Habitat

Evet, "habitat" ve "yaşam alanı" aynı şeyi ifade eder. Habitat, bir canlı türünün yaşamını sürdürdüğü, beslendiği, büyüdüğü ve uyum sağladığı yerdir.

Başlıca habitat çeşitleri: Karasal (terrestrial) habitatlar: ormanlar (tropikal, temperat, boreal); çayırlar (pampas, savannah, rangeland, prairie, stepler); dağlar ve kutup bölgeleri; çöller. Suda yaşayan (aquatic) habitatlar: tatlı su (göller, nehirler, akarsular, göletler); deniz (açık okyanus ve kıyı bölgeleri); kıyı habitatları (mangrov ekosistemleri, mercan resifleri, tuz bataklıkları, seagrass çayırları). Ayrıca, yeraltı ve hava habitatları gibi diğer türler de vardır.

Kafkas bizonunun nesli, 19. yüzyılın sonlarına doğru kaçak avlanma ve insan yerleşimlerinin artması nedeniyle tükenmiştir. 17. yüzyılda Batı Kafkasya'da geniş bir bölgede yaşayan Kafkas bizonlarının yaşam alanı, 19. yüzyılın sonunda %90 oranında azalmıştır. Ayrıca, Büyük Bizon Katliamı olarak bilinen süreçte, 19. yüzyılda Amerikan federal hükümeti ve askeri otoriteler, yerli halkların geçim ve kültürel yaşam kaynağı olan bizonları hedef alarak direniş gücünü kırmayı ve rezervasyon sistemine geçişi hızlandırmayı amaçlamıştır.

Habitatlar, genel olarak iki ana kategoriye ayrılır: karasal (terrestrial) ve suda yaşayan (aquatic). Karasal habitatlar: ormanlar; çayırlar; dağlar ve kutup bölgeleri; çöller. Suda yaşayan habitatlar: tatlı su (freshwater); deniz (marine); kıyı habitatları (mangrove ekosistemleri, mercan resifleri, tuz bataklıkları). Ayrıca, yeraltı ve hava habitatları gibi diğer türler de vardır. Daha detaylı bir sınıflandırma yapıldığında, habitatların sayısı 16'ya kadar çıkabilir.

Hayır, habitat ve ekosistem aynı şey değildir. Habitat, bir organizmanın yaşadığı, büyüdüğü ve geliştiği fiziksel yerdir. Ekosistem, belirli bir alanda yaşayan organizmalar topluluğu ve onların fiziksel çevresidir. Habitat, ekosistemin bir parçası olup, daha küçük ve belirli bir türe odaklanmıştır.

Çekiçbaşlı köpekbalığı, potansiyel olarak tehlikeli olarak kabul edilir çünkü: Aşırı avlanma: Asya pazarında köpekbalığı yüzgeci çorbasının ana maddesi olan büyük yüzgeçleri nedeniyle yoğun bir şekilde avlanır. İnsanlarla etkileşim: Rahatsız edildiklerinde saldırganlaşabilirler. Ancak, çekiçbaşlı köpekbalıkları genellikle insanlara saldırmaz.

Serengeti'de çok sayıda hayvan bulunmasının birkaç nedeni vardır: Çeşitli habitatlar: Nehir ormanları, bataklıklar, tepeler, çayırlar ve ormanlık alanlar gibi farklı yaşam alanları barındırır. Bol su ve otlaklar: Yağışlar kademeli ve düşük mineralli olduğundan, bitkilerin besin değeri yüksektir. Göç: Her yıl, yaklaşık 1,7 milyon antilop, 260.000 zebra ve 470.000 ceylan, daha yeşil otlaklar bulmak için kuzeye doğru göç eder. Koruma alanları: Tanzanya ve Kenya hükûmetleri, Serengeti'nin büyük bir kısmını milli parklar ve koruma alanları ile korur.

Habitat kaybı, doğal yaşam alanlarının tahrip edilmesi, azalması veya yok olması durumudur. Habitat kaybının başlıca nedenleri: Tarım ve orman tahribatı. Kentsel genişleme. Altyapı projeleri. İklim değişikliği. Habitat kaybının etkileri: Biyolojik çeşitlilik kaybı. Ekosistem hizmetlerinin kaybı. Ekonomik etkiler.

Şahin kuşunun en çok bulunduğu yerler şunlardır: Kuzey Amerika. Orta Asya. Afrika ve Avrupa. Türkiye. Ayrıca, şahinler çöller, otlaklar, ormanlar, tropikal yağmur ormanları, tarım alanları ve kentsel bölgeler gibi birçok biyomda ve yükseklikte yaşayabilir.

Pembe yunusların (Inia geoffrensis) nesli tam olarak tükenmemiştir, ancak yok olma tehlikesiyle karşı karşıyadır. Pembe yunusların neslini tehdit eden bazı faktörler: Yasadışı ve gelişigüzel avlanma. Habitat kaybı ve bozulması. Cıva zehirlenmesi. Gürültü kirliliği. Düşük doğum oranı.

Kabuklu deniz salyangozları, Türkiye'nin kıyı ekosistemlerinde Ege, Akdeniz ve Marmara bölgelerinde bulunur. Bazı kabuklu deniz salyangozu türlerinin bulunduğu yerler: Antalya kıyıları. Çeşme ve Alaçatı. Marmara Adası. Ayrıca, deniz salyangozları dünya genelinde tuzlu suda yaşar.

Ormanda yaşayan filler, genellikle Afrika ve Asya kıtalarının belirli bölgelerinde bulunur. Afrika orman filleri, Kongo Havzası'nda yaşar ve ormanlarda bulunur. Asya filleri, ormanlık alanlar, çayırlar, bataklıklar ve dağlık bölgelerde yaşar. Fillerler ayrıca savan, çöl ve su kenarları gibi yerlerde de yaşamayı tercih ederler.

Mavi çiyanlar, Tanzanya, Kongo ve Sudan'da savan habitatlarında bulunur. Çıyanlar genellikle nemli ve karanlık alanlarda yaşarlar. Çıyanlar, Antarktika dışında her yerde bulunabilir.

Benekli bakır kelebeği (Lycaena phlaeas), Türkiye'de ve dünya genelinde çeşitli yerlerde yaşar. Türkiye'de benekli bakır kelebeği, Adana'dan Van'a kadar geniş bir alanda bulunur. Yaşam alanları arasında çiçekli çayırlar, çalılık alanlar, çayırlar ve sulak alanlar bulunur. Kelebeklerin yaşam alanları, türlerine ve çevresel koşullara bağlı olarak değişiklik gösterebilir.

Ur kekliğinin neden yok olduğuna dair kesin bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak, bu kuş türünün nesli tükenme tehlikesi altında olduğu ve avlanmasının yasak olduğu bilinmektedir. Ur kekliğinin neslinin tükenmesinin olası nedenleri arasında: Kaçak avlanma. Yaşam alanlarının tahrip edilmesi. Doğal düşmanlar (yırtıcı hayvanlar). yer alabilir. Ur kekliği, sülüngiller familyasına ait bir kuş türüdür ve "asgari endişe altında" kategorisinde yer almaktadır.

Kurtlar kışın kış uykusuna yatmaz ve göç etmez. Kurtlar, soğuğa dayanıklı olacak şekilde evrimleşmişlerdir. Kışın, avlarını aramak için daha alçak rakımlara inebilirler.

Tatlı suda daha fazla canlı yaşamasının birkaç nedeni vardır: Besin kaynakları: Tatlı su ekosistemleri, çeşitli bitki ve hayvan planktonları ile zengin besin kaynakları sunar. Habitat çeşitliliği: Nehirler, göller, bataklıklar ve dereler gibi farklı habitat türleri, farklı türlerin yaşamasına olanak tanır. Su kalitesi: Tatlı suyun tuzluluk seviyesinin düşük olması, canlıların solungaçları ve vücut yüzeyleri aracılığıyla tuz kaybını azaltır. İklim ve sıcaklık: Tatlı su, deniz suyuna göre daha düşük sıcaklıklarda donar, bu da içindeki canlıların yaşam alanını genişletir.

Yılanlar, dünyanın her yerinde en az bir tür bulunacak şekilde yaşar. Yılanların en çok yaşadığı yerler: Tropikal bölgeler. Çöller. Sulak alanlar. İnsan yerleşim yerleri.

Elk ve geyik (deer) arasındaki bazı farklar şunlardır: Boyut: Elk, geyikten daha büyüktür. Yaşam Alanı: Elk, ormanlık ve dağlık bölgeleri tercih ederken, geyik daha geniş bir yaşam alanına sahiptir ve ormanlar, savanlar, çayırlar ve çöller gibi çeşitli yerlerde bulunabilir. Antlerler: Elk antlerleri, geyik antlerlerinden daha büyük ve dallıdır. Renk ve Tüy: Elk'in tüyleri daha kalın ve uzundur, ayrıca üst göğüs ve boyunda mane bulunur. Hız: Elk, geyikten daha hızlı koşabilir. Ses: Elk, özellikle üreme mevsiminde yüksek sesli bugling çağrıları yapar.

Yelvegillerin bazı özellikleri: Küçük ila orta boyutlarda kuşlardır. Sulak alanlarda bulunurlar. Omnivor bir diyetleri vardır; sucul böcekler, küçük balıklar, kurbağalar, suda yaşayan omurgasızlar ve bitkilerle beslenirler. Uzun ayak parmakları, kısa kuyrukları ve ince, kırmızımsı uzun gagaları vardır. Göçmen türleri bulunur. Gagaları küçük ve koni biçiminde, kuyrukları düz ve içeri girintilidir. Çoğu tür böcek ve tane gibi şeylerle beslenir.