı hayvan türleri: Memeliler: Hint gergedanı, Asya fili, Bengal kaplanı, Hint aslanı, tembel ayı, leopar. Sürüngenler: Hindistan kaya pitonu, Burma pitonu. Kuşlar: Yaklaşık 2.546 farklı kuş türü, dünyadaki tüm kuş türlerinin %12'sini oluşturur. Balıklar: Yaklaşık 2.546 balık türü, tüm dünyadaki balıkların %11'ini oluşturur. Amfibiler: 167 amfibi hayvan türü. Ayrıca, Hindistan, dünyadaki amfibilerin, sürüngenlerin ve memelilerin yaklaşık %5 ila 8'ine ev sahipliği yapar.

Çayırlarda yaşayan bazı hayvanlar: Otçullar: zebra, antilop, öküz başlı antilop, ceylan, bizon, geyik, karaca. Etçiller: çita, aslan, sırtlan, tilki. Kemirgenler: tarla faresi, köstebek. Kuşlar: leylek, kartal, şahin, bıldırcın, karatavuk. Böcekler: çekirge, kelebek, yusufçuk, bombus arısı, arı, karınca, eşekarısı. Çayırlar, geniş ve açık alanlar olduğu için evcil hayvanlar (inek, at) da bu alanlarda otlayabilir.