İstiklal Marşı'nda birçok edebi sanat bulunmaktadır: Benzetme (Teşbih): "Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım". Kişileştirme (Teşhis): "Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma sakın". Ad Aktarması (Mecaz-ı Mürsel): "Hilal, çatma, gül, şiddet, celâl" sözcükleri arasında. Abartma (Mübalağa): "Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım". Telmih: "Medeniyet" kelimesi, Tanrı'nın insanlara vaat ettiği günlerin yaklaşmasını ifade eder. Tenasüp: "Hilal, izmihlal, hürriyet, istiklal, millet" sözcükleri arasında. Tevriye: "Hak" kelimesinin "adalet" ve "Tanrı" anlamlarında kullanılması. Aliterasyon: "Canı, cananı, bütün varımı alsın da Hüda". Tekrir: "Yaşadım, yaşarım" veya "Hakkıdır, Hakk’a tapan milletimin istiklal" dizelerinde. Bu sanatlar, marşın her kıtasında çeşitli şekillerde kullanılmıştır.