Dilbilgisi

IFLA, "International Federation of Library Associations and Institutions" kelimelerinin kısaltmasıdır ve Türkçeye "Uluslararası Kütüphane Dernekleri ve Kurumları Federasyonu" olarak çevrilir. "İfla" kelimesinin Türk diliyle bir bağlantısı yoktur. "İfla" kelimesi, Osmanlıca'da "memeden ayırma, sütten kesme" anlamına gelir.

Bulgarcada en çok bulunan Türkçe kökenli kelimelerden bazıları şunlardır: Mutfak kültürü ile ilgili kelimeler: çorba, pazar, bakaliya, şişe, tencere, divan, börek, kıyma, yoğurt. Giyim kuşam ile ilgili kelimeler: çorap, perde. Ev eşyası ile ilgili kelimeler: keremida (kiremit). Tarihi kavramlarla ilgili kelimeler: yazık (acımak anlamında). Doç. Dr. Harun Bekir'in tahminine göre, Türkçeden Bulgarcaya geçmiş kelime sayısı 3 bin ile 8 bin arasında değişmektedir.

Eksiltili cümle, tam bir cümle kurulabilmesi için gereken ana unsurları içermeyen cümledir. Bu tür cümlelerde yüklem çoğu zaman söylenmez ya da cümlenin sonu eksik bırakılır. Eksiltili cümleler, bazen cümleleri pratik gerekçelerle kısaltmak amacıyla, bazen de edebî amaçlarla kullanılırlar. Örnekler: "Senin yanında ne dert, ne tasa..." cümlesinde yüklem yoktur ve sonunda üç nokta vardır. "Dağın tepesine çıktığınızda karşınızda uçsuz bucaksız bir ova...". "İyilik edersen, iyilik bulursun; kötülük edersen...". İsim cümleleri eksiltili cümle değildir.

Türk Dil Kurumu'na (TDK) göre doğru yazım şekli "hafta içi" olarak ayrı yazılmasıdır.

Arap alfabesinde bulunmayan bazı harfler şunlardır: P harfi. Ç harfi. V harfi. G harfi. J harfi. Z harfi. Arap alfabesi, 28 harften oluşur ve sadece sessiz harfleri içerir.

İngilizce ve Türkçe arasındaki bazı farklar şunlardır: Cümlenin ögelerinin sıralanışı: Türkçede ögeler "özne - nesne - yüklem" şeklinde sıralanırken, İngilizcede "özne - yüklem - nesne" olarak sıralanır. Özne kullanımı: Türkçede her cümlede özne kullanımı gerekli değildir, ancak İngilizcede her cümlede özne kullanmak zorunludur. Kelime türetilmesi: Türkçe eklemeli bir dil olup kelimelere ekler getirilerek yeni kelimeler türetilir, İngilizcede ise kökler değiştirilerek yeni kelimeler elde edilir. Telaffuz: Türkçe yazıldığı gibi okunan bir dildir, İngilizcede ise harflerin yan yana gelmesiyle farklı sesler ortaya çıkabilir. Zamanlar: Türkçede 5 zaman varken, İngilizcede 12 zaman bulunur. Sayılamayan isimler: İngilizcede "hair", "money", "sugar" gibi kelimeler sayılamayan isimler sınıfında yer alır ve çoğul eki almaz. Harfler: İngilizcede Q, W, X harfleri, Türkçede ise Ç, Ğ, İ, Ö, Ş, Ü harfleri bulunur.

"Ki", Türkçe'de üç farklı şekilde kullanılır: 1. Bağlaç olan "ki" ayrı yazılır. 2. Yapım eki olan "-ki", isimlere eklenerek yer ve zaman bildiren sıfatlar üretir ve bitişik yazılır. 3. İlgi zamiri olan "-ki", belirtili isim tamlamalarında tamlananın yerine kullanılır ve bitişik yazılır. Ayrıca, "belki", "çünkü", "hâlbuki", "mademki", "meğerki", "oysaki", "sanki" gibi bazı kalıplaşmış ifadelerde "ki" bitişik yazılır.

Evet, "hınzır" ve "domuz" aynı anlama gelir. "Hınzır" kelimesi Arapça kökenli olup, Türkçede "domuz" anlamında kullanılır. Ancak, bazı yorumcular "hınzır" kelimesini "bozuk, çürümüş et" olarak tercüme etmeye çalışsa da, Kur'an'da bu kelimenin domuz anlamında kullanıldığı ve "zorda kalındığında, sınırı aşmamak şartıyla yenebileceği" belirtildiği için bu yorum kabul görmemiştir.

Foedare, Latince'de "bozmak, kirletmek, çirkinleştirmek" anlamına gelir. Bu kelime, "foedo" kökünden türetilmiştir.

Ünlü daralmasını ayırt etmek için şu özelliklere dikkat edilebilir: Geniş ünlülerin değişimi: Türkçede a, e ünlüleri ile biten fiillerin şimdiki zaman çekiminde, söyleyişte de yazımda da a ünlüsü ı, u; e ünlüsü i, ü olur. Çok heceli fiillerde eğilim: Birden çok heceli ve a, e ünlüleri ile biten fiiller, ünlüyle başlayan ek aldıklarında bu fiillerdeki a, e ünlülerinde söyleyişte yaygın bir daralma (ı ve i’ye dönme) eğilimi görülür. Tek heceli istisnalar: "Demek" ve "yemek" fiillerinde, söyleyişteki i ünlüsü yazıya da geçirilir. Örnekler: başlıyor (<başla-yor); oynuyor (<oyna-yor); doymuyor (<doyma-yor); izliyor (<izle-yor); diyor (<de-yor).

Sekişmek kelimesi, en az iki kişinin aynı anda ve karşılıklı olarak cinsel ilişkide bulunması anlamına gelir. Sevişmek kelimesi ise, TDK'ye göre "sevişmek işi" anlamına gelir. Bu tür kelimeler, cinsel içerik barındırdığından, kullanımı uygun bir ortamda ve uygun kişilerle yapılmalıdır.

Türk Dil Kurumu'na (TDK) göre "gurup" kelimesinin anlamları: Ay, güneş, yıldız gibi gök cisimlerinin ufkun altına inmesi. Güneşin batması, batış. Çökmeye, yok olmaya yüz tutma. Kelimenin doğru yazımı "grup" şeklindedir.

İsim ve fiil arasındaki temel farklar şunlardır: Anlam yönünden: İsimler, varlıkları ve kavramları karşılar. Fiiller, iş, oluş, hareket bildirir. Dil bilgisi yönünden: İsimlere hâl, iyelik, çekim, yapım ekleri gelir. Fiillere kip, çatı, şahıs ekleri gelir. Bir kelimenin isim mi, fiil mi olduğunu anlamak için şu yöntemler kullanılabilir: Ek kontrolü: Kelimenin "-ma, -me, -mak, -mek, -ış, -iş, -uş, -üş" eklerinden birini alıp almadığına bakılır. Cümledeki işlev: Kelime, cümlede isim gibi mi davranıyor? Öznesinde, nesnesinde veya tümlecinde yer alıyor mu? Eğer isim gibi bir işlev üstleniyorsa, isim fiildir. Olumsuzluk eki: Kelime, olumsuzluk eki aldığında bir işin yapılmayacağını bildiriyorsa fiil, bildirmiyorsa isim fiildir. Ayrıca, eş sesli kelimelere dikkat edilmelidir.

Telkin kelimesi, Arapça kökenli olup "öğretme", "yol gösterme" anlamlarına gelir. Telkin kavramı iki farklı anlamda kullanılabilir: 1. Dini telkin: Ölmek üzere olan kişiye kelime-i tevhidi, definden sonra ise kabri başındaki ölüye iman esaslarını hatırlatma. 2. Psikolojik telkin: Bir kişinin, bilinçli ya da bilinçsiz olarak, başka bir kişi üzerinde ya da kendi üzerinde düşünce, duygu ve davranışlarında değişiklikler yaratma süreci.

"Bak" kelimesi farklı bağlamlarda farklı dillerde kullanılabilir. İşte bazı örnekler: Başkurtça: "Bak", Başkurt dilinin ISO 639-2 kodudur. Afrika dilleri: "Bak" ayrıca, Senegal ve Guinea-Bissau'da konuşulan bir dil grubu olan Bak dillerini ifade eder. Türkçe: "Bak" kelimesi, Eski Türkçedeki "bak – görmek, gözlemlemek" fiilinden türemiştir. Ayrıca, "Bak" bir soyadı, takma ad veya yer adı olarak da kullanılabilir.

Behdayi kelimesi Türkçe dilinde kullanılmaktadır.

"Arrived at" ifadesi, bir yere varmak, ulaşmak anlamında kullanılan "arrive" fiilinin ikinci hali olarak şu durumlarda kullanılır: Bir yolculuğun sonunda bir yere varıldığında: "The Princess Royal arrived at Gatwick this morning from Jamaica" (Prenses bu sabah Jamaika'dan Gatwick'e ulaştı). Belirli bir yere, noktaya varıldığında: "I arrived at the school" (Okulda vardım). Karar verme anlamında "arrive at something" olarak: "to come to a decision about something after much consideration" (bir şey hakkında uzun uzun düşündükten sonra bir karara varmak). "Arrive to" kullanımı ise yaygın olarak kabul edilmemektedir ve genellikle bir hata olarak görülmektedir.

Müjgan ismi Farsça kökenlidir. "Müjgan" kelimesi, Farsça'da "göz" anlamına gelir ve genellikle güzellik, bakış açısı ve anlamlı bakışları ifade eder. Günümüzde daha çok kız çocuklarına verilen bir isim olarak kullanılmaktadır.

"Gruplijiş" kelimesinin anlamı bulunamadı. Ancak, "grup" kelimesinin bazı anlamları şunlardır: Ortak bir amaç etrafında birleşen insanlar topluluğu. Küme, ortak özellikleri olan varlıklar veya nesneler bütünü. Görüşleri ve çıkarları bir olan kimseler bütünü, ekip. Askerlik terimi: Belirli bir taktik görevi gerçekleştirmek üzere, tek komutanın emri altında birleştirilmiş elemanlar topluluğu.

Hörmet etmek, Türkçe'de saygı ve hürmet anlamına gelen bir ifadedir. Hörmet kelimesi, Arapça "hürmet" kelimesinden türetilmiştir. Ayrıca, azerbaycan'da hörmet, rüşvet için kullanılan bir terimdir.